وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در یادداشتی به مناسبت نوروز ابراز امیدواری کرد که نوروز نقطه آغاز بر پایان غمها باشد.
به گزارش ایرنا، سیدرضا صالحی امیری، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی به مناسبت نوروز یادداشتی منتشر کرد که متن آن بدین شرح است:
«نفسهای
سال ٩۵ به شمارش افتاده و اندک اندک صدای بهار به گوش میرسد. سال ٩۵ با
همه اتفاقات تلخ و شیرینش به نقطه پایانی رسیده است. سالی که با رویدادها و
حوادث گوناگونی همراه بود. فقدان عزیزان و هموطنانمان در حوادثی همچون
قطار مسافری تبریز به مشهد و آتشسوزی پلاسکو تا رحلت یار دیرین انقلاب،
امام و رهبری، آیتالله هاشمی رفسنجانی، از پر کشیدن تعدادی از اصحاب
فرهنگ و هنر تا شهادت جوانان شجاع مدافع حرم که جان خود را در برابر گلوله
دشمنان سپر کردند، هر یک داغی بر دل نشاندند و دریغ و افسوس بر جای گذاشتند
و یاد و نام خود را در خاطره تاریخی ملت جاودانه کردند. در جهان پر دغدغه
امروز، سنگینی نبود هر چهره تأثیرگذاری بیشتر احساس میشود. نوروز در پیش
است و امید آن داریم که نقطه آغازی بر پایان غمها باشد.
در سوی
دیگر سال ٩۵ توأم با کامیابیها و توفیقات بزرگی برای ملت فهیم ایران هم
بود. گشایشهای حاصل از توافق برجام آهسته آهسته خود را در طول امسال
نمایان ساخت و امید میرود که استمرار این روند به جهشی در عرصههای مختلف
اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی کشور منجر شود. ایران اسلامی امروز در جهان
پرآشوب و پر مخاطره، نقطهای امن و امیدبخش است و این توفیق در سایه لطف
الهی، تدابیر رهبر فرزانه انقلاب، تلاشهای دولت تدبیر و امید و نیز
کوششهای همه دلسوزان نظام اسلامی در سطوح مختلف حاکمیتی، نظامی و امنیتی
حاصل گشته است. اگر از بهار بیاموزیم که نسیم خوش امید را بر تن و جان هر
انسانی جاری کنیم، آن گاه میتوانیم فرداهای بهتری را برای این سرزمین
متصور شویم. فرا رسیدن بهار، نوید تغییر، نوید رویش و میل به نو شدن با خود
به همراه دارد و بکوشیم که ما نیز به قافله بهار بپیوندیم تا جهان را نو
کنیم.
نوروز که از عناصر اصلی هویتی ما و تداومبخش حیات فرهنگی
جامعه ایرانی است، در باور فرهنگی ما روز نو، روز شادی، روز زندگی، روز
خرد، روز عدل و روز اعتدال است. طبیعت، تاریخ و انسان در این روز بر
سالخوردگی چیره میشوند و جان تازه مییابند. نوروز در جامعه امروز بخشی از
فرهنگ زندگی، شادی و دوستی در جهان پیرامون ماست و میتواند دلها و
اندیشهها را به هم نزدیکتر کند و موجب همدلی و همگرایی بیشتر شود. از
خداوند بزرگ که دگرگونکننده حال و احوال است، خالصانه بخواهیم که حال ما
را به نیکوترین وجه بیامیزد و نور امید را در دلهای همه ما فروزان کند.»