کارنامه همراهان رئیسی و ذبح تنها برگ برنده اش؟!

سرویس سیاسی خرداد/صلاح الدین توماج پور: از همان آغازین روزهایی که نام ابراهیم رئیسی به عنوان گزینه انتخابات ریاست جمهوری به میان آمده و در فضای سیاسی و رسانه ای زمزمه شد، یکی از مهم ترین دلایل توجیه کننده این حضور آن بود که رئیسی گزینه ای از میان اصولگرایان شاخص است که کارتش در رقابت های سیاسی نسوخته و از آنجا که در افکار عمومی چندان شناخته شده نیست می تواند از فرصت بهره گرفته و با طرح شعارهای جذاب و بهره گیری از جلوه معنوی تولیت و نیز سیادت اش، از آنچه اصولگرایان نارضایتی مردم از وضعیت اقتصادی می دانند، بهره گرفته و شگفتی ساز انتخابات دوازدهمین دوره ریاست جمهوری باشد.

به گزارش خرداد؛ ابراهیم رئیسی شاخصه های یک کاندیدای کاریزماتیک را که بتواند در مناظرات یا در فرآیند پیشا انتخاباتی و موسم تبلیغات به یکباره ره صد ساله را رفته و همه معادلات را تحت تاثیر حضور خود قرار دهد ندارد و نیز به نظر نمی رسد او  اهل حرف های جنجالی و شعارهای آنچنانی باشد و گفتمانی که از آن برآمده نیز آنگونه نیست که لایه های مختلف و متکثر و یا اقشار و اصنافی چون زنان، جوانان یا اقلیت ها را به خود جذب کند.

او همانگونه که اشاره رفت شانس آن را دارد که اقشار سنتی را با عنایت به مولفه های پیش گفته به سمت خود جلب کند و از طرف دیگر از نارضایتی در خصوص اوضاع اقتصادی بهره گرفته و بدین سان آرای سلبی علیه روحانی را به خود جلب کرده و منتظر باشد تا در عدم مشارکت گسترده حامیان پیشین روحانی برای رسیدن به صندلی ریاست جمهوری با این مولفه ها پیروزی را برای خود رقم بزند.

رئیسی عطف به همین نکات پیش گفته نه فقط در بیانیه انتخاباتی که در چند اظهار نظری که تاکنون داشته خود را مستقل نامیده و تاکید کرده که محدود و محصور در هیچ جریانی نیست، او نمی خواهد مهر اصولگرایی با توجه به کارنامه این جریان به خصوص در حوزه اقتصادی که مهم ترین پاشنه آشیل انتخابات اخیر است به وی بخورد.

اما نکته جالب توجه آنجاست که رئیسی علیرغم طرح شعار استقلال از جریان های سیاسی، همراهانی برای خود برگزیده که متعلق به تندترین لایه های جریان اصولگرا هستند و البته از مردان کابینه احمدی نژاد، رئیس جمهوری که شعار نفت بر سر سفره ها را داد و به گواه آمار و ارقام و ذهن و حافظه عمومی (که هنوز به آن میزان دچار آلزایمر نشده که چهار سال پیش را به فراموشی بسپارد) به هنگامی که رفت وضعیت مردم با تورم 45 درصدی، سقوط نزدیک به 400 درصدی ارزش پول ملی و نرخ رشد منفی 5.8 درصدی، رکود و بیکاری و عدم ثبات اقتصادی، دهشتناک بود و اگر هم اکنون نیز اعتراضی به وضعیت اقتصادی است برآمده از این است که چرا روحانی نتوانسته در این چهار سال از آن شرایط رقم زده برون رفت حاصل کند!

حال رئیسی چهره های اقتصادی همان دولت را بر کلیدی ترین مناصب ستاد خود برگزیده است.

میرکاظمی وزیر نفت دولت احمدی نژاد که به توصیه او و چند وزیر دیگر نفت ایران به بابک زنجانی سپرده شد ... مردی که نه به گفته اصلاح طلبان که به تصریح معتدلان اصولگرا ضعیف ترین وزیر نفت دولت احمدی نژاد بود و در مدت کوتاه وزارت خود ترکیب این وزارتخانه را سونامی وار دچار تغییر و تحول کرد و ... اکنون رئیس کمیته طرح و برنامه ریزی ستاد رئیسی است.

علی نیکزاد وزیر راه مسکن و شهرسازی احمدی نژاد نیز به عنوان رئیس ستاد انتخابات حجت الاسلام رئیسی برگزیده شده است، وزیر محبوب و مورد اعتماد و اعتنای احمدی نژاد که نامش با مسکن مهری عجین است که تبعات هنگفت اقتصادی و تورمی برای کشور داشت و ....

و البته دیگر چهره هایی که اغلب از جریان موسم به پایداری هستند، اکنون همراه و در کنار رئیسی دیده می شوند.

حال چگونه رئیسی که می خواهد با شعار تغییر وضعیت و بهبود شرایط اقتصادی آرای عمومی را به خود جلب کند با این چهره ها و سوابق می تواند چنین کاری کند، نکته ای است که او خود شاید بتواند به آن جواب قانع کننده ای بدهد!