تفاوت آزمایش موشکی کره شمالی و شیلک موشکی ما
سرویس سیاسی خرداد/رضا رئیسی: بساط عیش و طرب و جشن و پایکوبی براه است، نظم صفوف بهم پیوسته مردان و زنانی که با لباس های فرم و رسمی به میدان اصلی پیونگ یانگ آمده اند نیز مثال زدنی است.
درمیدان کیم ایل سون در شهر کیم ایل سونگ همه چیز جلوت خاصی دارد و نماهای دور از مردم شاد و مسرور کره شمالی از آزمایش موفقیت آمیز موشک قاره پیما، هوش از سر می برد اما برخی تصاویر نیز حرف های دیگری برای گفتن دارند.
به گزارش خرداد؛ روی کاغذ و در تبلیغات رسمی دولت، همه چیز عالی است، کره شمالی توانسته با آزمایش موفقیت آمیز موشک بالستیک و قاره پیمای خود که حتی تا مرزهای آمریکا نیز بُرد دارد، دشمنان اش را مقهور کرده و برای استمرار وضعیت موازنه منفی در شبه جزیره کره و دور کردن سایه تهدیدات از خود یک اهرم بازدارنده قوی داشته باشد.
اینها همه به کنار اما وقتی لنز دوربین ها جلوتر آمده و تصاویر بسته تر از مردم شاد و مسرور گردآمده در جشن مردمی پرتاب موفقیت آمیز موشک را انعکاس می دهند، دیگر نمی توان گفت همه چیز خوب و عالی است.
حتی تصاویر دستچین شده تبلیغاتی و پروپاگاندای نظام حاکم نشان می دهد که شمار زیادی از شهروندان با چهره های عبوس و ناراحت شاهد این صحنه آرایی ها هستند و چندان ذوق و شوقی که باید ندارند، یا آنگونه که رسانه های رسمی در بوق و کرنا می کنند، این مردم شاد و خوش از کسب این موفقیت نیستند.
به شکل عادی می بایست این مردم از کسب این موفقیت ملی شاد و مسرور باشند اما نگاه های خالی از روح و غمزده مردم به خوبی نشان می دهد که آنان وفق وظیفه و امریه و بر خلاف میل باطنی به این جش آمده اند و این درست آنچیزی است که برای همه ما درس دارد و دنیا نباید به راحتی از کنارش گذر کند.
موشک، توان تسلیحاتی و قدرت امنیتی و نظامی بی شک یک عنصر بسیار مهم و کلیدی در ارتقای ضریب امنیت ملی یک کشور و بالطبع آن بالابردن آرامش و رضایتمندی در میان شهروندان است، آنچنان که در بسیاری از ممالک راقیه جهان نیز اینچنین است و در پرتو و آرامش و امنیت برآمده از این توان نظامیِ ملی، مردم راحت تر زندگی می کنند اما کره شمالی و این تصاویر به خوبی نشان می دهد که صرف توجه یکطرفه به این مولفه و عدم توجه به مطالبات عمومی دیگر و یکسونگری و پرهیز از دخالت دهی قدرت مردمی در ساخت قدرت سیاسی می تواند چه تبعاتی داشته و هر چند در کوتاه مدت تهدیدات بیرونی را مرتفع کند اما به هیچ روی همذات پنداری و همراهی میان ملت و حاکمیت را رقم نزده و آن امنیت پایدار و با دوامی که همگان انتظار دارند، رقم نمی زند.
نگارنده می تواند به جرات ادعا کند که اگر جنگ نظامی در شبه جزیره کره رخ دهد و امکان مهار قدرت موشکی آمریکا فراهم آید، در اندک مجالی حکومت کره شمالی از هم پاچیده و مضمحل می شود، چرا که این مردم کره آن مردمی نیستند که در دهه 40 و 50 میلادی در کنار موسسان کره شمالی با جان و دل به میدان مبارزه رفته و اجازه عرض اندام به دشمن بیگانه ندادند، چهره های آنان فراتر از هر تحلیل و شرحیه نویسی بازگوی این حقیقت است.
به کشور خودمان رجوعی کنیم، موشک های ما که به سمت تروریست ها شلیک شد، بی گمان به لحاظ پیشرفت و پیچیدگی هنوز فاصله بسیاری با این موشک کره شمالی داشت اما به جرات می توان گفت اثرات امنیت بخشی آن بسیار فزون تر از این موشک بود، چرا؟ چون مردم ما از هر طیف و دسته و جناحی بی معطلی و بدون فراخوان رسمی و تبلیغات دولتی که در کره شمالی شاهد آن بودیم از هر طریق ممکن از شبکه های اجتماعی گرفته تا محافل خصوصی و مهمانی ها به ابراز خوشحالی و سرور پرداختند، همان مردمی که در انتخابات نیز چندی قبل تر حماسه آفریده و میلیون ها موشک رای خود را به قلب دشمن زدند و برآمده از این احساس همذات پنداری میان ملت و حاکمیت این قدرت نمایی نظامی را هم پاس داشته و ارج نهادند، چیزی که تفاوت ما با کره شمالی و امثالهم را رقم زده و باید به جانان جان قدر آن را پاس بداریم و قدرت و توانملی را به هیچ روی تکبعدی ننگریم.
