تفاوت پیروزی نهایی با پیشروی های میدانی
واکنش هوشمندانه شمخانی کلید حل و فصل بحران سوریه
یروزی مهم و راهبردی به هنگامه ای رقم می خورد که افکار عمومی منطقه و جهان نیز پذیرا و همراه این پیشرفت های میدانی شود و به این باورمندی برسد که استیلای قدرت مرکزی در سوریه با همه انتقادات و ایرادات به نحوه سیاست ورزی دولت گزینه ای مطلوب برای سوریه و جهان و مهار تندروها و تروریست های تکفیری است.
سرویس سیاسی خرداد: « حلب آزاد شد» این تیتر اکثر رسانه های ایرانی در قبال پیروزی ارتش سوریه بر مبارزان مسلح و تروریست های مستقر در مهم ترین شهر سوریه بود.
به گزارش خرداد؛ پیروزی ارتش سوریه در حلب بی گمان مهم ترین اتفاق چند سال اخیر جنگ در سوریه بوده، جنگی که بازیگران فرا منطقه ای دارد و صحنه زورآزمایی قدرت های منطقه ای نیز هست.
در این نکته نیز نمی توان شکی داشت که ایران و روسیه به عنوان دو کشور حامی حکومت بشار اسد با این پیروزی توانسته اند پشت رقبا را به خاک مالیده و پس از حمایت های فراوان لجستیکی و نرم افزاری پیش برد قابل قبولی در تحولات سوریه به نفع خود رقم بزنند.
اما در این میان یک نکته کلیدی و مهم را نباید به فراموشی سپرد؛ پیروزی مهم و راهبردی به هنگامه ای رقم می خورد که افکار عمومی منطقه و جهان نیز پذیرا و همراه این پیشرفت های میدانی شود و به این باورمندی برسد که استیلای قدرت مرکزی در سوریه با همه انتقادات و ایرادات به نحوه سیاست ورزی دولت گزینه ای مطلوب برای سوریه و جهان و مهار تندروها و تروریست های تکفیری است.
که اگر این مهم محقق نشود؛ این پیروزی ها نمی تواند در بازه زمانی بلند مدت عایدی مطلوب داشته و ادامه و تعمیم یابد.
جمهوری اسلامی ایران به هنگامه ای که اکثریت کشورهای جهان در برابر دولت سوریه موضع داشته و همه کشورهای منطقه پشت معارضان سوری ایستاده بودند یک تنه و با صرف هزینه های بسیار نگذاشت که تروریست ها در سوریه غالب شده و کار را یکسره کنند؛ سپس با حمایت و ورود مستقیم روس ها به جنگ در سوریه صحنه میدانی و کفه معادلات به سمت و سوی دولت مرکزی سنگینی کرده و پیروزی های چشمگیری حاصل شد اما این فقط یک روی سکه بود.
این نکته را از یاد نبریم که با مقاومت و حمایت ایران از سوریه و دولت مرکزی جنگ به درازا انجامید و این طولانی شدن منجر به آن شد که به تدریج تروریست های تکفیری ماهیت پلیدانه و مزورانه خود را هویدا کرده و جنایت های دهشتناکی رقم بزنند و اینجا بود که از ورای تبلیغات و پروپاگاندای چند ساله جهان دانست که بشار اسد با همه ایراداتی که به نحوه مواجهه او با مخالفان وارد آمده است گزینه بسیار معقول تری از تروریست های تکفیری است و اگر قرار باشد آنان در سوریه پیروز شوند چه هزینه های هنگفتی برای جهان رقم خواهند زد.
درست اینجا بود که غربی ها شاید بر خلاف میل باطنی خود و حتی در ظاهر مجبور به موضع گیری علیه شماری از گروههای تندرو شده و با فشار افکار عمومی هیچ توجیه منطقی برای حمایت همه جانبه از معارضان اکنون منفور باقی نماند؛ گزینه ای که تسهیل کننده نقش آفرینی روسه در سوریه و انفعال دولت اوباما و شرکای اروپایی آن در قبال تحولات شد.
حال که پیروزی حلب رقم خورده و پیشرفت محسوسی حاصل شده است؛ بی گمان حامیان تکفیری ها بیکار ننشسته و با فضا سازی قصد آن دارند که جلوه ای ناخوشایند از پیروزی ارتش سوریه در حلب انعکاس داده و شاهدیم که با بمباران خبری و پروپاگاندا در فضای مجازی ادعاهای فراوانی در بروز جنایت جنگی از سوی ارتش در شرق حلب انتشار می دهند تا چنین القا کنند که هزینه های پیروزی ارتش در سوریه زیاد بوده و خطرات بسیاری برای مردم و دیگر کشورهای منطقه ای دارد تا آن روند همراهی افکار عمومی در مخالفت با تروریست ها و ترجیح دولت مرکزی ر ا مخدوش کنند و ...
