امروز 7 بهمن برابر با 27 ژانویه تقویم میلادی است. روزی که در تاریخ آبستن وقایع و اتفاقات زیادی در ایران و جهان بوده است. به مرور برخی از این وقایع میپردازیم.
امروز 7 بهمن برابر با 27 ژانویه تقویم میلادی است. روزی که در تاریخ آبستن وقایع و اتفاقات زیادی در ایران و جهان بوده است. به مرور برخی از این وقایع میپردازیم.
422 - امضاي قرارداد صلح معروف به "مصالحه صد ساله" ميان ايران و روم
ايران و روم به عنوان دو امپراتوري قدرتمند زمان، در طول حكومت خود، به بهانه هاي گوناگون به متصرفات يكديگر حمله ميكردند و با امضاي قراردادي به اين جنگها خاتمه ميدادند. يكي از جنگهاي بين دو كشور كه در سال 421م با حمله روم آغاز شد، به بهانه آزار و اذيت مسيحيان ايران و نيز فرار برخي از آنان به روم به وقوع پيوست. در اين حال پس از آنكه ماموريت فرستاده پادشاه وقت ايران به بيزانس براي استرداد فراريان ناموفق ماند و امپراتور روم نسبت به عقوبت فراريان در صورت بازگشت به ايران اظهار نگراني نمود، لاجرم كار به جنگ كشيده شد. از آن طرف، كارگران رومي در ايران به حبس افتاده و اموال آنها نيز توقيف شد. در اين جنگ، هر دو طرف قادر به شكست دادن طرف مقابل نبودند اما در نهايت سردار رومي ضمن آتش زدن ادوات جنگي، به خاك روم عقبنشيني كرد. گرچه ايران دراين جنگ پيروز نشد، اما چهره لشكر شكست خورده نيز به خود نگرفت تا اينكه سپاه روم تقاضاي مصالحه نمود. سرانجام در 27 ژانويه سال 422م، قرارداد صلحي به مدت صد سال بين دو طرف منعقد شد. بر اساس اين قرارداد كه به مصالحه صد ساله شهرت يافت، مسيحيان در ايران و زرتشتيان در روم از آزادي عمل در اعتقادات مذهبي برخوردار شدند. همچنين امپراتوري روم موظف شد هزينه حفظ معابر ايران را در برابر طوايف مخالف برعهده داشته باشد. اين هزينه از ديدگاه روميها نوعي باجخواهي ايران تلقي ميگرديد و گاهي از پرداختن آن شانه خالي ميكردند. قرارداد صد ساله ايران و روم كمتر از بيست سال دوام آورد و آتش جنگ بار ديگر بين دو امپراتوري برافروخته شد.
750 - شكست نهايي مروان از ابومسلم خراساني
در جنگ دو روزه ــ 26 و 27 ژانويه ــ سال 750 ميلادي كه در كنار رودخانه «زاب» ميان نيروهاي ابومسلم خراساني و لشكريان مروان (آخرين حكمران امويان شرق) روي داد، مروان شكست خورد و به مصر گريخت و در آنجا كشته شد. ابومسلم (متولد اصفهان) كه بر ضد حكومت امويان بپاخاسته بود سال پيش از آن (749 ميلادي ــ 128 هجري خورشيدي) هم ارتش امويان را شكست داده بود و پس از اين پيروزي، مروان را از خلافت خلع و آن را به ابوالعباس سفاح منتقل كرده بود. بسياري از مورخان، اين سال را آغاز خلافت عباسيان و گسترش نفود ايرانيان در امور حكومت نوشته اند. طولي نكشيد كه مركز خلافت نيز از شهر دمشق به شهر تازه ساز بغداد واقع در 36 كيلومتري شمال مدائن (تيسفون) پايتخت پيشين ايران منتقل شد. نام« بغداد» كه در زمان ساسانيان يك روستا و درختستان بود تغيير داده نشده است كه «بغ» در فارسي ميانه به معناي «خدا» و «داد» از مصدر دادن است كه جمع دو كلمه معناي «هديه خدا» را مي رساند.
ابومسلم خراسانی
1556 - زادروز شاه عباس صفوی
بيست و هفتم ژانويه زادروز شاه عباس یکم است. تولد و وفات شاه عباس در ژانويه اتفاق افتاده است. وي که 27 ژانويه 1556 به دنيا آمده بود در 19 ژانويه سال 1629 فوت شد.
نگاره اروپایی از شاه عباس
شاه عباس كه از جانب پدر فرماندار خراسان بود و درشهر هرات حاكم نشين خراسان وقت بسر مي برد پس از آن كه شنيد سران قزلباش پدر نابيناي او را آلت دست قرار داده و مادرش «مهدعليا» را كه مانع سوء استفاده هاي ايشان بود كشته اند با لشكر خراسان به قزوين شتافت، كودتا كرد و شاه شد و با ایجاد یک ارتش ملی دست قزلباش را به تدريج از كارها كوتاه كرد و پایتخت را به اصفهان انتقال داد و از این شهر با پای پیاده به زیارت مشهد رفت.
