تهران زیر بار تشویش صداها
در طول 10 سال گذشته پروژه‌های ساخت‌وساز مختلفی در تهران انجام شده است. بخشی از پروژه‌ها بزرگراه‌هایی بود که از دل خانه‌های مردم عبور می‌کرد و بخش دیگر آن ساختمان‌هایی بود که در حاشیه بزرگراه‌ها ساخته می‌شد.
خرداد: همه‌جا صحبت از آلودگی هواست. بسیاری از بیماری‌ها را در شهرهای بزرگ به آلودگی هوا نسبت می‌دهند و طبق اعلام وزارت بهداشت، در سال 95 بیش از سه‌هزار و 600 نفر در تهران، به دلیل مستقیم آلودگی هوا جان‌شان را از دست داده‌اند.اما در این میان کسی گویا حواسش به آلودگی صوتی نیست؛ آلودگی‌ای که آرامش روانی مردم شهرهای بزرگ را هدف قرار می‌دهد و این ناآرامی روانی و تشویش صوتی، به‌طور غیرمستقیم عامل بیماری‌های جسمی نیز هست.
روزنامه فرهیختگان نوشت: در طول 10 سال گذشته پروژه‌های ساخت‌وساز مختلفی در تهران انجام شده است. بخشی از پروژه‌ها بزرگراه‌هایی بود که از دل خانه‌های مردم عبور می‌کرد و بخش دیگر آن ساختمان‌هایی بود که در حاشیه بزرگراه‌ها ساخته می‌شد. این موضوع علاوه‌بر افزایش بارگذاری حرکت خودروهای شخصی باعث آلودگی صوتی میشود و یکی از حقوق اولیه شهروندی، یعنی احساس آرامش در محیط منزل را تحت‌الشعاع در این میان حضور گسترده موتورسیکلت‌ها را که عمده‌ترین منبع تولید آلودگی صدا در تهران هستند، نباید فراموش کرد. محمد میرزایی، دبیر کمیته محیط‌زیست شورای شهر تهران از وضعیت آلودگی صوتی در تهران، منابع آن و اقدامات شورای شهر می‌گوید.
به گفته او، آنچه به‌عنوان تعریف آلودگی صوتی مطرح میشود میزان آلایندگی خارج از حد است که به واسطه منابع متحرک یا ثابت در شهر ایجاد میشود.
از آنجا که احتراق موتورها کاربراتوری مستقیم است، حجم آلودگی هوایی که تولید می‌کنند، 6 برابر یک خودرو 206 است. در مورد آلودگی صوتی هم به این صورت است. البته خودروهای سواری به لحاظ آلودگی صوتی مزاحمت خاصی برای شهر ندارند، این صدایی که در شهر وجود دارد غالبا از موتورسیکلت‌هاست. صدا از میزان مشخصی بالاتر رود آلودگی صوتی ایجاد میشود که موتورسیکلت‌ها بروز و ظهور اصلی این آلودگی هستند. میرزایی می‌افزاید: «از طرفی وقتی در حریم منازل مردم بزرگراه ساخته میشود که نمونه آن را می‌توان اتوبان صدر که مستقیم از دل خانه‌های مردم رد شده است، عنوان کرد؛ در ساعتی از شب آلودگی صوتی چنان آزار‌دهنده میشود که برای این موضوع می‌توان از شهرسازی ایراد گرفت، که چرا در محدوده مسکونی مردم اتوبان ایجاد کردید. اما باز تاکید می‌کنم که اگر بخواهیم یک اقدام عاجل و مشخص برای از بین بردن آلودگی صوتی نام ببریم، تدبیر اندیشیدن برای موتورسیکلت‌هاست.»
البته باید گفت که اگر چرخه‌ای برای تعدیل این موتورسیکلت‌ها ایجاد نشود، چند سال دیگر به دلیل نیاز مردم این موتورسیکلت‌ها دوباره وارد چرخه تولید خواهند شد. شما در جزیره کیش شاهد حضور گسترده موتورهای برقی در سطح شهر هستید ولی صدایی در این شهر وجود ندارد. در تهران چیزی حدود یک میلیون موتورسیکلت کاربراتوری وجود دارد، همین یک قلم برای کل تهران کافی است.
