آیا آرای «رئیسی»، حلال بود؟
خرداد:شعارهایی از قبیل «سلام بر ابراهیم (ع)»، «سید خراسانی»، «خادم الرضا (ع)»، «سید مظلوم»، «ابراهیم بت‌شکن» در کنار بهره‌گیری انتخاباتی از متبرکاتی که منصوب به امام رضا (ع) است و مورداحترام مردم ایران، راهکار دیگر ستاد سید ابراهیم رئیسی برای کسب آرای حلال بود.
در طی روزهای گذشته، نقل‌قولی از آیت‌الله موحدی کرمانی در فضای رسانه‌ای منتشرشده است که وی در سخنانی، آرای 16 میلیونی سید ابراهیم رئیسی را آرای حلال دانسته است و با این تقسیم‌بندی، بالطبع در نظر داشته است که آرای رقیب پیروز او را حرام به شمار آورد.
پیش از او نیز در کوران رقابت‌های انتخاباتی، سید ابراهیم رئیسی هدف خود را کسب «چند عدد رأی حلال» اعلام کرده بود و بدین ترتیب، واژه جدیدی که تا پیش‌ازاین در مباحث دینی کاربرد داشت در گفتمان سیاسی و انتخاباتی کشور به کار گرفته شد.
جدای از اینکه تقسیم‌بندی آرای انتخابات به حلال و حرام، آیا جایگاهی دارد یا نه؟ و اینکه تا کی بنا بر این است که از دین، توسط اصولگرایان برای پیشبرد اهداف سیاسی و جناحی بهره‌برداری شود؟ سؤالی که مطرح می‌شود این است که آیا به‌واقع، آرای کسب‌شده توسط سید ابراهیم رئیسی با ملاک‌های آرای حلال، همخوانی دارد یا نه؟ برای پاسخ به این سؤال، باید روزهای منتهی به انتخابات را بار دیگر ازنظر بگذرانیم.
1- دولت کار و کرامت در شعار؛ اما خالی از برنامه مدون
در فاصله چند روز مانده به انتخابات ریاست جمهوری، سید ابراهیم رئیسی در پاسخ به سؤالی اظهار می‌دارد که برنامه‌ای برای ورود به انتخابات ریاست جمهوری ندارم اما وی ثبت‌نام می‌کند و پس از ثبت‌نام در انتخابات، از برنامه‌ای صحبت به میان می‌آورد که برای دولت کار و کرامت، تدوین‌شده است و چندین ماه نیز بر مباحث آن، کار کارشناسی انجام‌شده است. رئیسی می‌گوید این برنامه در دانشگاه‌ها، تدوین‌شده است و در اختیار من قرارگرفته است.
جدای از اینکه سید ابراهیم رئیسی، دارای سوابق اجرایی عمده نبوده و از «چم‌وخم» کارهای اجرایی، اطلاعات چندانی ندارد، باید به این موضوع دقت کرد که چطور شخصی به خود اجازه می‌دهد که بدون برنامه مدون وارد گود رقابت شود و پس از تائید صلاحیت، در پی کسب برنامه عاریتی باشد که گروهی ناشناس نوشته‌اند و اسم دانشگاه را بر آن نهاده‌اند؟ آیا شخصی که نه‌تنها دغدغه برنامه مدون برای اداره دولت نداشته است بلکه در جریان تدوین برنامه دیگران که در اختیار او قرار داده‌اند نیز نبوده است توانایی اداره کشور را دارد؟ مگر می‌شود کشور را با شعار اداره کرد و در مسیر حل معضلات آن، گام برداشت؟
آیا فردی که بدون برنامه دقیق و مدون، نامزد ریاست جمهوری شده است و شعار حل تمامی معضلات را می‌دهد مسیر صحیحی را برای جذب آرای مردم، برگزیده است؟ آیا آرای او حلال است؟
2- یارانه 150 هزارتومانی برای تمامی مردم؛ خیال‌بافی یا دغل‌کاری
یکی از شعارهای دولت بی‌برنامه کار و کرامت که تلاش داشت به‌وسیله آن و با فریب توده‌های مردم، آرای آنان را به سمت‌وسوی خود جذب نماید شعار افزایش یارانه نقدی مردم بود. رئیسی گفته بود یارانه فعلی باید در حداقل میزان، به 150 هزار تومان ارتقا یابد و این شعار توخالی، در مناطق محروم و شهرهای کوچک و روستاها با صدای رسا بیان‌شده بود و مستمسکی برای رأی آوری قرارگرفته بود.
