ناتوی عربی طرحی برای تصاحب دلارهای نفتی اعراب

به گزارش خرداد ،آمریکا از سال های دور اقدام به دوشیدن کشورهای عربی کرده و با هر بهانه ای صورت حساب های نجومی برای اعراب صادر کرده است، ولی با روی کار آمدن دونالد ترامپ این دوشیدن روند روبه رشد و چشمگیری به خود گرفته به طوری که در هفته های اخیر رییس جمهوری آمریکا چندبار در سخنرانی های خود به طور شفاف از تامین هزینه های نظامیان آمریکایی در منطقه غرب آسیا توسط کشورهای عربی به ویژه عربستان سخن گفته است. 

هفته نامه انگلیسی زبان اکونومیست روز شنبه (14 مهر) در گزارشی بدون اشاره به جنایات آمریکا و ایادیش در منطقه مدعی شد که خطر تهدید ایران در منطقه روز به روز جدی تر شده و با اشاره به طرح تشکیل ' ناتوی عربی ' در عین حال تاکید کرد که چاره کار فقط در این است که آمریکا در منطقه درگیر باشد (حضور داشته باشد). 

قرار است این طرح به شکل اولیه در روزهای 12 و 13 اکتبر (21 و 20 مهر ماه) در نشستی با حضور مقامات هشت کشور عربستان، بحرین، امارات، قطر، کویت، عمان، اردن و مصر در واشنگتن مورد بحث و گفت ‌وگو قرار گیرد. 

ترامپ رئیس جمهور آمریکا در سال 2017 هنگامی که میهمان اجلاس سران کشورهای عرب در شهر ریاض پایتخت عربستان بود، در آن میهمانی با ملک سلمان پادشاه عربستان و عبدالفتاح السیسی رئیس جمهور مصر دستان خود را بر روی یک گوی درخشان گذاشتند تا به اصطلاح نشان دهند که این سه کشور در خصوص مسایل جهان ائتلاف تشکیل داده و با هم همنظر هستند؛ این اقدام سران سه کشور یاد شده در همان زمان مورد تمسخر بسیاری از رسانه های جهان قرار گرفت. 

پس از یک سال و اندی از این نشست یعنی در 28 سپتامبر (ششم مهر ماه) 'مایک پمپئو' وزیر خارجه آمریکا در واشنگتن میزبان شش تن از همتایانش از کشورهای عضو 'شورای همکاری خلیج فارس' به علاوه مصر و اردن بود؛ دیداری که در آن ادعا شد، همه این کشورها مشغول کارند تا 'ائتلاف استراتژیک خاورمیانه یا همان ناتوی عربی' را به روز رسانی کنند. 

مقامات عرب حاضر در این جلسه ادعا کرده اند که هدف اصلی ائتلاف یاد شده، به زانو درآوردن تروریسم و آرام کردن سوریه است. 

یکی از دلایلی که یانکی ها را تحریک کرده به دنبال ایجاد ناتوی عربی باشند، رسیدن تروریست های مورد حمایت واشنگتن و جبهه غربی - عربی - صهیونیستی به ایستگاه آخر در سوریه است. 

با توجه به نزدیکی عملیات آزادسازی ادلب به عنوان آخرین پایگاه تروریست ها در سوریه حامیان غربی - عربی - صهیونیستی آنها به هر طریقی به دنبال راه نجات برای آنها هستند، به نحوی که نیروهای متجاوز آمریکایی که پیش از این قصد خروج از سوریه را داشتند، اعلام کردند که در این کشور می مانند. 

سران آمریکا برای حضور غیرقانونی خود در سوریه دلیلی بهتر از حضور نیروهای ایرانی در این کشور نیافته اند، دلیلی که نه با منطق منطبق می باشد و نه با ضوابط و قوانین بین المللی همخوانی دارد. 

'جان بولتون' مشاور امنیت ملی کاخ سفید دو هفته پیش در حاشیه مجمع عمومی سازمان ملل در نیویورک به خبرنگاران گفت: 'مادامی که نیروهای ایرانی شامل شبه نظامیان وابسته به این کشور و یا نیروهای متحد آن نظیر حزب الله در سوریه باشند، ما نیروهایمان را از این کشور خارج نخواهیم کرد'. 

واشنگتن پست در این باره نوشت: این مساله نشان دهنده این است که آمریکا ماموریتی فراتر از مبارزه با داعش را در سوریه در پیش گرفته است. 

