دو نتیجه متفاوت در مرکز و جنوب اروپا
شکست و پیروزی توامان راست ها در اروپا/ قاره سبز در میان بیم و امید افراطی ها
راست ها در گام اول با شکستی تلخ اتریش و وین را ترک کردند اما همزمان یک انتخابات دیگر هم در اتحادیه اروپا برگزار می شد، همه پرسی درباره تغییرات قانون اساسی در ایتالیا. جایی که روزنه امید برای پوپولیست های افراطی را هنوز گشوده گذاشت.
سرویس بین الملل خرداد: شب گذشته برای مردم اروپا و تحولات سیاسی این قاره شبی توامان با بیم وامید نسبت به آینده ای بود که هنوز مبهم مانده و مشخص نیست ساختار سیاسی اتحادیه اروپا را از پس این پس لرزه ها به کدامین سو رهنمون می کند.
به گزارش خرداد؛ پس از برگزیت در بریتانیا و پیروزی ترامپ در ایالات متحده، ثبات سیاسی چند دهه ای در قاره سبز در هاله ای از ابهام قرار گرفته و راست های افراطی پس از چند دهه حاشیه نشینی اکنون بسیار از امیدوار تر از نیمه قرن بیستم و دهه ابتدای هزاره سوم به نقش آفرینی مقتدرانه در سپهر سیاسی اروپا می اندیشند.
اروپایی که با میدان داری فاشیست ها و نئونازی ها جنگی خانمان سوز را تجربه کرده و از بیم تکرار چنین وضعیتی دهه ها سیساتمداران اروپایی سر فصل و پارادایم تمام نقش آفرینی های سیاسی خود را در مسیر جلوگیری از تکرار چنان شرایطی تنظیم و تدارک دیدند و در راس تمامی این اقدامات برآمدن ساختار سیاسی جامع و مانعی بود با نام « اتحادیه اروپا» .
حال کلیت این مجموعه و ساختار در معرض تندباد قرار گرفته و ماندگاریش در هاله ای از ابهام رفته است. پیروزی میلیمتری و تفوق ناپلئونی حامیان جدایی بریتانیا از اتحادیه اروپا چراغ اول را روشن کرده و تندروهای دست راستی را امیدوار به قبضه قدرت.
در آنسوی اقیانوس هم مردی پیروز انتخابات بوده که اگر افراطی و دست راستی نخوانیم اش، رویکردها و گفتارهای وی همپوشانی و قرابتی با ثبات سیاسی مد نظر اروپایی های امیدوار به حفظ ساختارهای موجود ندارد و پیروزی اش به معنای سرکشی در برابر سنت های سیاسی است و نقطه امیدی برای تغییرهایی که تا همین چند سال پیش کسی را یارای تصور آن هم نبود.
حال در چنین وضعیتی انتخابات اتریش می توانست زنگ خطر را بیش از هر زمان دیگری برای اتحادیه اروپا به صدا درآورد و تاریخ سیاسی قاره سبز را مسیری تازه ببخشد، برای اولین بار یک نامزد طیف راست های افراطی در آستانه پیروزی در انتخابات قرار گرفت تا پس از هفتاد سال اتحادیه اروپا شاهد حضور یک تندروی افراطی در راس هرم قدرت سیاسی باشد اما گویا هنوز بخت واقبال با دوستداران تغییر سر سازگاری نداشت و آنان برای دیدن چنین لحظه ای باید هنوز تا انتخابات های سال 2017 صبوری کنند.
شب گذشته نتایج اولیه انتخابات اتریش اعلام شد. انتخاباتی که با ابطال دور قبلی انتخابات برگزار شده و راست های افراطی امیدواری بسیاری به پیروزی و تاریخ سازی در آن داشتند. در دور قبلی انتخابات نامزد تندرو حزب آزادی پیروز انتخابات بود و با رئیس سابق حزب سبزها به مرحله دوم رفت، احزاب اتریش که از پیروزی قریب الوقوع تندروها به تحرک درآنمدند در مرحله دوم از الکساندر فان دربلن حمایت کردند و وی با اختلاف 31 هزار رای پیروز انتخابات شد اما با اعتراض نامزد رقیب و بروز برخی اختلالات در فرایند انتخابات، انتخابات تکرار شد و در این فاصله و با پیروزی ترامپ در آمریکا و تبلیغات گسترده احزاب دست راستی در سراسر اروپا به نظر می رسید، شانس نوربرت هوفر برای پیروزی بیش تر باشد اما نتایج متفاوت رقم خورد و گویا احساس خطر از پیروزی تندروها باعث به میدان آمدن همه موافقان ثبات بود. این بار و با اعلام نتایج اولیه پیروزی فان دربلن محسوس و با اختلاف رقم خورد و بنابر اعلام نتایج الکساندر فان دربلن ۵۳.۶ درصد آرا را به دست آورده است و در مقابل، رقیبش از حزب راست تندرو ۴۶.۴ درصد آرا را تصاحب کرده است.
