سرویس سیاسی خرداد: 4 سال پیش قرار بود، اصولگرایان به اجماع و وحدت برسند اما در نهایت نه تنها وحدت محقق نشد که اصولگرایان با چندین و چند نامزد رو در روی هم ایستادند و در جریان مناظرات نیز همدیگر را نواختند و حامیان نیز از خجالت هم درآمدند.
به گزارش خرداد؛ 4 سال پیش قالیباف برای دومین بار شانس خود را می آزمود و البته تا چند روز مانده به انتخابات خود را پیروز قطعی نیز می دانست و شاید بیش از همگان بر اجماع تاکید داشت، یاران جلیلی و اعضای پایداری البته در همان ابتدا خرج خود را از قالیباف سوا کردند ودر نهایت مدل 2+1 هم جواب نداد و هیچ کس با قالیباف اجماع نکرد.
در همان برهه تندترین انتقادات به قالیباف را نه همراهان روحانی که اعضای جبهه پایداری مطرح می کردند و اکنون بعد از 4 سال و در حالیکه دو نامزد مطرح اصولگرا در قالب جمنا آمده اند و گفته می شود که متعهد به انصراف در صورت صلاحدید بزرگان اصولگرا شده اند، این بار نیز نشانه های اختلاف به تدریج و با نزدیک شدن به موسم غایی و نهای انتخابات خود را نشان می دهد.
بازهم اعضای نزدیک به پایداری که این بار رئیسی را به جای جلیلی نامزد کرده اند از قالیباف انتقاد می کنند و انتقادات آنان نیز توامان با متلک های گزنده است.
روزنامه شرق در همین رابطه به بخشی هایی از این انتقادات پرداخته که در ادامه متن آن را می خوانید.
درست مانند سال ٩٢ كه
حاميان قاليباف و جليلي درگير شده بودند كه چرا آن يكي به نفع ديگري كنار
نميرود. خطونشانها البته آن زمان به جاي شبكههاي اجتماعي امروز، در
وبلاگها كشيده ميشد. آن زمان، حملات بيشتر از جانب جانبداران قاليباف
بود؛ حالا بعد از چهار سال اين ياران سابق جليلياند كه ضدحمله ميزنند.
ديروز معاون «هماهنگي اقشار» ستاد ابراهيم رئيسي پس از آنچه «محبتهاي
خالهخرسي اطرافيان قاليباف» ناميده، پيشبيني كرده همين دوستيهاي
خالهخرسي ظرفيت قاليباف را براي سومينبار بسوزاند. سوختن براي سومينبار،
يعني پيشبينيِِ پيشپيش رئيسجمهورنشدن قاليباف. پناهيان هم دو روز پيش
به قاليباف كنايه زد كه مهمترين مسئوليتش، در سمت شهردار يك كلانشهر
بوده است.در متن یادداشت اینستاگرامی جعفر فرجی آمده است: «دلم برایشان
میسوزد؛ هر دو به دست یک باند سوختند. قالیباف یکی از ظرفیتهای این نظام
بود؛ همانطور که احمدینژاد بود. یکی بهخاطر محبت بیش از حد یک باند
چهارنفره سوخت و یکی بهخاطر کینه همان باند چهارنفره سوخت. قالیباف از سال
۸۴ تا الان در نظرسنجیها حدود ٢٠ درصد رأي دارد و هرکاری در این سالیان
کرد و هر اقدامی کرد رأی منفیاش بیشتر شد و این درصد هیچگاه بالا نیامد و
نخواهد آمد؛ دلیلش ساده است؛ جماعتی که این دور قالیباف را آوردند در حقش
خیانت کردند، اگر او چند سال بیسروصدا کناری میماند، ممکن بود بتواند در
آینده نزدیک، طلسم ٢٠ درصد نظرسنجیهایش را باطل کند. بازی نظرسنجیها و
نظرسازیها معادلات واقعی کف صحنه را تغییر نخواهد داد و حیف ظرفیتهای
بزرگ اصولگرایی که سوختند و امروز به نقطه صفر خود نزدیک میشوند؛
درحالیکه جریان مقابل هیچکدام از ظرفیتهای خودش را نابود نکرد. حرفها و
اقدام انقلابی هم بماند برای بعد از انتخابات که یک سینه سخن موج میزند
در درون ما.»پناهيان هم در دفاع از رئيسي به قاليباف كنايه زده و گفته بود:
«تا حالا هیچ کاندیداي ریاستجمهوری نبوده که موقع کاندیداشدن این قدر
مسئولیتهای کلان داشته باشد. کاندیداهای دیگر را بگویید. فوقش شهردار یک
شهر کلان بودند. چه پستهایی داشتند؟» و در جايي ديگر به انتقادهاي دروني
كه در محافل خصوصي به حاميان رئيسي مطرح ميشود پاسخ داده و ميگويد: «بعضی
سؤال میکنند ایشان چه سابقه مدیریت اجرائی داشتند. رئیسجمهور که نباید
مدیریت پروژه کرده باشد. باید مدیر کلان نظام باشد.»