هرچند رئیسی هیچ‌گاه پاسخی برای این سؤال نداشت که منابع مالی این شعار را از کجا محقق خواهد کرد؛ چراکه نه منابع محدود دولت اجازه می‌دهد و نه مجلس برای چنین اقدامی مجوز صادر خواهد کرد، اما پاسخ سؤال بسیار روشن و واضح بود. رئیسی که برنامه عملیاتی مشخصی برای ریاست جمهوری نداشت و صرفاً مشغول روخوانی از برنامه نوشته‌شده توسط برخی از وزرای احمدی‌نژاد بود می‌دانست که افزایش یارانه نقدی، امکان‌پذیر نخواهد بود اما برای آنکه حسن روحانی را شکست دهد و آرای اقشار ضعیف و محروم را به خود اختصاص دهد به چنین اقدام فریب‌کارانه‌ای روی آورد. آیا فریب مردم با شعار افزایش یارانه نقدی، آرای حلال را در پی خواهد داشت؟
3- استفاده ابزاری از مقدسات مذهبی برای صندلی ریاست
شعارهایی از قبیل «سلام بر ابراهیم (ع)»، «سید خراسانی»، «خادم الرضا (ع)»، «سید مظلوم»، «ابراهیم بت‌شکن» در کنار بهره‌گیری انتخاباتی از متبرکاتی که منصوب به امام رضا (ع) است و مورداحترام مردم ایران، راهکار دیگر ستاد سید ابراهیم رئیسی برای کسب آرای حلال بود. سوءاستفاده از علائم دینی و تبدیل رقابت‌های انتخاباتی به جبهه تقابل اسلام و کفر و ایجاد دوقطبی با تحریک احساسات مذهبی مردم، از دیگر اقداماتی بود که توسط حامیان رئیسی و ستاد انتخاباتی وی صورت پذیرفت.
اینکه تا چه زمانی قرار است اصولگرایان از دین برای «سیاست‌بازی» و رفتارهای باندی و جناحی، بهره بگیرند مشخص نیست، اینکه تا کی بنا دارند از امام رضا (ع) و امام زمان (عج) و حضرت ابراهیم (ع) و دیگر ائمه اطهار (ع) و اولیای الهی سوءاستفاده انتخاباتی کنند مشخص نیست، اما چیزی که مشخص است این است که این اقدامات، باعث تنزل جایگاه دین در عقیده و باور باورمندان می‌شود و آنان را نسبت به استفاده ابزاری از دین و علائم آن، بیزار می‌سازد. آیا تاکنون به میزان خسارات ضرباتی که احمدی‌نژاد بر اعتقاد مردم به مهدویت و امام زمان (عج) وارد آورد توجهی شده است؟ آیا به میزان خسارات ضرباتی که سوءاستفاده از ظرفیت آستان قدس رضوی بر اعتقادات مردم وارد آورد توجهی شده است؟ آیا این‌گونه جذب رأی، حلال است؟
4- تخریب رقیب با توسل دروغین به مقدسات دین
حسن روحانی در کنفرانس خبری که پس از پیروزی در انتخابات برگزارشده بود تأکید کرد اگر از تمامی تهمت‌ها و هتاکی‌ها که در ایام انتخابات، نثار او شده بود نیز بگذرد از توطئه 2030 نخواهد گذشت. به‌واقع، چه کسانی در پشت‌صحنه چنین تخریب بی‌سابقه‌ای علیه روحانی بودند؟ چه کسانی با همکاری خود، فضای نماز جمعه را به مکانی برای تخریب ناجوانمردانه حسن روحانی تبدیل کردند؟ چه افرادی با همکاری حوزه‌های علمیه، برخی طلاب جوان را برای تخریب حسن روحانی، به بهانه دروغ‌هایی به نام سند 2030 روانه محلات و روستاها کردند؟ کدام نهاد نظامی خاص، در پشت‌صحنه تخریب روحانی و دولت او به بهانه واهی 2030 بود؟
آیا کسب رأی مردم با این دروغ که روحانی می‌خواهد دروس دینی و قرآن را در مدارس تعطیل کند حلال است؟ آیا جذب رأی مردم به این بهانه که آموزش‌وپرورش روحانی می‌خواهد مسائل جنسی را به کودکان آموزش دهد حلال است؟
موارد ذکرشده در این یادداشت، تنها بخشی از اقدامات رئیسی و حامیان او در کسب آرای حلال بود. سؤالی که مطرح می‌شود این است که آیا آقایان، معنای حلال و حرام را به‌درستی درک کرده‌اند؟
