اتفاقات عجیب و غریب در تیم ملی امید
اگرچه کسب نتایج فراتر از ضعیف تیم ملی امید در بازی‌های آسیایی اینچئون به موقع زنگ خطر را برای فوتبال کشورمان به صدا درآورد.
اگرچه کسب نتایج فراتر از ضعیف تیم ملی امید در بازی‌های آسیایی اینچئون به موقع زنگ خطر را برای فوتبال کشورمان به صدا درآورده اما اتفاقات رخ داده برای تیم ملی امید بعد از این رقابت‌ها وضعیت عجیب و غریب و مبهمی را برای این تیم فراهم کرده که هنوز کسی نمی‌داند چه اتفاقی قرار است برا این تیم و کادر فنی آن رخ بدهد.
به گزارش سرویس ورزشی خرداد و به نقل از تابناک، فدراسیون فوتبال اعلام کرده که به دلیل فرصت کوتاه باقیمانده تا بازی‌ها دوستانه تیم ملی امید در قطر نلو وینگادا هدایت این تیم را در اردوی قطر بر عهده خواهد داشت و حتی مهدی تارتار را هم به‌عنوان دستیار ایرانی او برگزیده تا جای خالی هومن افاضلی را در این تیم پر کند. به این ترتیب این را باید به نوعی ابقای خفیف نلو وینگادا در راس کادر فنی تیم ملی امید دانست و اینکه کارلوس کی‌روش توانسته هموطن خود را در راس کادر فنی تیم امید نگهدارد. اما سوال اصلی اینجاست که اگر قرار بود این اتفاقات رخ بدهد نقش حبیب کاشانی در این میان چیست؟
بعد از کسب نتایج درخشان! تیم ملی امید در اینچئون و ایستادن در رتبه سوم بین سه تیم ایران، ویتنام و قزاقستان، فدراسیون فوتبال در تصمیم عجیب پستی خلق‌الساعه تحت عنوان «مدیر تیم امید» را ایجاد کرد و حبیب کاشانی را برای این پست فراخواند و در تعریف این پست عنوان کردند که کاشانی همه اختیارات رئیس فدراسیون فوتبال را در تیم ملی امید دارد. اختیاراتی که بعد از اولین جلسه کمیته فنی مشخص شد چندان اعتباری ندارد و همچنان حرف‌های کارلوس کی‌روش در فدراسیون فوتبال حرف اول است. به این ترتیب با همه علاقه‌ای که حبیب کاشانی به استفاده از مربی داخلی دارد باز هم این نلو وینگاداست که قرار است بر نیمکت تیم ملی بنشیند.
انتخاب مهدی تارتار هم به‌عنوان مربی تیم امید و دستیار سرمربی هم از آن دست تصمیماتی بود که نشان از آشفتگی تصمیم‌گیری در تیم ملی امید دارد. اگر قرار بود که برای تیم ملی مربی دیگری انتاب کنند طبیعی است که ابتدا سرمربی را انتاب کنند و بد برای سرمربی با مربی و دستیار وارد مذاکره شوند. اما حالا اول مربی و دستیار را انتخاب کردند و بعد قرار است سرمربی را انتخاب کنند؟ به نظر که تارتار بیشتر به‌عنوان دستیار وینگادا قرار است در تیم ملی امید فعالیت کند و جای خالی هومن افاضلی را پر کند.
در این میان شاید بازنده اصلی حبیب کاشانی بود که معلوم نیست جایگاه‌اش در تیم ملی امید چیست؟ او با توجه به وقت اندکی که تا مقدماتی المپیک باقیمانده قرار بود هرچه زودتر به وضعیت تیم ملی سروسامانی بخشد اما هنوز نتوانسته حتی کوچکترین تغییری در وضعیت این تیم پدید آورد و در برای این تیم همچنان بر همان پاشنه قبلی می‌چرخد.
سوالات بی‌پایان در خصوص وضعیت تیم ملی امید همچنان فراوانند. اگر تصمیم بر ابقای وینگادا بود که دیگر این بازی‌های فرسایشی دیگر چه صیغه‌ای است؟ انتصاب کاشانی و خاکپور برای تیم ملی امیدی که تغییری در وضعیت‌اش ایجاد نشده با چه هدفی انجام شده؟گر قرار است یک دستیار ایرانی برای وینگادا بیاورند و ساختار فعلی کادر فنی حفظ و فاجعه اینچئون فراموش شود، آیا همان هومن افاضلی برای دستیاری وینگادا و پست مدیر فنی امیدها بهتر نبود؟ به هرحال او دو سه سال است با همین نفرات سر و کله می‌زند و بسیار بیشتر و بهتر از تارتار از چند و چون کار آنها مطلع است.
اینها سوالات بی‌پاسخی است که فدراسیون کفاشیان به رسم و سیاق همیشگی‌اش آفریده است و مثل معمول مشمول مرور زمان می‌شود و دیگر حوصله پرسیدن مکرر آنها از رییس فدراسیون و دستیاران وی نیز وجود ندارد و اگر هم بپرسید جواب روشن و قانع‌کننده‌ای نمی‌گیرید. این فدراسیونی است که هر کاری را از جانب آن باید انتظار داشت و در شگفت‌زده کردن مردم اول است و بی‌رقیب هم اول است.