این کارشناس محیط‌زیست می‌گوید: «معلول آلودگی صوتی در شهر تهران صنایع آلاینده هستند که حجم زیادی از آنها از شهر و مردم شهر خارج شده است و آنها که باقی ماندند در مناطق مرزی شهر تهران هستند که باید خارج شوند. در این بخش بد عمل نشده است. اما آنچه نتوانستیم برای آن کاری کنیم منابع متحرک آلودگی صوتی ازجمله خودروهای شخصی و موتورسیکلت‌ها هستند. در این میان موتورسیکلت‌ها به مراتب بیشتر از خودروهای شخصی سهم آلایندگی صوتی دارند.»
او توضیح می‌دهد: «ما حداقل چیزی که می‌توانیم در مورد خودروهای شخصی در شهرسازی رعایت کنیم و حجم آلودگی صوتی لااقل در خانه مردم و فضای عمومی شهر را کنترل کنیم این است که بارگذاری ترافیکی و عبور و مرور بزرگراهی از مقابل خانه‌های مردم رد شود. در مورد تهران مثلا می‌توان اتوبان یادگار امام را مثال زد. در عرض این اتوبان خانه‌های مسکونی وجود دارد. اتوبان صدر یا مسیرهایی از اتوبان نیایش هم همین وضعیت را دارند و واحدهای مسکونی دقیقا در حاشیه اتوبان‌ها قرار دارند. ما در شورای شهر شکایت‌هایی در این باره داشتیم که حرکت وسایل نقلیه مخل آرامش مردم شده است.»
دبیر کمیته محیط‌زیست شورای شهر تهران درباره اقدامات این کمیته نیز می‌گوید: «ما در این کمیته منابع آلودگی را شناسایی کردیم و تصمیم گرفتیم که بر منابعی که عمده‌ترین تولید‌کننده هستند یعنی موتورسیکلت‌ها تمرکز کنیم. واقعیت این است که زورمان نرسید در سال 94 موتورهای برقی را جایگزین یا رینگ حرکتی موتورسیکلت‌ها را محدود کنیم که فقط در محدوده خاصی تردد کنند.
تنها کاری که انجام شد فشار برای جلوگیری از شماره‌گذاری جدید بود. تعداد زیادی از این موتورسیکلت‌ها در کارگاه‌های عجیب کوچک بدون رعایت استاندارد مونتاژ می‌شوند و به لحاظ درآمدی که وجود دارد زیر بار اینکه تکنولوژی را وراد کنند و کار صحیحی انجام بدهند، نمی‌روند.»
البته شهرداری تهران مکلف بود درمورد جایگزینی موتورسیکلت‌های برقی اقدام کند، در طول چند سال گذشته سالی 40 میلیارد تومان برای این موضوع در نظر گرفته شده بود.
روزنامه فرهیختگان نوشت: در طول 10 سال گذشته پروژه‌های ساخت‌وساز مختلفی در تهران انجام شده است. بخشی از پروژه‌ها بزرگراه‌هایی بود که از دل خانه‌های مردم عبور می‌کرد و بخش دیگر آن ساختمان‌هایی بود که در حاشیه بزرگراه‌ها ساخته می‌شد. این موضوع علاوه‌بر افزایش بارگذاری حرکت خودروهای شخصی باعث آلودگی صوتی میشود و یکی از حقوق اولیه شهروندی، یعنی احساس آرامش در محیط منزل را تحت‌الشعاع در این میان حضور گسترده موتورسیکلت‌ها را که عمده‌ترین منبع تولید آلودگی صدا در تهران هستند، نباید فراموش کرد. محمد میرزایی، دبیر کمیته محیط‌زیست شورای شهر تهران از وضعیت آلودگی صوتی در تهران، منابع آن و اقدامات شورای شهر می‌گوید.
به گفته او، آنچه به‌عنوان تعریف آلودگی صوتی مطرح میشود میزان آلایندگی خارج از حد است که به واسطه منابع متحرک یا ثابت در شهر ایجاد میشود.