'جیمز متیس' وزیر دفاع آمریکا نیز دوشنبه گذشته (نهم مهر ماه) صراحتاً گفته بود که 'آمریکا حتی در صورت نابودی کامل گروه تروریستی داعش، باز هم قصدی برای خروج از سوریه ندارد'، موضوعی که نشان دهنده خوی تجاوزکارانه سران واشنگتن است. 

واشنگتن پست با اشاره به اظهارات بولتون و متیس درباره ادامه حضور نظامی آمریکا در سوریه نوشت: اظهارات این دو مقام امنیتی کاخ سفید گمانه زنی ها درباره پذیرش یک استراتژی تازه از سوی دونالد ترامپ رییس جمهوری امریکا را در سوریه (و منطقه) افزایش داده است؛ با این حال مقامات آمریکایی می‌گویند که هنوز دستوری از طرف رئیس جمهوری این کشور مبنی بر تغییر ماموریت نظامیان آمریکایی در سوریه داده نشده است. 

نکته مهمی که در این جا وجود دارد این است که حضور نیروهای آمریکایی به درخواست دولت قانونی سوریه و مردم این کشور نبوده و از نظر مباحث حقوقی و قوانین بین المللی تجاوز آشکار به خاک یک کشور مستقل با برخورداری از دولت قانونی و منتخب مردم محسوب می شود، در عین حالی که نیروهای آمریکایی از حامیان اصلی داعش و دیگر گروه های تروریستی در سوریه می باشند و این در حالی است که حضور مستشاران ایرانی و روسی در سوریه با درخواست رسمی حکومت دمشق صورت گرفته و برای مقابله با تروریست ها است. 

آمریکا در منطقه غرب آسیا دارای اهداف ویژه و بلندمدتی است و خواهان حضور نیروهایش در بخش های مختلف این منطقه می باشد، ولی واشنگتن در عین حال می خواهد هزینه این حضور از سوی همپیمانان عربش پرداخت شود، اقدامی که تاکنون نیز اینچنین بوده است. 

مساله دیگری که در این میان وجود دارد، معادله امنیتی اعراب در منطقه می باشد که هم اکنون بغرنج تر شده است، زیرا آمریکا میلی به درگیر شدن در یک جنگ دیگر را در منطقه ندارد و فقط به دنبال حفظ حضور خود در غرب آسیا می باشد و از این رو واشنگتن می خواهد با ایجاد ناتوی عربی در منطقه در عین آموزش، تجهیز و فرماندهی آن سلاح های خود را نیز به این مجموعه بفروشد. 

رسانه های غربی اعلام کرده اند که ناتوی عربی در صورت ایجاد، سالانه بالای 100 میلیارد دلار بودجه نیاز خواهد داشت و به 300 هزار نظامی به همراه پنج هزار تانک و صدها فروند جنگنده - بمب افکن نیز نیاز دارد، اقدامی که فقط برای حفظ بازار فروش تجهیزات نظامی آمریکا مفید است و پول های نفتی کشورهای عربی را دوباره به خزانه و جیب یانکی ها باز می گرداند. 

ترامپ پیش از آن در سفر اواخر اردیبهشت ماه سال گذشته (1396) خود به ریاض در یک قرار داد چند ساله 460 میلیارد دلار به سعودی ها تسلیحات و تجهیزات نظامی فروخته بود و حسابی از شرمندگی جیب آل سعود درآمده بود. 

البته در این باره باید گفت که کشورهایی همچون عربستان و امارات هم اکنون درگیر جنگ تحمیلی به یمن (بخوانیم باتلاق یمن) می باشند و توان تامین هزینه های گزاف ایجاد ارتش جدید و یا همان ناتوی عربی را در زمان کنونی ندارند و به دنبال راه فراری از این مهلکه می باشند. 

در ضمن باید تصریح کرد که اختلافات ریشه ای میان هشت کشور عربی یاد شده در مورد مسایل مختلف منطقه و جهان، مهم ترین مانع شکل گیری ایده ناتوی عربی محسوب می شود که شکل گیری این ائتلاف مطمئنا صورت نخواهد گرفت و یا ائتلافی شکننده با کارایی بسیار کم خواهد بود، که اختلاف مابین قطر و چهار کشور عربی عربستان، امارات، بحرین و مصر که از 15 خرداد سال 1395 به اوج خود رسیده و ادامه دارد، نمونه ای از آن می باشد. 

