مست است؛ رهایش کنید!/تحلیلی بر سخنان سعد حریری
خرداد:"سعد حریری، نخست‌وزیر ۴۷ ساله لبنان استعفا داد؛ استعفائی شگفت‌آور که دیپلمات‌های ارشد ایرانی را شوکه کرد. او که مدت‌هاست درباره ایران و مؤتلفانش در منطقه و لبنان محتاطانه و حتی دوستانه سخن می‌گوید و تازگی با "علی‌اکبر ولایتی" نشست، ناگهان در خاک عربستان نه‌تنها زبانش بی‌محابا باز شد، بلکه آشفته استعفا داد و علیه ایران کاسه داغ‌تر از آش گشت؛ داغ‌تر از محمد پسر سلمان."
به گزارش خرداد ،فرید مدرسی، خبرنگار، در مطلبی درباره دلیل استعفای سعد حریری از نخست وزیری لبنان آن هم از کشور عربستان نوشته است: «سعد باید همچون دیگر مقامات جوان منطقه (۳۰-۵۰ساله) تحلیل شود؛ آوانگارد، ناپخته، تحول‌ساز و گاهی بنیان‌کن. اینان تاب تحمل محافظه‌کاری و احتیاط را ندارند و با یک غوره سردی‌شان می‌شود و با یک مویز گرمی.
سعد را نمی‌توان لبنانی صرف دانست؛ چراکه از خاک لبنان، لبنانی بیرون نمی‌آید. هر لبنانی به کشوری دیگر هم وابسته است و گاهی مجری سیاست‌ورزی دیگران و البته طرف مقابل نیز پله‌های ترقی آنان. سعد متولد ریاض است و لبنانی-عربستانی است؛ البته مادرش عراقی.
نه تنها محل تولد و پاسپورت و شناسنامه‌اش به عربستان تعلق دارد، بلکه او هشت ساله بود که شرکت هولدینگ اقتصادی پدرش (شرکت اوجیه) که میراث‌اش است، در ریاض تاسیس و سعد در سال ۱۹۹۲ مدیر آن شد.
محمد پسر سلمان، اهل معاشرت و گپ زدن و رفیق‌بازی است و سیاست‌هایش را اینگونه اجرایی می‌کند و متحدانی را جلب، که می‌تواند قاب سعد را بدزدد و دیگر مقامات جوان منطقه را در شب‌نشینی‌های شبه‌جزیره و حاشیه خلیج‌فارس مستِ خود کند. آنچنان در خلوت زبان‌بازی می‌کند که طرفش را با این روش شیدا و از خود بی‌خود می‌نماید.
سعد که پدرش دوره‌ای مشاور سیاسی شاهزاده سعودی بندر بن سلطان، سفیر وقت عربستان در امریکا بود، امروز می‌تواند خاک عربستان نوستالوژی دوران کودکی‌اش را زنده کند و محمد را به عنوان پسر عموی سیاسی‌اش در آغوش بگیرد. چراکه او بیش از آنکه لبنانی باشد، نماینده عربستان در لبنان بوده و شاید به همین دلیل بود که نام پسر سومش را عبدالعزیز (نام اولین پادشاه و بنیان‌گذار پادشاهی عربستان سعودی) گذاشت.
اما ایران نباید شتاب‌زده از او سر برگرداند، بلکه باید فعلاً گفتار امروز سعد را نشنیده بگیرد و فرض کند جوانِ مستی حین باده‌خواری فحش و ناسزایی داده و تمام شده و فردا که مستی از سرش بپرد، پشیمان می‌شود و آرام. او جوان‌پیشه است؛ با روانی ناآرام، بر او سهل بگیرید و سرچشمه را هدف گیرد؛ نه سعد پسر رفیق حریری را. آب از سرچشمه گل‌آلود است.»
