خرداد: محسن رضایی فرمانده سپاه در دوران دفاع مقدس در قالب یک پست اینستاگرامی به روایت اولین گام ایران در صنعت تولید موشکی پرداخته است. پستی که بهانه آن شد تا مروری داشته باشیم بر فعالیت های موشکی ایران و چگونگی راه اندازی آن توسط شهید طهرانی مقدم، سرداری که از او با عنوان پدر موشکی ایران یاد می کنند.
به گزارش خرداد؛ محسن رضایی در اینستاگرام خود نوشت:
«ایران تا قبل از پیروزی انقلاب اسلامی فاقد توان موشکی بود. در سالهای آغازین جنگ، ارتش صدام شهرهای ما را بیرحمانه هدف تهاجم موشکی قرار میداد. نیاز به مقابله به مثل من بر آن داشت تا سرداران حسن تهرانیمقدم و حاجیزاده را از مجموعه توپخانه سپاه جدا ساخته و ماموریت تشکیل یگان موشکی را به آنان محول کنم.
ابتدا از لیبی و پس از آن کره شمالی تعدادی موشک وارد نموده و بلافاصله کپیسازی و تولید موشک را دنبال کردیم و به تدریج طراحی و ساخت موشکهای مدرن را در پیش گرفتیم.
امروزه به حول قوه الهی در صنایع موشکی بدون هیچگونه کمک خارجی نیازهای دفاعی خود، از طراحی تا تولید را تامین میکنیم.»
به گزارش خرداد؛ در کنار این روایت فرمانده وقت سپاه اما اطلاعات تکمیلی دیگری نیز در خصوص اولین جرقه های تبدیل ایران به قدرت موشکی پیدا می شود که جالب توجه است. اطلاعاتی که در همه آنها نام شهید طهرانی مقدم می درخشد.
شهید طهرانی مقدم نفر دوم از سمت راست در کنار شهید حسن باقری
اولین جرقه تشکیل واحد توپخانه ای سپاه بعد از عملیات ثامنالائمه که منجر به رفع محاصره آبادان گشت، زده شد. از جمله غنائم به دست آمده از عراق، یک آتشبار توپخانه 155 میلیمتری کششی بود که از جانب دشمن در شمال آبادان، بین دارخوین و پل مارد مستقر بود.
این آتشبار توپخانه بلافاصله تعمیر و عملیاتی شد و در همان منطقه، علیه
دشمن به کار گرفته شد. سه ماه بعد در عملیات فتح بستان، مجددا یک گردان
توپخانه 130 میلیمتری و یک آتشبار 105 میلیمتری پرتغالی ارتش عراق از سوی
رزمندگان تیپ 14 امام حسین(ع) اصفهان به غنیمت گرفته شد که این گردان به
دستور حسین خرازی(فرمانده تیپ) سازماندهی شده و در عملیات فتح المبین در پشتیبانی از گردانهای مانوری بسیجی مبادرت به اجرای آتش کرد. که این دو اتفاق منجر به شکلگیری توپخانه سپاه پاسداران انقلاب اسلامی شد.
شهید حسن طهرانیمقدم این اتفاق را اینگونه روایت میکند: «عملیات فتحالمبین تمام شد. من در سپاه شوش وقتی گزارش را به آقا رشید میدادم، دیدم آقا رشید باخنده میگوید «مقدم برو توپخانه سپاه را سازماندهی کن. برو سراغ توپخانه». گفتم آقا رشید ما داریم خمپاره را سازماندهی میکنیم. در عملیات فتحالمبین (اگر اشتباه نکنم)148 قبضه انواع توپهای روسی به غنیمت سپاه درآمده بود. آن موقع سپاه 9 تیپ داشت. قرار شد برویم آن توپها را بیاوریم و سازماندهی کنیم. شهید بزرگوار حسن شفیعزاده اولین نفری بودکه رفتم دنبالش. بعد از عملیات فتحالمبین از تیپالمهدی شوش آوردمش پیش خودم و آقای محمد آقایی که از مسئولین توپخانه سپاه بودند، به انضمام شهید ناهیدی. این بچههای نخبه باهوش را جمع کردیم و توپخانه سپاه راتشکیل دادیم»
آبان ماه 1362 فرماندهی موشکی سپاه راه اندازی می شود که روایت سردار زهدی در این رابطه این است:«آبان سال 1362 به برادر حسن طهرانیمقدم که صاحب ایدههای بزرگی در این زمینه بود، ماموریت راهاندازی و سازماندهی "فرماندهی موشکی زمین به زمین سپاه" محول شد»
21 اسفندماه 1363 اولین موشک ایران به کرکوک شلیک شد.
دومین موشک هم در بامداد 1364/12/23 به بانک 18 طبقه رافدین بغداد اصابت کرد و موشک بعدی در باشگاه افسران ارتش عراق در بغداد فرود آمد و حدود 200 نفر از فرماندهان عراقی را به هلاکت رساند.
شهید طهرانی مقدم در کنار شهید احمد کاظمی
پس از صدور فرمان تاریخی امام (ره) مبنی بر تشکیل نیروهای سه گانه سپاه پاسداران، شهید مقدم در سال 1364 به سِمت فرماندهی موشکی نیروی هوایی سپاه منصوب شد.
