شهرام ناظری:
شجریان در موسیقی ایران مطرح‌ترین فرد در نیم قرن اخیر است/ شجریان الگوی خوبی برای تمام نسل‌هاست/ شجریان هم در هنر هم در رفتارهای اجتماعی بی‌همتاست
خرداد:شهرام ناظری درباره جایگاه محمدرضا شجریان در موسیقی ایران می‌گوید: «مطرح‌ترین فرد در نیم قرن اخیر در حوزه موسیقی کسی غیر از محمدرضا شجریان نیست. اما نکته ویژه درباره او این است که استاد موسیقی ایران هم در حرفه و هنری که دارد در ایران بی‌همتا است و هم در زندگی شخصی و رفتارهای اجتماعی که طی سالهای اخیر از او شاهد بودیم. شجریان الگوی خوبی برای تمام نسل‌هاست.»
به گزارش خرداد به نقل از ،رفاقت و آشنایی شهرام ناظری با محمد رضا شجریان به سال 1355 بر می گردد. این دو برای اولین بار توسط هوشنگ ابتهاج و در ساختمان رادیو و تلویزیون با یکدیگر دیدار کردند. ناظری درباره اولین دیدارش با استاد موسیقی ایران توضیحاتی می‌دهد که در ادامه خواهید خواند:
شهرام ناظری در مورد جایگاه محمدرضا شجریان در موسیقی ایران به اعتمادآنلاین گفت: «از شما سئوال می پرسم. آیا می‌توان چیزی درباره استاد موسیقی ایران به زبان آورد؟ به عقیده من او در یک مکان و فضای دیگری زندگی می کند. درباره فیزیک او صحبت نمی‌کنم. بلکه درباره هویت و وجود شجریان حرف می‌زنم. استاد موسیقی ایران نیازی به معرفی ندارد.»
ناظری ادامه داد: «مطرح‌ترین فرد در نیم قرن اخیر در حوزه موسیقی کسی غیر از محمدرضا شجریان نیست. اما نکته ویژه درباره او این است که استاد موسیقی ایران هم در حرفه و هنری که دارد در ایران بی همتا است و هم در زندگی شخصی و رفتارهای اجتماعی که طی سالهای اخیر از او شاهد بودیم. شجریان الگوی خوبی برای تمام نسل‌هاست.»
ناظری با اشاره به آشنایی‌اش با شجریان گفت:« سه سال قبل از وقوع انقلاب بود که برای اولین بار محمدرضا شجریان را در رادیو دیدم. هوشنگ ابتهاج باعث شد که ما با هم قراری آنجا بگذاریم. اولین بار بود که استاد آواز ایران را از نزدیک می دیدم. به گونه‌ای رفتار می‌کرد که انگار سالهای سال است مرا می‌شناسد. آن روز آواز خواندیم و از موسیقی برای مردم صحبت کردیم. برنامه که تمام شد به من گفت تو ماشین داری؟ من هم در جواب گفتم بله ماشین آورده‌ام تمایل دارید شما را هم تا مقصد برسانم. شجریان قبول نکرد و به من پیشنهاد کرد که ماشینم را در پارکینگ رادیو و تلویزیون بگذارم که بماند و با او به خانه آنها بروم. برای اولین دیدار پیشنهاد جالبی بود. به خانه آنها رفتم و هیچ وقت آن شب را فراموش نمی‌کنم.»