در گذشته نیز کشورهای عربی بارها تلاش کرده اند که ائتلافی همچون ناتوی عربی ایجاد کنند، ولی به دلیل اختلاف های موجود این موضوع هرگز به ثمر ننشسته است. 

یکی از کشورهایی که نام آن در ناتوی عربی قید شده، مصر می باشد که این کشور در قضیه تجاوز سه کشور عربستان، امارات و قطر به یمن (قطر بیش از یکسال است که نیروهای خود را از یمن خارج کرده و از ائتلاف با عربستان دور شده است) با توجه به درخواست مکرر سعودی ها برای اعزام نیرو به یمن به رغم اعطای هدایای گرانبها، پاسخ مثبتی نداد که این مساله نشان می دهد که قاهره تمایلی به همراهی با سعودی ها در تجاوز به کشورهای اسلامی ندارد، همانگونه که در سوریه نیز دیدیم مقامات مصر نه تنها هیچگونه همراهی با سران عربستان در حمایت از گروه های تروریستی در سوریه نکردند، بلکه از حاکمیت بشار اسد در سوریه و مردم این کشور حمایت نیز کردند و سفارت این کشور در دمشق نیز بر خلاف دیگر کشورهای عرب همچنان در طول بحران فعال بود. 

کشور عمان نیز مخالف بسیاری از سیاست های آل سعود در منطقه می باشد و مسقط همواره خود را از توطئه های منطقه ای و بین المللی سران عربستان به دور داشته است و ریاض نمی تواند روی حضور نیروهای اردنی در ناتوی عربی حسابی باز کنند. 

قبل از رویای 'ناتوی عربی' سعودی ها با کمک اماراتی ها بحث ایجاد ارتش 50 هزار نفری عربی را در سوریه در حمایت از گروه های تروریستی در بهار سال جاری مطرح کرده بودند که این طرح نیز از همان زمان اعلام با شکست مواجه شد. 

عادل الجبیر وزیر امور خارجه سعودی همان زمان ادعا کرده بود بحث و گفت وگوهایی هم اکنون در واشنگتن درباره کیفیت ارتش عربی که باید در شرق سوریه مستقر شود و اینکه نیروهای آن از کجا خواهند آمد، در جریان است. 

الجبیر مدعی شد که ریاض این آمادگی را دارد تا در چارچوب ائتلاف فراگیرتر در صورتی که پیشنهادی مطرح شود، نیروهایش را به سوریه اعزام کند؛ البته طولی نکشید که ریاض از این پیشنهاد و طرح خود عقب نشینی کرد و به دستور ترامپ هزینه حضور دو هزار و پانصد نظامی آمریکا در سوریه را متقبل شد. 

نکته جالب در خصوص شمار نیروهای عربستان این که هم اکنون شمار نیروهای زمینی عربستان 235 هزار نفر اعلام شده که از این تعداد یکصد هزار نفر فقط به عنوان محافظ در دربار سعودی و شاهزادگان مشغول خدمت می باشند؛ یعنی عملا 135 هزار نیروی زمینی از خاک پر وسعت عربستان حراست می کنند؛ باید گفت که ارتش عربستان مجهز ترین ارتش کشور عربی به شمار می رود، ولی این ارتش به رغم دارا بودن تجهیزات بسیار زیاد که با پول های نفتی و دادن و گرفتن مبالغ بسیار زیاد رشوه خریداری شده، ضعیف ترین و ترسوترین ارتش منطقه و شاید جهان عرب ارزیابی شده است. 

عملا تنها دو دولت امارات و بحرین موافق تشکیل ناتوی عربی هستند و دلیل این دو کشور هم ضعف آنها در مسایل سیاسی و داخلی می باشد. 

در خاتمه باید گفت که تاکید آمریکا بر ایجاد ناتوی عربی در زمان کنونی فقط به خاطر خالی کردن بیشتر جیب کشورهای عربی به ویژه عربستان و امارات از سوی واشنگتن می باشد، اما نکته اصلی در این جا تامین هزینه های مردم آمریکا و چرخیدن چرخ صنایع نظامی این کشور با فروش بیشتر به کشورهای عربی می باشد که در سخنان ترامپ تاکنون به آن هیچ اشاره ای نشد است.