حراجی الکساندر از اعلام هویت و یا ملیت خریدار این تلفن خود داری کرد.
آدولف هیتلر رئیس حزب نازی آلمان طی دو سال آخر جنگ جهانی دوم اکثر دستورهای خود را با استفاده از این گوشی تلفن صادر می کرد.
روی این تلفن که در محل پنهان شدن هیتلر پس از شکست او در جنگ جهانی دوم پیدا شده است، نام وی و همچنین عقابی در بالای صلیب شکسته، نماد رسمی حزب نازی حک شده است.
افسران روس این تلفن را طی بازدید سرهنگ رالف راینر از پناهگاه هیتلر در برلین در ابتدای ماه مه سال ۱۹۴۵ به وی دادند و از آن زمان به بعد پسر سرهنگ رالف راینر از این تلفن نگهداری می کرد.
بیش از ۷۰ سال بعد، رنگ قرمز این تلفن زیمنس شماره گیر سائیده شد و رنگ مشکی اولیه بدنه آن که از جنس باکلیت (نوعی پلاستیک) است ظاهر شد.
حراجی الکساندر تاکید کرد آدولف هیتلر از این گوشی تلفن در خودرو، قطار و مراکز فرماندهی استفاده می کرده است.
ارزش این گوشی تلفن ۲۰۰ تا ۳۰۰ هزار دلار برآورد شده بود.