راست ها در گام اول با شکستی تلخ اتریش و وین را ترک کردند اما همزمان یک انتخابات دیگر هم در اتحادیه اروپا برگزار می شد، همه پرسی درباره تغییرات قانون اساسی در ایتالیا. جایی که روزنه امید برای پوپولیست های افراطی را هنوز گشوده گذاشت.
همه پرسی در ایتالیا مورد درخواست نخست وزیر ماتئو رنتسی بود، وی برای تغییر ساختار سیاسی ایتالیا و نهاد قانونگذاری دو گهواره ای ان خواستار مشارکت مردم ایتالیا در هم پرسی شده بود تا با کاستن از قدرت مجلس سنا، ایتالیا را از بن بست های سیاسی برآمده از اختلاف نظرات دو مجلس این کشور گذر داده و قدرت سیاسی دولت را ارتقا بخشد.
نخست وزیر همه حیثیت سیاسی خود را با این همه پرسی گره زده و گفته بود در صورت شکست از قدرت کناره گیری خواهد کرد. باراک اوباما، آنگلا مرکل و حامیان حفظ اتحادیه اروپا در حمایت از نخست وزیر ایتالیا به میدان آمده و خواستار رای آری مردم این کشور به همه پرسی شدند اما نتایج همه پرسی پیامی جز شکست برای رنتسی نداشت و وی بااعلام نتایج اولیه استعفا داد.
رئیس حزب 5 ستاره که از احزاب دست راستی ایتالیا به شمار می آید و مخالف جدی این همه پرسی بود از نتایج انتخابات ابراز رضایت کرد و البته مارین لو پن، رهبر حزب جبهه ملی فرانسه که خود را برای شرکت در انتخابات ریاست‌جمهوری فرانسه آماده می‌کند، در صفحه توییتر خود به حزب اتحادیه شمال (لیگا نورد) ایتالیا تبریک گفت و نوشت: مردم ایتالیا به این ترتیب بر عدم حمایت خود از دولت و اتحادیه اروپا تأکید کردند. ما باید به این خواست مردم برای آزادی ملت‌ها توجه کنیم.
پیرو این نتایج هر چند راست ها در تحقق آرزوی دیرین خوددر اتریش ناکام مانده و شکست سختی متحمل شدند اما مسکن ایتالیایی امید آنان را دوباره زنده کرد و حال باید دید تندروها برای پیروزی در مهم ترین بزنگاه خود در سال آتی میلادی در انتخابات فرانسه و آلمان چه خواهند کرد، جایی که حکم مرگ و زندگی اتحادیه اروپا منوط به این دو انتخابات سرنوشت ساز رقم خواهد خورد.
به گزارش خرداد؛ پس از برگزیت در بریتانیا و پیروزی ترامپ در ایالات متحده، ثبات سیاسی چند دهه ای در قاره سبز در هاله ای از ابهام قرار گرفته و راست های افراطی پس از چند دهه حاشیه نشینی اکنون بسیار از امیدوار تر از نیمه قرن بیستم و دهه ابتدای هزاره سوم به نقش آفرینی مقتدرانه در سپهر سیاسی اروپا می اندیشند.
اروپایی که با میدان داری فاشیست ها و نئونازی ها جنگی خانمان سوز را تجربه کرده و از بیم تکرار چنین وضعیتی دهه ها سیساتمداران اروپایی سر فصل و پارادایم تمام نقش آفرینی های سیاسی خود را در مسیر جلوگیری از تکرار چنان شرایطی تنظیم و تدارک دیدند و در راس تمامی این اقدامات برآمدن ساختار سیاسی جامع و مانعی بود با نام « اتحادیه اروپا» .
حال کلیت این مجموعه و ساختار در معرض تندباد قرار گرفته و ماندگاریش در هاله ای از ابهام رفته است. پیروزی میلیمتری و تفوق ناپلئونی حامیان جدایی بریتانیا از اتحادیه اروپا چراغ اول را روشن کرده و تندروهای دست راستی را امیدوار به قبضه قدرت.
در آنسوی اقیانوس هم مردی پیروز انتخابات بوده که اگر افراطی و دست راستی نخوانیم اش، رویکردها و گفتارهای وی همپوشانی و قرابتی با ثبات سیاسی مد نظر اروپایی های امیدوار به حفظ ساختارهای موجود ندارد و پیروزی اش به معنای سرکشی در برابر سنت های سیاسی است و نقطه امیدی برای تغییرهایی که تا همین چند سال پیش کسی را یارای تصور آن هم نبود.
