سرویس زنان و خانواده خرداد/ بهمن بالایی: به هنگام انتخابات شعارهای حمایت از زنان هم مانند صدها شعار دیگر بارها تکرار می شود، در این میان سیاست مداری نیست که در سخنان خود این بخش از جامعه را فراموش کند. اما در دولت یازدهم، نه تنها وزیر زن انتخاب نشد و وزرا علی رغم تاکید رییس محترم دولت تا این لحظه معاون مونث منصوب نکرده اند، حتی معاونت زنان هم هنوز تعیین تکلیف نشده است و بیم آن می رود که برای این انتخاب شرایط اضطراری شود!
دولت دهم با انتخاب اولین وزیر زن بعد از انقلاب انقلاب اسلامی، تابویی را که بیش از سی سال بر منصب وزارت در جمهوری اسلامی سایه افکنده بود شکست. مستقل از هر نوع قضاوتی بر عملکرد دولت دهم و یا وزیر بهداشت آن ، دکتر مرضیه وحید دستجردی ، انتخاب وزیری از جنس کسانی که نیمی از جمعیت رأی دهندگان را تشکیل می دهند، قابل تقدیر بود.
یکی از مطالبات همیشگی زنان، حضور پررنگ و مؤثر در عرصه های تصمیم گیری در کشور بوده و هست. جمعیتی که قبل از هر انتخاباتی ، مسئولین بارها وعده ی سهیم کردن آن ها را می دهند و بعد از انتخابات ، این وعده ها چندان عملی نمی شود. رئیس دولت یازدهم با انتخاب الهام امین زاده به عنوان معاون حقوقی رئیس جمهور نشان داد که وعده های خود را فراموش نکرده است. رئیس جمهور، در میان وزرا جایی برای زنان در نظر نگرفت ولیکن در مناصب بعدی، این خلاء را تا حدی جبران کرد. انتصاب سخنگوی وزارت امور خارجه که به حق یکی از حساس ترین و کلیدی ترین مناصب در دولت می باشد، نشان داد که دولت از استفاده از زنان در پست های کلیدی واهمه ای ندارد. همین امر موجب شد تا زنان ، بیش از پیش خود را برای حضور در عرصه های سیاسی آماده کنند و امیدوار باشند که مواعیدی که دولت یازدهم داده است صرفاً برای گرفتن ژست های معمول سیاسی نبوده و این دولت در استفاده از زنان، عزمی جدی دارد. با همه ی این اوصاف، تعلل در انتخاب معاونت امور زنان و خانواده تأمل برانگیز و حتی نگران کننده است. طی هفته های اخیر که هر روز خبر انتصاب معاونین وزرا و حتی مشاورین آنها، صفحات سایت ها را به خود اختصاص می دهند و البته در میان آنها هم سهمی به زنان اختصاص داده نشده است، گویا معاون رئیس جمهور در امور زنان، به دست فراموشی سپرده شده است. شنیده ها حکایت از آن دارد که با چند تن از زنان شاخص و توانمند در این خصوص مذاکراتی صورت گرفته ولی هنوز این مذاکرات نهایی نشده و تا امروز که حدود یک ماه و نیم از استقرار دولت یازدهم می گذرد ، هنوز کسی برای تصدی این سمت معرفی نشده است. سپری شدن زمان و سکوت خبری در این خصوص این نگرانی را در جامعه ی زنان ایجاد کرده است که آیا امیدهایی که به حضور جدی و فعال زنان در حوزه های سیاسی در دولت یازدهم ایجاد شده، ثبات خواهد داشت؟ آیا رئیس جمهور به این معاونت با همان حساسیتی نظر می کند که در مورد سایر معاونت ها ؟ یا زنان باز هم باید فراموش شوند تا انتخاباتی دیگر؟ بلاتکلیفی در این بخش چه پیامدهایی را به همراه خواهد داشت؟ این دغدغه تا چه حد برای رئیس جمهور منتخب جدی است؟
این سؤالات و ده ها سؤال دیگر ذهن بخشی از جامعه را که همیشه سهم بسیار ناچیزی از قدرت را در اختیار داشته اشغال کرده است و امیدوار است تا در دولت تدبیر و امید ، برای این نقیصه تدبیری اندیشیده شود.