تغییر مدیران شهرداری یک ضرورت حتمی و قطعی است اما آنانی که با لابی گری های آنچنانی و فشار های پیدا و پنهان به دنبال اخذ جایگاه در شهرداری تهران هستند، مشخص است که از این منصب و جایگاه انتظارات و مطالباتی دارند که فرد محورانه و طیف نگرانه است نه در راستای خدمت به مردم و آنگونه که نجفی گفته او نیز قصد تسلیم در برابر این صحنه آرایی ها را ندارد، امید که در این پیچ سخت و راه صعب او بتواند نمره قبولی گرفته و مدار مدیریتی شهرداری را روی موج شایسته سالاری و کارآمدی تنظیم کند.
سرویس سیاسی خرداد: محمد علی نجفی چند روز است که عنان امور شهرداری پایتخت را در دست گرفته اما امروز با ادای سوگند به نظر می رسد این نقش آفرینی به مراحل عملیاتی آن رهنمون شده، آنچنان که او گفته است که چهار تن از معاونان خود را امروز معرفی خواهد کرد.
به گزارش خرداد؛ شهردار تهران به هر میزان که از نبوغ مدیریتی و اشراف اطلاعاتی برخوردار و در عرصه مدیریت اجرایی توانمند باشد، بی گمان به تنهایی نمی تواند به رتق و فتق امور شهری با این عظمت و این مشکلات عدیده بپردازد به خصوص که تهران چه بپسندیم و چه نپسندیم با شرایط خوب مدیریتی روبرو نیست.
شهردار برای رتق و فتق امور بیش و پیش از هر چیز نیازمند بهره گیری از مدیران کارآمد، دلسوز و توانمند است و تغییرات در این عرصه یک ضرورت فوری و آنی است اما نکته آنجاست که در این مسیر بزرگترین چالش نجفی نیز جاخوش کرده است.
سبک و سیاق گزینش مدیران در دوره قبلی چندان با آن پارامترها و ایده آل های یک مدیریت تحول خواه و بروز و کارآمد همخوان نبوده و چینش و گزینش های پیشننی، توقعات در این دوره از نجفی را هم افزایش داده و به زبان عامیانه بسیاری از افراد خود را شایسته تکیه زنی بر مناصب مهم و کلیدی می دانند و با نگاه به شماری از مدیران گذشته خود را مناسب تصدی مناصبی می دانند که اگر قرار باشد نجفی در شهرداری تحولات مهم و مثبتی رقم بزند، اینچنین افرادی علی القاعده جایی نمی بایست در شهرداری دوران نجفی داشته باشند.
در دیگر سو حلقه بسته مدیریتی و نگرش های طیفی و جناحی حاکم بر آن، بسیاری از توانمندان، جوانانو شایستگان را سال های متمادی از حضور در حلقه مدیریتی دور داشته و اکنون نجفی با حجم بالایی از مطالبه گری در این عرصه روبروست به خصوص که در دولت یازدهم نیز جوانان راهی به حلقه های مدیریتی دولت نیافتند.
تجمیع همه این موارد و انباشت مطالبات فشار فراوانی را متوجه شهردار تازه آمده تهران می کند و از یاد نبریم که در این میان بسیاری با همه توان مشغول رایزنی و لابی گری برای تکیه زنی بر مناصب شهرداری در دوره جدید هستند.
در این میان اظهارات ساعتی پیش نجفی در خصوص فشارها و لابی گری ها برای اخذ سمت های مدیریتی خود به خوبی کار سخت نجفی در این معادله پر پیچ و خم را نشان داد و البته او به نکاتی اشاره کرد که می توان گفت، بیانگر اقتدار و عدم انعطاف نا لازم او در برابر حجم فشارها در این عرصه است.
نجفی اگر به سخنانی که گفته پایبند مانده و بتواند در عرصه عمل نیز آن را به منصه ظهور برساند، می توان گفت که نمره قبولی در همه ترین آزمون شهرداری را اخذ کرده و گام بسیار مهمی در همین ابتدای کار برداشته که در مواجهه با چالش های بعدی دست او را پر و جایگاه او را تحکیم خواهد بخشید.
تغییر مدیران شهرداری یک ضرورت حتمی و قطعی است اما آنانی که با لابی گری های آنچنانی و فشار های پیدا و پنهان به دنبال اخذ جایگاه در شهرداری تهران هستند، مشخص است که از این منصب و جایگاه انتظارات و مطالباتی دارند که فرد محورانه و طیف نگرانه است نه در راستای خدمت به مردم و آنگونه که نجفی گفته او نیز قصد تسلیم در برابر این صحنه آرایی ها را ندارد، امید که در این پیچ سخت و راه صعب او بتواند نمره قبولی گرفته و مدار مدیریتی شهرداری را روی موج شایسته سالاری و کارآمدی تنظیم کند.