با نگاهی به عکسهای شهرهای ایران طی یک سیر تاریخی متوجه میشویم که تشبیه وضعیت سیمای تهران به جراحی پلاستیک، امری خارقالعاده نیست و تهران در فرایند مدرن شدن از سایر شهرها به شدت پیشی گرفته است. مراکز تجاری عظیم، متروهای زیر زمینی، آسمانخراشهای چندین طبقه و مواردی از این دست، جلوه متفاوتی به تهران چند دهه اخیر بخشیده است. مساله ای که امروزه باید بدان توجه شود این است که آثار و بناهای تاریخی مثل خانههای تاریخی تهران، باید در حاشیه امنی از لودرهای تخریب کننده قرار گیرند. بسیاری از آثار و ابنیه تاریخی با هدف احداث برجها و مراکز خرید با خاک یکسان شدند و دوستداران این آثار فقط توانستند تماشاگر این ویرانیها باشند. چنین به نظر میرسد که آثار تاریخی بهخاطر موقعیتهای جغرافیایی و متراژ بالایی که برخی از آنها دارند، عده ای را چنان وسوسه میکند که با بیل مکانیکی به جان هویت ملی ایران افتاده اند. پوشش خبری رسانهها و بیانیههای اعتراضی نیز یارای مقاومت در برابر بیلهای مکانیکی را ندارد. کارشناسان معتقدند شناسایی و ثبت این آثار کند پیش میرود و مردم باید در زمینه حفظ این آثار توجیه شوند و تلاش کنند. ثبت در فهرست میراث فرهنگی برای حفظ آنها کافی نیست، اما میتواند حاشیه امنی برای آثار و ابنیه تاریخی باشد.
دستاندازی به میراث فرهنگی
روز گذشته رئیس کمیته میراث فرهنگی، گردشگری و بافتهای تاریخی شورای شهر تهران میگوید: حفظ و احیا هویت ملی و قومی در شهر موجب ایجاد وحدت و انسجام ملی میشود. احمد حکیمی پور با اشاره به اهمیت حضور مردم برای حفظ میراث تاریخی ملی گفت: باید با حساسیت افکار عمومی نسبت به میراث تاریخی و فرهنگی به حفظ هویت شهر کمک کنیم که همین اقدام موجب حفظ حس تعلق و یکپارچگی شهروندی در جهت توسعه مردم محور شهر خواهد شد. به نظر میرسد با کاهش فضای خالی در تهران و دستور صریح مقام معظم رهبری برای ممنوعیت هرگونه ساخت و ساز در فضای سبز و حفظ محیط زیست، مافیای ساختوساز و تجاری سازی به سمت تخریب بناهای تاریخی فرسوده آمده است و این اتفاق تلخی است که اخیرا با آن مواجه شدهایم. او در ادامه میگوید: نهادهای مدنی میتوانند با کمک به تقویت رویکرد نظارت اجتماعی، مانع از جولان سوداگران تجاریسازی برای تخریب بناهای تاریخی و میراثی شوند و این رسالت مهمی است که باید بدان اهمیت داد. باید با شناسایی دقیق ظرفیتهای تاریخی و میراثی تهران به ایجاد پتانسیلهای گردشگری و جذب توریسم با رویکرد ایجاد اشتغال پایدار و اقتصاد شهری بپردازیم که در این راستا احیای مکانهای تاریخی و میراثی به عنوان فضایی که دارای حیات اجتماعی باشد از اهمیت بالایی برخوردار است. حکیمی پور اعلام میکند: در سال ٨۴ بنابر مصوبه شورای شهر، تفاهمنامهای جهت حفاظت و احیای میراث تاریخی و توسعه گردشگری منعقد شده بود که متاسفانه اقدام مناسبی برای اجرای آن صورت نگرفت و در شورای شهر چهارم با ایجاد کمیته میراث فرهنگی و بافتهای تاریخی شورای شهر تلاش شد تا آن مصوبه اجرا گردد. در راستای توجه و تسهیل برای حفاظت میراث تاریخی تهران این هفته نیز طرح جامعی به صحن شورا ارائه کردهایم که انتظار میرود با اکثریت آرا مصوب شود و بتوانیم با کمک دوستان در نهادهای مدنی گامهای مهمی را در راستای تحول در این حوزه برداریم.
موزهای به وسعت شهر
عضو شورای شهر تهران بیان میکند: تهران موزهای به وسعت یک شهر است که از ظرفیت مناسبی برای جذب توریسم برخوردار میباشد ولی مهم آن است که بسترهای لازم برای توسعه گردشگری شهری فراهم شود که متاسفانه تاکنون هدررفت هزینه، در این زمینه داشتهایم. یکی از مشکلات موجود وجود موازی کاری در مدیریت شهری در عرصه گردشگری و حفاظت از میراث فرهنگی است که در همین زمینه لایحه سازمان گردشگری از سوی شهرداری تهران ارائه شده است که با تصویب و ایجاد این سازمان میتوان به حذف این موازیکاریها در جهت تسهیل امور پرداخت. به گزارش ایسنا،او با اشاره به اهمیت ایجاد دغدغه در مردم برای حفاظت از میراث تهران میگوید: معتقدم که نهادهای مدنی در کنار شورایاریها میتوانند با آگاهی دادن به مردم نسبت به ظرفیتهای موجود، به ترغیب حفاظت از میراث شهر بپردازند.
منبع:آرمان