مرادعلی واعظی، استاد ادبیات دانشگاه بیرجند در گفتوگو با ایسنا، به
مناسبت روز بزرگداشت عطار نیشابوری (۲۵ فروردینماه) اظهار کرد: فریدالدین
عطار نیشابوری از شاعران قرن ششم و هفتم هجری، در نیشابور به دنیا آمد.
عطار نیشابوری که به دستور سربازان هلاکوخان مغول در نیشابور به قتل رسید،
در چهلسالگی دچار تحول روحی شد و زندگی ساده و زاهدانهای را با مردم
ادامه داد و به سراغ شاعری رفت.
او ادامه داد: عطار نیشابوری پزشک
داروساز و داروخانهدار بود، به گونهای که گاه روزانه ۵۰۰ نفر را معاینه و
مداوا کرده و زندگی اشرافی داشته است.
وی تصریح کرد: عمدهترین
مضامین شعری عطار، حکمت اسلامی، آیات و روایات، عرفان و اصطلاحات علمی به
ویژه پزشکی است. او به علوم زمانه خود واقف بوده و از بنیانگذاران شعر
عرفانی است.
استاد ادبیات دانشگاه بیرجند با بیان اینکه مولوی،
عطار را پیشگام خود دانسته، افزود: اشعار عطار همراه با حکایتهای بسیار
شیرین و تأثیرگذار است.
واعظی بیان کرد: شاهکار عطار نیشابوری، مثنوی منطقالطیر است که معروفترین حماسه عرفانی در ادب فارسی است.
او ادامه داد: آثار عطار را به تعداد سورههای قرآن کریم، ۱۱۴ عنوان دانستهاند که بسیاری از آنها جعلی هستند.
وی
با بیان اینکه جنبه هنری و شاعری آثار عطار در دیوان و مختارنامه اوست،
تصریح کرد: بعد اخلاقی اندیشه عطار در الهینامه و اسرارنامه است.
استاد
ادبیات دانشگاه بیرجند با بیان اینکه عطار چند اثر شعری دیگر نیز دارد،
افزود: جهانبینی او در منطقالطیر و مصیبتنامه قابل مشاهده است و کتابی
نیز به نثر دارد به نام تذکرةالاولیاء که در شرح حال عارفان است.
واعظی
اظهار کرد: رسانهها، به ویژه صداوسیما ٩٠درصد برنامههای ادبی خود را به
ادبیات معاصر اختصاص دادهاند که بسیار نابجاست و باید برخلاف این باشد تا
ایرانیان مسلمان با ریشههای فرهنگی و اعتقادی خود آشنا شوند.
او
با بیان اینکه رسانههای مکتوب باید تلاش بیشتری درباره شاعران و ادبیات
گذشته ایران داشته باشند، یادآور شد: نیمی از برنامههای مذهبی نیز باید به
ادبیات گذشته بهویژه ادبیات آیینی اختصاص پیدا کند.