چگونه از مدیران نازنین تقدیر کنیم!

در رابطه با راستای اینکه جمعی از چهره های خدوم؛ تلاش گر؛ ساعی (البته نه هادیشون) پر توان، خاکی، خودمونی و هر چه اسم خوبه مال تو گل من! از خدمت شایان توجه به مردم فارغ گردیده و حیف است این عزیزان نازنین از خدمت به عموم آحاد ملت باز بمانند. برای اشتغال زایی در میان مدیران اسبق و ماضیه موارد ذیل به استحضار عزیزان ذیربط می رسد.

1-      قاچ کردن استان های درشت ریز و متوسط و کوتاه و پهن به چندین قسمت مساوی با لحاظ تمامی سلایق و علایق مسئولین لاحق که قرار است زحمت کشیده برای حضور در صندلی های مالوف متحمل رنج طاقت فرسا گردند. میزان خوش آب و هوایی منطقه قطعا لحاظ گردد با تشکر استاندارد استان فعلا موجود نیست.

2-      تشکیل دانشگاه، باشگاه، ورزشگاه، و هر چی گاه دیگه که مدیریت جهانی و فراکهکشانی ما را به نحو احسن پوشش مطلوب بدهد.

3-      برگزاری همایش؛ سمینار؛ کنفرانس؛ گردهمایی و اجلاس در ابعاد مختلف و با اندازه های متفاوت در تمجید و تایید از خدمات شایان توجه مسئولین اسبق با شرایط ذیل:

الف- تهیه بروشور، کاتالوگ، پوستر ، دقیقه نامه، روزنامه، ابرار همشهری کیهان اوا ببخشید، هفته نامه، فصل نامه، سالنامه، قرن نامه (در موارد لازم) در ابعاد مکش مرگ من به اندازه کافی با لبخندی ظریف ( البته نه ممد جوادشون)

ب- سرو باقالی پلو با ماهیچه با بره اضافه به انضام بیفراسترگانف با سس تاتار و چندین فقره آلبالوپلو، شیرین پلو؛ اقدس چلو و بقیه کباب های رایج برای انبساط روح و روان مدعوین داغدار معزول گردیده.

د- حضور تعداد متنابهی از عزیزان زحمت کش که دیشب خوب خوابیده و صدای خور خورشون رو مخ سخنران محترم قیقاژ نرفته و پلاستیک و زنبیل برای سروغذای چندین هفته آتی برو بچ محل را به همراه نداشته باشند.

گاف- یا داف یا پافش فرقی نمی کنه، میهمانان همایش باید همگی از میزان تحصیلات عالیه در حد بسیار تخصصی برخوردار باشند که بوقت لازم (ایراد خاطرات دلنشین مقام اسبق سابق!) هرهر، به شکل نمکین بخندند. بوقت لازم ( وقتی شکسته نفس کشید مقام محترم پیشین) زار زار بزنن زیر گریه.

4-      ایجاد ساختمان سیما؛ آپارتمان مینا؛ برج فرنگیس؛ تونل اصغر برای سامان دهی مدیران بیکار مانده گرامی به نحوی که در شان خدمات جانفشانانه این گرامیان قرار داشته باشد.

نتیجه گیری فلسفی: هیچ مدیری هیچ وقت در هیچ حالتی بیکار نمیشه حتی اگر....

نتیجه گیری راهبردی: گاهی برخی تقدیر و تشکرها خیلی تو دل برو میشه مگه نه؟

نتیجه گیری تکراری: هیچ مدیری هیچ وقت اشتباه نمی کنه تنها دوران خدمتش تموم که نه تغییر می کنه!