پیشنهاد جالب ابطحی به رئیس جمهوری

من پیشنهاد میکنم که آقای روحانی، شخصا با آقای علی عسکری، رییس سازمان صدا و سیما ملاقات کند و در مورد پخش ربنای شجریان گفتگو کند و در همین ماه رمضان نسبت به پخش آن اقدام شود. طبعا این پرسش به ذهن می رسد که مشکلات این کار چیست و چرا پخش ربنای شجریان باید این قدر پر اهمیت تلقی شود. دلایل آن را اینجا می نویسم:

۱- شجریان قطعا از کسانی است که در تاریخ ایران ماندگار می شود. در تاریخ حتما ثبت خواهد شد که در دهه اخیر ربنایش، که مذهبی ترین آوای اوست در عهد حکومت دینی پخش نشد.

این سوال برای اهالی هنر آینده تاریخ باقی خواهد ماند. هم چنان که امروز بسیاری از این مطالب و سئوالات در ذهن خوانندگان تاریخ از شخصیت های دیگر باقی مانده است.. در مقابل اگر در زمان حیات او توسط حاکمیت این ممنوعیت لغو شود، باز در تاریخ خواهد ماند که حکومت بی اعتنا به هنر وهنرمندان نبوده است.

به هر دلیلی فعلا فراتر از بحث های جناحی این عدم پخش جنبه نمادین پیدا کرده است. شاید برای مسئولان فعلی کشور مسایل اقتصادی، اجتماعی، سیاسی اولویت داشته باشد که واقعا هم دارد . اما هنر و هنرمند در تاریخ خیلی ماندگار تر است و بیشتر مورد قضاوت قرار می گیرد. همه مصایبی که بر هنرمندان در تاریخ رفته است، با جزییات مانده است.

اما کمتر کسی به شرایط اقتصادی وسیاسی دوران آن هنرمندان توجه می کند. سیاستمداران با هوش و ماندگار در تاریخ کسانی هستند که به هنرمندان توجه ویژه دارند.

۲- اگر جلسه پیشنهادی من، بین رییس جمهور و رییس صدا و سیما برگزار شود، در آن جلسه می شود مشخص کرد که دلیل آغاز این عدم پخش چه بوده. بر اساس آن یافته ها قضاوت های تاریخی می تواند تصحیح شود. چون اگر این کار نشود، در تاریخ فقط می نویسند که در عصر رهبری آیه الله خامنه ای این اتفاق افتاد. این در حالی است که من با همه بررسی ای که کرده ام نشانه ای از مخالفت مقام معظم رهبری در این موضوع یافت نشده است.

گروهی معتقدند بر اساس نامه ای که خود استاد شجریان نوشته است ، ربنا پخش نمی شود و این به احترام توجه به خواست خالق اثر است.

این موضوع اگر دلیل پخش نشدن باشد، به صورت کلی قابل احترام است که حق خالق اثر رعایت شود. اگر چنین باشد می شود کسی از استاد بپرسد که آیا این نظر ایشان هنوز استمرار دارد یا منصرف شده اند. این کار اگر صورت پذیرد و استاد همچنان مخالف باشند، به صورت رسمی در پایان همان جلسه اعلام می شود. و در اذهان عمومی و تاریخ هم این عدم موافقت ایشان ثبت خواهد شد و بی دلیل حاکمیت محکوم نمی شود.

۳- اگر عامل پخش نشدن صدای استاد دلیل سیاسی داشته باشد باز در همان جلسه می تواند مورد بررسی قرار گیرد. همه اعتراضات استاد در بعد انتخابات سال ۸۸ به نظراتی بود که آقای احمدی نژاد ارایه کرده بودند. مهترینش خس و خاشاک خطاب کردن معترضان بود.من ندیدم به نظام و رهبری آن اعتراض و اهانتی صورت گرفته باشد.

برای مخالفت با احمدی نژاد باید به شجریان جایزه داد. اگر دلیل پخش نشدن آوای شجریان این باشد، در همان جلسه می توانند به نتیجه برسند. چون اجماعی که علیه احمدی نژاد و تفکر او هست،می تواند پشتوانه لغو این تصمیم باشد.

۴- بعضی از مخالفان پخش آوای شجریان به رفتارهای فردی و شخصی وی و تصاویری که با فلان و فلان دارد، اشاره می کنند. هنرمند به خاطر هنرش مورد توجه جامعه است و نه رفتارهای فردی و اخلاقی و اعتقادیش. ضمن اینکه کمتر هنرمند تراز اولی وجود داشته که در مجموع در اذهان مردم محترم تر از شجریان باشد.

امروز جامعه از بازی، آواز، نقاشی،مجسمه، کارگردانی، و موسیقی چهره های زیادی بهره می برد. صدا وسیما هم آنها را منتشر می کند. نه مردم و نه رسانه ملی از رفتارهای شخصی این هنرمندان نمی پرسند. چون اساسا هنرمند را کسی به عنوان الگوی دینی و اعتقادی و اخلاقی نگاه نمی کند. هنرش را دوست دارند

۵- وقتی در همین نزدیکی ها یکی از خوانندگان رپ با کاندیدای ارزشی های کشور ملاقات می کند و پس از ملاقات هم مورد تشویق نیروهای ارزشی قرار می گیرد، خواه نا خواه پخش نشدن نوای ربنای شجریان به عنوان استاد اول آواز ایران مورد قضاوت مردم و تاریخ قرار می گیرد.

و در نهایت بسیاری از مواردی که در برجام تصویب شد، قبل از پیگیری دقیق، غیر قابل اجرا می نمود. از آقای روحانی می خواهم هنر را را کمتر از سیاست ندادند.