با توجه به رقم خوردن این پیروزی استراتژیک که با هزینه های بسیار مادی و معنوی حاصل شد؛ در کشور ما مقامات مختلف به استقبال این حادثه بزرگ رفته و به تمجید و تحسین آن پرداختند که طبیعی نیز هست و می توان گفت ثمره شش سال مجاهدت بالاخره به بار نشسته است اما در میان مقامات مختلف واکنش دریابان علی شمخانی دبیر شورای عالی امنیت ملی نکته جالب توجه و هوشمندانه ای دارد که باید مورد توجه قرار گرفته و واکنش ها در مسیر آن به منصه ظهور رسد.
شمخانی در بخشی از پیام خود به مناسبت پیروزی ارتش سوریه در جنگ حلب؛ آورده است: « لازم می‌دانم در روزهای اوج پیروزی‌های ارتش سوریه بار دیگر بر موضع اصولی جمهوری اسلامی ایران مبنی بر ضرورت فاصله گرفتن طرف‌های درگیر از نظامی‌گری واتخاذ مسیرهای سیاسی برای پایان دادن به بحران سوریه تاکید کنم. »
شمخانی نه از موضع ضعف که در اوج قدرت تاکید می کند که راه حل نهایی پیروزی در میدان جنگ برای پایان و حل و فصل بحران نیست؛ قیاس کنید این رفتار را با رجزخوانی سعودی ها و قطری ها در هنگام پیشروی معارضان در سوریه، که حتی تا مدت ها ایران به جلسات پیرامون تعیین تکلیف بحران سوریه حتی دعوت نمی شد!
ایران همان زمان اعلام کرد راه حل؛ حل و فصل بحران از معبر پیروزی نظامی نمی گذرد و اکنون نیز که دست بالا را در معادلات دارد بر همان نکته تاکید می کند و این پیامی واضح و آشکار برای مردم جهان و منطقه دارد که ایران به دنبال پیروزی و تفوق به هر قیمتی نیست و منافع ملت سوریه و مردم منطقه برای آن اولویت اصلی است.
به طرف های مقابل نیز این نکته گوشزد می شود که ایران به دنبال تسویه حساب و بکش و واکش نیست و می خواهد این بحران بزگ را با حضور همه اضلاع و اجزا به سمت و سوی پایان سوق دهد.
از یاد نبریم پیروزی میدانی یک چیز است و پیروزی نهایی یک چیز دیگر و این دو با هم یکسان نیستند و راهکار مهم پیروزی نهایی اقناع افکار عمومی؛ مشارکت همه طرف های درگیر و عبور از یکجانبه نگری است که می تواند ثبات را یکبار دیگر به سوریه و منطقه آورده و تروریست های تکفیری را به محاق ببرد و آنچه که شمخانی گفته گامی بزرگ برای طی طریق در این مسیر است.
به گزارش خرداد؛ پیروزی ارتش سوریه در حلب بی گمان مهم ترین اتفاق چند سال اخیر جنگ در سوریه بوده، جنگی که بازیگران فرا منطقه ای دارد و صحنه زورآزمایی قدرت های منطقه ای نیز هست.
در این نکته نیز نمی توان شکی داشت که ایران و روسیه به عنوان دو کشور حامی حکومت بشار اسد با این پیروزی توانسته اند پشت رقبا را به خاک مالیده و پس از حمایت های فراوان لجستیکی و نرم افزاری پیش برد قابل قبولی در تحولات سوریه به نفع خود رقم بزنند.
اما در این میان یک نکته کلیدی و مهم را نباید به فراموشی سپرد؛ پیروزی مهم و راهبردی به هنگامه ای رقم می خورد که افکار عمومی منطقه و جهان نیز پذیرا و همراه این پیشرفت های میدانی شود و به این باورمندی برسد که استیلای قدرت مرکزی در سوریه با همه انتقادات و ایرادات به نحوه سیاست ورزی دولت گزینه ای مطلوب برای سوریه و جهان و مهار تندروها و تروریست های تکفیری است.
که اگر این مهم محقق نشود؛ این پیروزی ها نمی تواند در بازه زمانی بلند مدت عایدی مطلوب داشته و ادامه و تعمیم یابد.
جمهوری اسلامی ایران به هنگامه ای که اکثریت کشورهای جهان در برابر دولت سوریه موضع داشته و همه کشورهای منطقه پشت معارضان سوری ایستاده بودند یک تنه و با صرف هزینه های بسیار نگذاشت که تروریست ها در سوریه غالب شده و کار را یکسره کنند؛ سپس با حمایت و ورود مستقیم روس ها به جنگ در سوریه صحنه میدانی و کفه معادلات به سمت و سوی دولت مرکزی سنگینی کرده و پیروزی های چشمگیری حاصل شد اما این فقط یک روی سکه بود.
