جواد مجابی علیه سیاست‌های فرهنگی
سال‌هاست با ممیزی درگیریم
به گزارش خرداد به نقل از شهروند؛ جواد مجابی، نویسنده، شاعر و منتقد ادبی درباره آثار و کتاب‌های تازه‌اش می‌گوید: قرار بود پنج کتاب از من در همین یکی، دو ماه آینده منتشر شود که دو رمان تازه و سه اثر تجدید چاپی را شامل می‌شود. گفتن درعین نگفتن و در این تیمارخانه داستان‌های تازه‌ای هستند و آثاری مثل باغ گمشده، در این هوا و یک اثر هم تجدید چاپ می‌شوند. چهار تا از این کتاب‌ها البته با جرح و تعدیل فراوان مجوز چاپ گرفته‌اند، اما رمان در این تیمارخانه با این‌که مضمون مشابهی شبیه به همین کتاب‌ها دارد، هنوز مجوز انتشار نگرفته و برای من جای تعجب است که بعد از یک عمر نوشتن هنوز این سوء‌تفاهم‌ها را شاهد هستیم و همچنان می‌بینیم که کتاب ممنوع و کتاب غیرمجاز وجود دارد. من واقعا سوال دارم که این روال تا کی قرار است ادامه پیدا کند، چهل سال، پنجاه سال، یک سده یا...
مجابی ادامه می‌دهد: عملا از زمان ناصرالدین‌شاه دولت‌ها همین‌طور به نویسندگان سوءنظر داشتند و مانع کار آنها می‌شدند. این همه سال نویسندگان در بیانیه‌های مختلفی بار‌ها و بار‌ها اعلام کرده‌اند که ما نویسندگان مستقل هستیم و له یا علیه کسی نمی‌نویسیم و در آثار خود تنها به نقد وضع موجود می‌پردازیم ولی همچنان مسأله سانسور و ممیزی در ادبیات این کشور حل نشده است. اگر امروز ادبیات، رمان و شعر ما فقیر شده ناشی از همین نگرش غلطی است که عده‌ای پشت درهای بسته می‌نشینند و برای فرهنگ و هنر مملکت نظر می‌دهند. واقعا این روال قرار است تا چه زمانی ادامه داشته باشد و اصلا این افراد چه صلاحیتی دارند که برای آثار بهترین فرزندان متفکر یک جامعه تصمیم‌گیری و داوری کنند؟
این نویسنده قدیمی البته در گفت‌وگو با ایلنا سیاست‌های اقتصادی ناشران را نیز در نزول جریان‌های ادبی و تألیفی بی‌تأثیر نمی‌داند: اگر شعر، رمان و داستان کوتاه ما درحال حاضر در نازل‌ترین وضع خلاقیت قرار دارد هم به دلیل سانسور است و هم نگاه‌های غلط اقتصادی به حوزه کتاب و نشر و همچنین نگرانی‌های معیشتی مردم. ادامه این مسیر باعث خواهد شد در ۱۰ تا ۲۰سال آینده ما با فقیر‌ترین شکل ادبی روبه‌رو شویم و دیگر اثری از ذهن خلاق ایرانی در آثار ادبی ما دیده نشود. این نگرانی برای من مهمتر از گفتن از کتاب‌ها و آثار در انتظار چاپم است. من حدود ۸۰ کتاب نوشته‌ام و بیش از ۶۰سال است در حوزه ادبیات فعالیت می‌کنم و این ابراز نگرانی من با آنچه فلان وزیر و معاونش مطرح می‌کند، فرق می‌کند چراکه قضاوت امثال من مبتنی بر تجارب دوره‌های طولانی حضور در عرصه ادبی است.