درمیدان کیم ایل سون در شهر کیم ایل سونگ همه چیز جلوت خاصی دارد و نماهای دور از مردم شاد و مسرور کره شمالی از آزمایش موفقیت آمیز موشک قاره پیما، هوش از سر می برد اما برخی تصاویر نیز حرف های دیگری برای گفتن دارند.
به گزارش خرداد؛ روی کاغذ و در تبلیغات رسمی دولت، همه چیز عالی است، کره شمالی توانسته با آزمایش موفقیت آمیز موشک بالستیک و قاره پیمای خود که حتی تا مرزهای آمریکا نیز بُرد دارد، دشمنان اش را مقهور کرده و برای استمرار وضعیت موازنه منفی در شبه جزیره کره و دور کردن سایه تهدیدات از خود یک اهرم بازدارنده قوی داشته باشد.
اینها همه به کنار اما وقتی لنز دوربین ها جلوتر آمده و تصاویر بسته تر از مردم شاد و مسرور گردآمده در جشن مردمی پرتاب موفقیت آمیز موشک را انعکاس می دهند، دیگر نمی توان گفت همه چیز خوب و عالی است.
حتی تصاویر دستچین شده تبلیغاتی و پروپاگاندای نظام حاکم نشان می دهد که شمار زیادی از شهروندان با چهره های عبوس و ناراحت شاهد این صحنه آرایی ها هستند و چندان ذوق و شوقی که باید ندارند، یا آنگونه که رسانه های رسمی در بوق و کرنا می کنند، این مردم شاد و خوش از کسب این موفقیت نیستند.
به شکل عادی می بایست این مردم از کسب این موفقیت ملی شاد و مسرور باشند اما نگاه های خالی از روح و غمزده مردم به خوبی نشان می دهد که آنان وفق وظیفه و امریه و بر خلاف میل باطنی به این جش آمده اند و این درست آنچیزی است که برای همه ما درس دارد و دنیا نباید به راحتی از کنارش گذر کند.
موشک، توان تسلیحاتی و قدرت امنیتی و نظامی بی شک یک عنصر بسیار مهم و کلیدی در ارتقای ضریب امنیت ملی یک کشور و بالطبع آن بالابردن آرامش و رضایتمندی در میان شهروندان است، آنچنان که در بسیاری از ممالک راقیه جهان نیز اینچنین است و در پرتو و آرامش و امنیت برآمده از این توان نظامیِ ملی، مردم راحت تر زندگی می کنند اما کره شمالی و این تصاویر به خوبی نشان می دهد که صرف توجه یکطرفه به این مولفه و عدم توجه به مطالبات عمومی دیگر و یکسونگری و پرهیز از دخالت دهی قدرت مردمی در ساخت قدرت سیاسی می تواند چه تبعاتی داشته و هر چند در کوتاه مدت تهدیدات بیرونی را مرتفع کند اما به هیچ روی همذات پنداری و همراهی میان ملت و حاکمیت را رقم نزده و آن امنیت پایدار و با دوامی که همگان انتظار دارند، رقم نمی زند.
نگارنده می تواند به جرات ادعا کند که اگر جنگ نظامی در شبه جزیره کره رخ دهد و امکان مهار قدرت موشکی آمریکا فراهم آید، در اندک مجالی حکومت کره شمالی از هم پاچیده و مضمحل می شود، چرا که این مردم کره آن مردمی نیستند که در دهه 40 و 50 میلادی در کنار موسسان کره شمالی با جان و دل به میدان مبارزه رفته و اجازه عرض اندام به دشمن بیگانه ندادند، چهره های آنان فراتر از هر تحلیل و شرحیه نویسی بازگوی این حقیقت است.
به کشور خودمان رجوعی کنیم، موشک های ما که به سمت تروریست ها شلیک شد، بی گمان به لحاظ پیشرفت و پیچیدگی هنوز فاصله بسیاری با این موشک کره شمالی داشت اما به جرات می توان گفت اثرات امنیت بخشی آن بسیار فزون تر از این موشک بود، چرا؟ چون مردم ما از هر طیف و دسته و جناحی بی معطلی و بدون فراخوان رسمی و تبلیغات دولتی که در کره شمالی شاهد آن بودیم از هر طریق ممکن از شبکه های اجتماعی گرفته تا محافل خصوصی و مهمانی ها به ابراز خوشحالی و سرور پرداختند، همان مردمی که در انتخابات نیز چندی قبل تر حماسه آفریده و میلیون ها موشک رای خود را به قلب دشمن زدند و برآمده از این احساس همذات پنداری میان ملت و حاکمیت این قدرت نمایی نظامی را هم پاس داشته و ارج نهادند، چیزی که تفاوت ما با کره شمالی و امثالهم را رقم زده و باید به جانان جان قدر آن را پاس بداریم و قدرت و توانملی را به هیچ روی تکبعدی ننگریم.