حال در چنین وضعیتی انتخابات اتریش می توانست زنگ خطر را بیش از هر زمان دیگری برای اتحادیه اروپا به صدا درآورد و تاریخ سیاسی قاره سبز را مسیری تازه ببخشد، برای اولین بار یک نامزد طیف راست های افراطی در آستانه پیروزی در انتخابات قرار گرفت تا پس از هفتاد سال اتحادیه اروپا شاهد حضور یک تندروی افراطی در راس هرم قدرت سیاسی باشد اما گویا هنوز بخت واقبال با دوستداران تغییر سر سازگاری نداشت و آنان برای دیدن چنین لحظه ای باید هنوز تا انتخابات های سال 2017 صبوری کنند.
شب گذشته نتایج اولیه انتخابات اتریش اعلام شد. انتخاباتی که با ابطال دور قبلی انتخابات برگزار شده و راست های افراطی امیدواری بسیاری به پیروزی و تاریخ سازی در آن داشتند. در دور قبلی انتخابات نامزد تندرو حزب آزادی پیروز انتخابات بود و با رئیس سابق حزب سبزها به مرحله دوم رفت، احزاب اتریش که از پیروزی قریب الوقوع تندروها به تحرک درآنمدند در مرحله دوم از الکساندر فان دربلن حمایت کردند و وی با اختلاف 31 هزار رای پیروز انتخابات شد اما با اعتراض نامزد رقیب و بروز برخی اختلالات در فرایند انتخابات، انتخابات تکرار شد و در این فاصله و با پیروزی ترامپ در آمریکا و تبلیغات گسترده احزاب دست راستی در سراسر اروپا به نظر می رسید، شانس نوربرت هوفر برای پیروزی بیش تر باشد اما نتایج متفاوت رقم خورد و گویا احساس خطر از پیروزی تندروها باعث به میدان آمدن همه موافقان ثبات بود. این بار و با اعلام نتایج اولیه پیروزی فان دربلن محسوس و با اختلاف رقم خورد و بنابر اعلام نتایج الکساندر فان دربلن ۵۳.۶ درصد آرا را به دست آورده است و در مقابل، رقیبش از حزب راست تندرو ۴۶.۴ درصد آرا را تصاحب کرده است.
راست ها در گام اول با شکستی تلخ اتریش و وین را ترک کردند اما همزمان یک انتخابات دیگر هم در اتحادیه اروپا برگزار می شد، همه پرسی درباره تغییرات قانون اساسی در ایتالیا. جایی که روزنه امید برای پوپولیست های افراطی را هنوز گشوده گذاشت.
همه پرسی در ایتالیا مورد درخواست نخست وزیر ماتئو رنتسی بود، وی برای تغییر ساختار سیاسی ایتالیا و نهاد قانونگذاری دو گهواره ای ان خواستار مشارکت مردم ایتالیا در هم پرسی شده بود تا با کاستن از قدرت مجلس سنا، ایتالیا را از بن بست های سیاسی برآمده از اختلاف نظرات دو مجلس این کشور گذر داده و قدرت سیاسی دولت را ارتقا بخشد.
نخست وزیر همه حیثیت سیاسی خود را با این همه پرسی گره زده و گفته بود در صورت شکست از قدرت کناره گیری خواهد کرد. باراک اوباما، آنگلا مرکل و حامیان حفظ اتحادیه اروپا در حمایت از نخست وزیر ایتالیا به میدان آمده و خواستار رای آری مردم این کشور به همه پرسی شدند اما نتایج همه پرسی پیامی جز شکست برای رنتسی نداشت و وی بااعلام نتایج اولیه استعفا داد.
رئیس حزب 5 ستاره که از احزاب دست راستی ایتالیا به شمار می آید و مخالف جدی این همه پرسی بود از نتایج انتخابات ابراز رضایت کرد و البته مارین لو پن، رهبر حزب جبهه ملی فرانسه که خود را برای شرکت در انتخابات ریاست‌جمهوری فرانسه آماده می‌کند، در صفحه توییتر خود به حزب اتحادیه شمال (لیگا نورد) ایتالیا تبریک گفت و نوشت: مردم ایتالیا به این ترتیب بر عدم حمایت خود از دولت و اتحادیه اروپا تأکید کردند. ما باید به این خواست مردم برای آزادی ملت‌ها توجه کنیم.
پیرو این نتایج هر چند راست ها در تحقق آرزوی دیرین خوددر اتریش ناکام مانده و شکست سختی متحمل شدند اما مسکن ایتالیایی امید آنان را دوباره زنده کرد و حال باید دید تندروها برای پیروزی در مهم ترین بزنگاه خود در سال آتی میلادی در انتخابات فرانسه و آلمان چه خواهند کرد، جایی که حکم مرگ و زندگی اتحادیه اروپا منوط به این دو انتخابات سرنوشت ساز رقم خواهد خورد.
