چرابدخواهان‌یارای‌حذف‌هاشمی‌نیستند؟
«رشید داودی»، طلبه ی حوزه علمیه قم و از شاگردان سیدحسن خمینی، در یادداشتی در اینستاگرام نوشت:
در پهنه گیتی، دو گروه از انسانها، به شهرت و بزرگی میرسند: گروه نخست کسانی هستند که در پرتو، علم و عمل و اندیشه و خرد بزرگی می یابند؛ و گروه دوم آنانی اند که به بزرگی بادکنکی میرسند و چونان طبل، توخالی اند.
در بقاء گروه نخست و زوال وسقوط گروه دوم، عقل و تجربه گواه اند.
بی گمان آیت‌الله هاشمی [رفسنجانی]، از زمره برجستگان گروه نخست در تاریخ معاصر است؛ او نه تنها بزرگ است که رمز و راز بزرگی را نیز میداند چراکه خِرد پیشه است نه احساسگرا؛
گرچه او چون دیکته نوشته شده ایست که خالی از خطا واشتباه نبوده اما فضل و درایت و خدماتش چونان است که ضعفش را کإن لم یکن می نماید.
دوست و دشمن بر فضل و خرد و هوشمندی اش معترفند، کیاست و درایتش را می ستایند و همگان بر سیاستمداری اش صحه میگذارند.
اما شاید بتوان گفت آنچه او را بزرگتر از أقران خود نموده، روحیه ی شجاعت و زبان عاری از تملقش باشد؛
او در دوره پهلوی کوچک، نه برای نان و نام که برای آرمانهایش، انقلابی شد؛ و فریاد برآورد.
در هنگامه ی پیروزی و فتح که نامور شد، نانِ نامش را نخورد و پهلو نگرفت، که میداندار عرصه ی جهاد شد و یاور بی بدیل امام شد اما باز هم زبان انتقادش بسته نبود و آن دم که همه ی یاران، خدمت را در تبعیت محض از نظرات امام می جستند او خدمت را در بیان نظر خود و تلاش برای بیان دیدگاهش میدانست و سعیش قانع کردن یا قانع شدن بود نه سکوت و تقلید؛ و همین بود که محبوب ترین یاران نزد امامش کرده بود.
پس از امام نیز هاشمی همان هاشمی بود، دردها و نقدها را گفت و می گوید، نظرات کارشناسی خود را به خاطر مصلحت های نان آور و عافیت طلبانه، سانسور نمی کند و سخن می گوید؛
گرچه نظام و شخص رهبری را دوگانه ی غیر قابل گذشت خود می نامد اما هرگز از نقد مشکلات نظام و بیان دیدگاههای نقادانه نسبت به عملکرد مسوولان، کوتاه نیامد.
صبر معجزه ی آسایش و تدبیر ماهرانه اش را به این شجاعت گره بزنید تا رمز پایدار ماندن و ناکامی بدخواهان برای حذفش را بیابید.
چه بسیار خود بزرگ بینها و بزرگان بادکنکی که به جنگ سیاست و درایتش آمدند تا حذفش کنند اما حذف شدند و امروز اثری از آنها نیست.
امروز بدخواهان او را آقای خاطره میخوانند، چون می دانند خاطراتش رهبرساز است.
ورشکسته ی سیاسی می‌نامندش چون به اشارتی رییس جمهورساز می شود.
پیر و ازکار افتاده خطابش می‌کنند چون با درایت و اشاره اش همه ی فرماندهان جناحی، به رای مردم، حذف می شوند.
آری بدخواهان نقاط قوتش را نشانه رفته اند اما زهی خیال باطل، که او به آینده امیدوار است چون پشتوانه ی مردمی دارد.
