او در ادامه افزود: «این موضوع اتفاق جدیدی نیست و در چارچوب محور آستانه برای حل مشکلات سوریه و آینده این کشور است.»
قهرمانپور در پاسخ به این سؤال که آیا این کشورها از نظر اقتصادی در جایگاهی هستند که بتوانند باعث بیاثر شدن تحریمهای آمریکا شوند، اظهار کرد: «این کشورها در چنین جایگاهی نیستند. اقتصادهایشان هم به این معنا که همدیگر را پوشش دهند مکمل نیستند. بههرحال اقتصاد ایران متکی به نفس است و اقتصاد ترکیه وابسته به اقتصاد جهانی است، روسیه هم اقتصاد متکی به نفس و وابسته به سرمایههای خارجی دارد. لذا این اقتصادها مکمل هم نیستند. حجم اقتصادیشان در اندازهای نیست که بتواند تحول بزرگی ایجاد کند.»
او خاطرنشان کرد: «در عین حال، سه کشور میتوانند از اثرگذاری بیشتر تحریمهای آمریکا علیه ایران و روسیه بکاهند و فشارهای آمریکا را کمتر کنند.»
این کارشناس بینالملل درباره قابلاعتماد بودن ترکیه و روسیه گفت: «موضوع اعتماد در روابط بینالملل اهمیت ندارد. هیچ کشوری به کشور دیگری اعتماد ندارد. نه ما به کسی اعتماد داریم و نه کسی به ما اعتماد دارد. روابط بینالملل بر اساس منافع است. اگر کشورها منافع مشترکی داشته باشند، قطعاً وارد همکاری و تعامل با یکدیگر میشوند و اگر منافع مشترک وجود نداشته باشد، قاعدتاً زمینههای همکاری هم وجود ندارد.»
قهرمانپور در رابطه با اینکه از روسیه خواسته شده بود تا به کمرنگ شدن حضور ایران در سوریه کمک کند و اینکه آیا روسیه در این نشست درباره این موضوع بحث خواهد کرد تأکید کرد: «اینکه از روسیه خواسته شده یک چیز است و اینکه برنامه خود روسیه چه هست موضوع دیگری است. در واقع، مسئله ایران به دومی بستگی دارد. جدا از فشارهایی که آمریکا و غرب میآورند، ما باید ببینیم که در طرح کلی روسیه برای سوریه جایگاه ایران کجاست.»
این کارشناس ادامه داد: «نکته دوم این است که دست روسیه هم در سوریه کاملاً باز نیست. روسیه بخشی از موفقیتهایش در سوریه را مدیون ایران بوده، درواقع مدیون فرصتهایی بوده که ایران در اختیارش قرار داده است. البته نیروهای هوایی روسیه هم قوی بوده و توانستهاند بخشی از خواستههایش در سوریه را اعمال کند. بین ایران و روسیه در سوریه نوعی درهم تنیدگی منافع وجود دارد که در آینده نزدیک نمیتوان آن را از بین برد و دو کشور میتوانند با هم همکاری کنند.»