این نکته را از یاد نبریم که با مقاومت و حمایت ایران از سوریه و دولت مرکزی جنگ به درازا انجامید و این طولانی شدن منجر به آن شد که به تدریج تروریست های تکفیری ماهیت پلیدانه و مزورانه خود را هویدا کرده و جنایت های دهشتناکی رقم بزنند و اینجا بود که از ورای تبلیغات و پروپاگاندای چند ساله جهان دانست که بشار اسد با همه ایراداتی که به نحوه مواجهه او با مخالفان وارد آمده است گزینه بسیار معقول تری از تروریست های تکفیری است و اگر قرار باشد آنان در سوریه پیروز شوند چه هزینه های هنگفتی برای جهان رقم خواهند زد.
درست اینجا بود که غربی ها شاید بر خلاف میل باطنی خود و حتی در ظاهر مجبور به موضع گیری علیه شماری از گروههای تندرو شده و با فشار افکار عمومی هیچ توجیه منطقی برای حمایت همه جانبه از معارضان اکنون منفور باقی نماند؛ گزینه ای که تسهیل کننده نقش آفرینی روسه در سوریه و انفعال دولت اوباما و شرکای اروپایی آن در قبال تحولات شد.
حال که پیروزی حلب رقم خورده و پیشرفت محسوسی حاصل شده است؛ بی گمان حامیان تکفیری ها بیکار ننشسته و با فضا سازی قصد آن دارند که جلوه ای ناخوشایند از پیروزی ارتش سوریه در حلب انعکاس داده و شاهدیم که با بمباران خبری و پروپاگاندا در فضای مجازی ادعاهای فراوانی در بروز جنایت جنگی از سوی ارتش در شرق حلب انتشار می دهند تا چنین القا کنند که هزینه های پیروزی ارتش در سوریه زیاد بوده و خطرات بسیاری برای مردم و دیگر کشورهای منطقه ای دارد تا آن روند همراهی افکار عمومی در مخالفت با تروریست ها و ترجیح دولت مرکزی ر ا مخدوش کنند و ...
با توجه به رقم خوردن این پیروزی استراتژیک که با هزینه های بسیار مادی و معنوی حاصل شد؛ در کشور ما مقامات مختلف به استقبال این حادثه بزرگ رفته و به تمجید و تحسین آن پرداختند که طبیعی نیز هست و می توان گفت ثمره شش سال مجاهدت بالاخره به بار نشسته است اما در میان مقامات مختلف واکنش دریابان علی شمخانی دبیر شورای عالی امنیت ملی نکته جالب توجه و هوشمندانه ای دارد که باید مورد توجه قرار گرفته و واکنش ها در مسیر آن به منصه ظهور رسد.
شمخانی در بخشی از پیام خود به مناسبت پیروزی ارتش سوریه در جنگ حلب؛ آورده است: « لازم می‌دانم در روزهای اوج پیروزی‌های ارتش سوریه بار دیگر بر موضع اصولی جمهوری اسلامی ایران مبنی بر ضرورت فاصله گرفتن طرف‌های درگیر از نظامی‌گری واتخاذ مسیرهای سیاسی برای پایان دادن به بحران سوریه تاکید کنم. »
شمخانی نه از موضع ضعف که در اوج قدرت تاکید می کند که راه حل نهایی پیروزی در میدان جنگ برای پایان و حل و فصل بحران نیست؛ قیاس کنید این رفتار را با رجزخوانی سعودی ها و قطری ها در هنگام پیشروی معارضان در سوریه، که حتی تا مدت ها ایران به جلسات پیرامون تعیین تکلیف بحران سوریه حتی دعوت نمی شد!
ایران همان زمان اعلام کرد راه حل؛ حل و فصل بحران از معبر پیروزی نظامی نمی گذرد و اکنون نیز که دست بالا را در معادلات دارد بر همان نکته تاکید می کند و این پیامی واضح و آشکار برای مردم جهان و منطقه دارد که ایران به دنبال پیروزی و تفوق به هر قیمتی نیست و منافع ملت سوریه و مردم منطقه برای آن اولویت اصلی است.
به طرف های مقابل نیز این نکته گوشزد می شود که ایران به دنبال تسویه حساب و بکش و واکش نیست و می خواهد این بحران بزگ را با حضور همه اضلاع و اجزا به سمت و سوی پایان سوق دهد.
از یاد نبریم پیروزی میدانی یک چیز است و پیروزی نهایی یک چیز دیگر و این دو با هم یکسان نیستند و راهکار مهم پیروزی نهایی اقناع افکار عمومی؛ مشارکت همه طرف های درگیر و عبور از یکجانبه نگری است که می تواند ثبات را یکبار دیگر به سوریه و منطقه آورده و تروریست های تکفیری را به محاق ببرد و آنچه که شمخانی گفته گامی بزرگ برای طی طریق در این مسیر است.
