انتظار عجیب کیهانی ها از رئیس جمهوری منتخب!

سرویس سیاسی خرداد/عبدالرضا کنی: « از رئیس‌جمهور محترم انتظار آن است راه طی شده در دولت یازدهم را که به اذعان برخی از یاران نزدیک ایشان نیز، دستاورد چندانی نداشته است دنبال نکنند که آزموده را آزمودن خطاست.»

به گزارش خرداد؛ جمله فوق پایان بندی سرمقاله انتقادی حسین شریعتمداری از رئیس جمهوری برای آخرین توئیت اش است. جمله ای که در پس خود تفکر جریان منتقد دولت و علت حملات بی سابقه اخیر را در خود مستتر دارد.

منتقدان کیهانی و اذناب و انصار آن، خود را در موضع حق مطلق می پندارند و رقیب و هر کس که بر گرداگرد این مدار نمی گردد و همسو با تفکر و ایده آل های آنان نیست و نمی اندیشند، باطل و بدور از اعتبار.

همین است که آنان متکلم وحده شده و از زبان مردم همواره به نقد جریان مقابل می پردازند، در حالیکه این مردمی که از آنان همواره دم زده می شود، یک واژه انتزاعی و یک گزاره خیالی نیستند و بروز و ظهور بیرونی و عینی دارند و نظر خودشان را قاعدتا از سر راست ترین و منسجم ترین مسیر ممکن یعنی انتخابات بیان کرده و می کنند.

از منظر حسین شریعتمداری و منتقدان پر و پا قرصی که این روزها بی محابا و بی سابقه به دولت و شخص رئیس جمهوری می تازند، روحانی در مسیر اشتباه گام برداشته و به بیراهه می رود، چون باب میل آنان حرف نمی زند، چون همسو با آنان نمی اندیشد و همانند ایشان عمل نمی کند، جرم بزرگ روحانی در این روزها و اصلاح طلبان در ادوار گذشته همین عدم تابعیت و همراهی با جریانی است که همه ارزش ها و خوبی ها را منحصر در خود و تفکرش می داند و هر چیز دیگری را بر مدار نادرستی و اینجاست که بر خود لازم می دانند که تذکر داده و مخالف را به هر طریق ممکن به راه راست هدایت کنند و از موضع حق به جانب به روحانی بتازند که اشتباه می کند و باید مسیر اشتباه را اصلاح کند.

در این میان البته یک نکته جالب توجه است و مایه تعجب، در اتمسفر سیاسی جمهوری اسلامی که ساختار سیاسی آن مبتنی بر مردم سالاری دینی شاکله می گیرد، این مردم هستند که در قالب انتخابات سیاست مداران محبوب و مقبول خود را برگزیده و عنان امور کشور را به دست آنان می سپارند و تشخیص راه درست قاعدتا آنچیزی است که عموم مردم بر اساس حق قانونی و شرعی خود برگزیده اند و خواهان اجرای آن هستند، اگر قرار باشد هر جریان و تفکری قائم به علایق و سلایق خود سره از ناسره را تشخیص داده و خود را بر مدار حق دانسته و غیر را خصم پندارد، آنگاه سنگ روی سنگ بند نشده و بازگشتی به تفکر فرا تاریخی است.

کمتر از 45 روز پیش همین مردم، همان تفکری را برگزیده اند که آقای شریعتمداری از روحانی می خواهد، دست از آن کشیده و آزموده را نیازماید، انتظار عجیبی که نه مبنای قانونی دارد و نه عقلانی و اگر قرار باشد رئیس جمهوری تابع این سخن تغییر رویکرد داده و همسو با تمایلات آقای شریعتمداری و دوستان حرکت کند، در واقع او به رای اکثریت خیانت و به خواست ملتی که آگاهانه و با حضور همه علایق و سلایق روحانی را آنگونه که در 4 سال گذشته بوده و وعده هایی که در ایام انتخابات قول آن را داده، برگزیده اند، پشت کرده است.

انتظار دوستان به شکل ساده و همگانی فهم یعنی آنکه انتخابات و خواست اکثریت کشک است! و همینی که ما می گوییم درست است و همه باید در این مسیر حرکت کنند، تفکری که عواقب آن خطرناک است.

البته حق نقد محترم است، تفاوت سلیقه و علایق نیز هم و آقای شریعتمداری و همفکران نیز می توانند علی الدوام بر مدار مخالفت بتازند اما اینکه انتظار داشته باشند که روحانی نیز همسو و هم نظر با آنان حرکت کند در هیچ قاموسی پذیرفتنی نبوده و نیست و پافشاری بر آن جز اصطکاک، هزینه افزایی و هدررفت فرصت ها و پتانسیل های دو طرف هیچ ثمری نخواهد داشت، تنها راه ممکن پذیرش حقوق طرفین و عمل به مر قانون است و لا غیر.