1900 - ساخت اولين قرص شيميايي آسپرين
اولين قرص شيميايى و دارويى مُسكِّن توسط يك داروساز با تجربه آلماني به نام فليكس هوفمان اختراع شد كه بعدها با نام آسپرين شهرت يافت. فليكس هوفمان كه تحصيلات خود را در رشته شيمي به پايان رسانيده بود و يك كارگاه بزرگ داروسازي داشت، اين قرص را در 27 ژانويه 1900م براي تسكين دردهاي كوچك و عوارض ساده درست كرد. مصرف آسپرين در سالهاي بعد به دليل خواص ضد درد و ضد التهاب آن بسيار فراوان شد و همگان از آن استفاده ميكردند. اما طي تحقيقات اخير، اثرات سوء آن نيز مورد توجه قرار گرفته و استفاده از آن توصيه نميشود.
1944 - پايان محاصره 30 ماهه لنينگراد و درس عبرت
27 ژانويه سال 1944 پس از 30 ماه و تحمل نزديك به يك ميليون تن تلفات، محاصره شهر لنينگراد (سن پترزبورگ كه ولاديمير پوتين از آنجاست) شكسته شد. نيروهاي آلمان از دهم ژوئيه 1941 محاصره لنينگراد را با هدف تضعيف روحيه روس ها آغاز كرده بودند. حمله به لنينگراد با 38 لشكر آلماني از طريق منطقه بالتيك آغاز شده بود. نيروهاي فنلاندي هم در اين حمله به آلماني ها كمك مي كردند. 83 روز طول كشيد تا نيروهاي آلماني از حومه شهر بگذرند و آن را از همه سوي محاصره كنند. تا نوامبر سال بعد 640 هزار و 803 تن از ساكنان شهر و عمدتا از گرسنگي و سرما جان سپرده بودند. در آن ماه (نوامبر1942) روسها با ايجاد يك جاده روي درياچه منجمد، موفق به رساندن خوراك و سوخت و نيروي تازه نفس به شهر شدند و 550 هزار تن از ساكنان غير نظامي را تخليه كردند. از اين شهر جمعا 517 هزار سرباز روس دفاع كردند و بسياري از آنان كشته شدند.
سرانجام 27 ژانويه نيروهاي آلماني تحت فشار ارتش سرخ دست از محاصره لنينگراد برداشتند و كار عقب نشيني را آغاز كردند كه تا برلن ادامه يافت.
در ژانويه سال 2004 و به مناسبت شصتمين سال پايان محاصره سن پترزبورگ (لنينگراد)، برخي از مورخان به پوتين توصيه كرده بودند كه اين رويداد را آويزه گوش خود كند تا تكرار نشود. نرمش هاي مسکو پس از فروپاشي شوروي در برابر غرب باعث شده بود كه در اين سال تني چند از تحليلگران اين نظر انديشمندان را زنده و به آن استناد كنند كه درونگرايي و آماده سازش بودن، فرهنگ مردمي شده است كه در طول تاريخشان حكومت مغولها بر خود را تجربه كرده اند. روس ها قرنها تحت سلطه مغولها بودند.
در سال 2007 در سالروز شكسته شدن محاصره لنينگراد، گزارش هايي در رسانه ها انتشار يافته بود كه حكايت از افزايش فشار آمريکا براي پيوستن اوكراين به ناتو و نيز ديدار فرمانده كل نيروهاي مسلح آمريكا در خاورميانه از كشورهاي آسياي مركزي داشت. با توجه به اين فعاليت هاي ضد روس غرب که دنبال روانشناسي جنگ سرد است، تفسيرنگاران آمريکاي لاتين به سران مسكو هشدار داده بودند كه اگر نجنبند فردا برايشان خيلي دير خواهد بود.
حمله به حومه لنينگراد در 1941با هدف تصرف شهر به اين صورت با آتش شديد آغاز شد.
يك صحنه از ورود نيروهاي آلماني به حاشيه لنينگراد
اين ساختمان شدت جنگ لنينگراد و نبرد ساختمان به ساختمان در حاشيه شهر را نشان مي دهد . اين ساختمان را به همين صورت حفظ كرده اند تا درس عبرت باشد. جنگ شهري بسيار دشوار و پرتلفات است.
1973 - آتش بس آمریکا و ویتنام
ساعت هفت بامداد 27 ژانويه سال 1973 ميان نيروهاي نظامي آمريكا و كمونيست ها در ويتنام آتش بس بر قرار شد. اين آتش بس شامل زد و خورد نيروهاي نظامي ويتنام جنوبي با كمونيست ها نمي شد. قرارداد آتش بس قبلا در پايان يك رشته مذاكرات طولاني در پاريس امضاء شده بود. در لحظه امضاي قرارداد، شمار نيروهاي آمريكايي در ويتنام از رقم 500 هزار تجاوز مي كرد. جمع تلفات اين نيروها از آغاز جنگ ويتنام 57 هزار كشته، يك هزار و سيصد ناپديد، 600 اسير و 303 هزار و 640 مجروح اعلام شده بود. اين جنگ براي آمريكا 109 ميليارد و 500 ميليون دلار (به ارزش آن زمان) هزينه داشت. جنگ ويتنام كه از سال 1961 آغاز شده بود از 1965 شدت يافته بود. دو سال پس از اين آتش بس و خارج شدن تدريجي نظاميان آمريكايي، شهر سايگون در سي ام اپريل 1975 به دست نيروهاي كمونيست افتاد و وحدت ويتنام تامين شد. کمونيست ها پس از اين پيروزي کسي را اعدام نکردند و مقامات سابق را به اردوگاه آموزشي فرستادند تا اصلاح روش و رفتار دهند و به جامعه بازگردند. سايگون نيز به شهر «هوشي مين» تغيير نام داده شد.