از آنجا که احتراق موتورها کاربراتوری مستقیم است، حجم آلودگی هوایی که تولید می‌کنند، 6 برابر یک خودرو 206 است. در مورد آلودگی صوتی هم به این صورت است. البته خودروهای سواری به لحاظ آلودگی صوتی مزاحمت خاصی برای شهر ندارند، این صدایی که در شهر وجود دارد غالبا از موتورسیکلت‌هاست. صدا از میزان مشخصی بالاتر رود آلودگی صوتی ایجاد میشود که موتورسیکلت‌ها بروز و ظهور اصلی این آلودگی هستند. میرزایی می‌افزاید: «از طرفی وقتی در حریم منازل مردم بزرگراه ساخته میشود که نمونه آن را می‌توان اتوبان صدر که مستقیم از دل خانه‌های مردم رد شده است، عنوان کرد؛ در ساعتی از شب آلودگی صوتی چنان آزار‌دهنده میشود که برای این موضوع می‌توان از شهرسازی ایراد گرفت، که چرا در محدوده مسکونی مردم اتوبان ایجاد کردید. اما باز تاکید می‌کنم که اگر بخواهیم یک اقدام عاجل و مشخص برای از بین بردن آلودگی صوتی نام ببریم، تدبیر اندیشیدن برای موتورسیکلت‌هاست.»
البته باید گفت که اگر چرخه‌ای برای تعدیل این موتورسیکلت‌ها ایجاد نشود، چند سال دیگر به دلیل نیاز مردم این موتورسیکلت‌ها دوباره وارد چرخه تولید خواهند شد. شما در جزیره کیش شاهد حضور گسترده موتورهای برقی در سطح شهر هستید ولی صدایی در این شهر وجود ندارد. در تهران چیزی حدود یک میلیون موتورسیکلت کاربراتوری وجود دارد، همین یک قلم برای کل تهران کافی است.
این کارشناس محیط‌زیست می‌گوید: «معلول آلودگی صوتی در شهر تهران صنایع آلاینده هستند که حجم زیادی از آنها از شهر و مردم شهر خارج شده است و آنها که باقی ماندند در مناطق مرزی شهر تهران هستند که باید خارج شوند. در این بخش بد عمل نشده است. اما آنچه نتوانستیم برای آن کاری کنیم منابع متحرک آلودگی صوتی ازجمله خودروهای شخصی و موتورسیکلت‌ها هستند. در این میان موتورسیکلت‌ها به مراتب بیشتر از خودروهای شخصی سهم آلایندگی صوتی دارند.»
او توضیح می‌دهد: «ما حداقل چیزی که می‌توانیم در مورد خودروهای شخصی در شهرسازی رعایت کنیم و حجم آلودگی صوتی لااقل در خانه مردم و فضای عمومی شهر را کنترل کنیم این است که بارگذاری ترافیکی و عبور و مرور بزرگراهی از مقابل خانه‌های مردم رد شود. در مورد تهران مثلا می‌توان اتوبان یادگار امام را مثال زد. در عرض این اتوبان خانه‌های مسکونی وجود دارد. اتوبان صدر یا مسیرهایی از اتوبان نیایش هم همین وضعیت را دارند و واحدهای مسکونی دقیقا در حاشیه اتوبان‌ها قرار دارند. ما در شورای شهر شکایت‌هایی در این باره داشتیم که حرکت وسایل نقلیه مخل آرامش مردم شده است.»
دبیر کمیته محیط‌زیست شورای شهر تهران درباره اقدامات این کمیته نیز می‌گوید: «ما در این کمیته منابع آلودگی را شناسایی کردیم و تصمیم گرفتیم که بر منابعی که عمده‌ترین تولید‌کننده هستند یعنی موتورسیکلت‌ها تمرکز کنیم. واقعیت این است که زورمان نرسید در سال 94 موتورهای برقی را جایگزین یا رینگ حرکتی موتورسیکلت‌ها را محدود کنیم که فقط در محدوده خاصی تردد کنند.
تنها کاری که انجام شد فشار برای جلوگیری از شماره‌گذاری جدید بود. تعداد زیادی از این موتورسیکلت‌ها در کارگاه‌های عجیب کوچک بدون رعایت استاندارد مونتاژ می‌شوند و به لحاظ درآمدی که وجود دارد زیر بار اینکه تکنولوژی را وراد کنند و کار صحیحی انجام بدهند، نمی‌روند.»
البته شهرداری تهران مکلف بود درمورد جایگزینی موتورسیکلت‌های برقی اقدام کند، در طول چند سال گذشته سالی 40 میلیارد تومان برای این موضوع در نظر گرفته شده بود.