روایت محسن رضایی از این ماجرا بدین ترتیب است: «جنگ شهرها که آغاز شد، صدام به شدت شهرهای ما را با موشک و بمباران هوایی مورد حمله قرار میداد و فشار خیلی زیادی روی ما میآمد. من یک روز برادر محسن رفیقدوست را که مسئول لجستیک سپاه بود خواستم و گفتم ما چارهای نداریم جز اینکه جواب موشکها را با موشک بدهیم، لذا ایشان را فرستادیم سوریه و لیبی و در آخر جنگ هم کره شمالی. بعد دیدم باید ساماندهی موشکها را خودمان انجام دهیم. بعد از مشورت با برادران رشید، صفوی و شمخانی به این نتیجه رسیدم که فرد مناسب برای این کار حسن طهرانی است. ایشان را فراخواندیم و گفتیم توپخانه را بسپار به شفیعزاده و خودت با تیمی از دوستانت یگان موشکی را تشکیل دهید. ایشان کمی به من نگاه کرد و چیزی نگفت. بعدها برادر جعفری مسئول زرهی سپاه به من گفت در سوریه که بودیم حسن به من گفت: برادر محسن از من خواسته تیپ موشکی تشکیل بدهم. توپخانه را میشد کاری کرد، ولی موشکها خیلی پیچیدهاند. به هر حال باید با توکل این کار را انجام دهیم»
کارشکنی قذافی و حرکت در مسیر استقلال موشکی
از 20 مرداد 1365 تا 10 دی 1365 بعد از عملیات والفجر 8 و قبل از کربلای 4، لیبیاییها در همکاری موشکی کارشکنی کردند و ما توان جواب دادن نداشتیم. ما در 20 مرداد 1365، پالایشگاه نفتی الدوره عراق را زدیم. در این مقطع پنج موشک زدیم ولی به دلیل کارشکنی لیبیاییها 35 روز توان پاسخ نداشتیم. لیبیاییها 38 ایراد روی سکوی قطعات گذاشته بودند. بعضی از قطعات همزمان با مذاکراتی از کره شمالی وارد شد.
به روایت محسن رضایی: «قذافی فکر کرده بود با دادن تعدادی موشک میتواند دل مارا به دست بیاورد و امام بعد از گذشت چند سال از انقلاب به او اجازه ملاقات میدهد که به ایران بیاید، بنابراین چندین موشک به همراه لانچر پرتاب و تعدادی کارشناس را به ایران فرستاد. همین که ما مشغول کار با آنها شدیم، شنیدیم که پادگانی که برایشان در نظر گرفتهایم را ترک کردهاند و به همراه قطعاتی از موشکها به سفارت لیبی رفتهاند، به طوری که نمیتوان از موشکها استفاده کرد. حسن و تیمش ظرف دو ماه این موشکها را عملیاتی کردند و به محض اینکه عراق موشک زد، ما هتل الرشید را که محل تجمع دیپلماتها بود زدیم».
دستیابی به "نازعات" اولین موشک ایرانی؛ 1366
ایران چگونه اولین موشک خود را ساخت؛ به روایت سردار نامی: «همزمان با انجام عملیاتهای مقابله به مثل موشکی و با پیگیریهایی که خود سردار مقدم داشتند، در اواخر جنگ به یک سامانه موشکی و راکت ساخت داخل دست پیدا کردیم به نام راکت نازعات، که بردش بین 80 تا 120 کیلومتر است و با تلاشهایی که انجام داده بودند به 150 کیلومتر رسیده بود. از دلایل طراحی و ساخت این سامانه، کمک در کنار موشک اسکاد بود که بتواند با یک نواخت تیر بالا قدرت مقابله با جنگ شهرها را داشته باشد. موشک اسکاد، موشک گران قیمتی است و به لحاظ آمادهسازی و کم و کیف پرتاب برای اهداف خاص استفاده میشود. ما بعضا اهدافی داشتیم با ابعاد گسترده که حتما نیاز به دقت یا قدرت انفجار زیاد داشت، منتها تنها سامانهای که داشتیم همین اسکاد بود و لذا از همان مقطع، همزمان با فعالیت تحقیقاتی جهت ساخت موشکهای اسکاد، ساخت سامانههای ارزان قیمت و دارای قدرت مانور بالاتر نیز آغاز شد، تا بتوانیم بعضی از اهدافی را که ارزش و اهمیت چندانی ندارد با آن سامانه مورد اصابت قرار بدهیم. همانجا تلاش و پیگیری برای ساخت و تولید موشک نازعات در اولین قدم طرحریزی شد و در دستور کار قرار گرفت که ما در پایان جنگ، یعنی اواخر سال 1366 موفق شدیم به این سامانه دست پیدا بکنیم»
ایران اولین موشک شهاب 3 را می سازد
روایت سردار «عباس خانی آرانی» جانشین فرمانده توپخانه و موشکی نیروی زمینی
سپاه، از این اتفاق بدین ترتیب بود: «درست است که وزارت دفاع به عنوان
واحد پشتبیانی کننده نیروهای مسلح در بحث ساخت موشک «شهاب 3» وارد میشود،
اما عمده کارهای تحقیقاتیاش را شهید مقدم انجام داده بود. این شهید عزیز
عقیده داشت نباید چیزی را دیگران بسازند و بعد آن را به ما بدهند. به عبارت
دیگر میگفت اگر نیروهای مسلح ما درک کردند بنابر نوع تهدید به چه ابزاری
برای مقابله نیاز دارند، باید برای تولید آن گام بردارند. زیرا متخصصان
داخلی کشورمان از توانمندی و قدرت عمل بسیار بالایی برخوردار هستند»
و البته که راه پدر موشکی ایران ادامه دارد و ایران در طول این نزدیک به 6 سال توانسته پیشرفت های قابل ملاحظه ای را بر بنای استواری که شهید طهرانی مقدم بنا نهاد، به پیش راند.