انتخاب استانداران پشت درهای بسته؟!

خرداد: قرار است بر مبنای قانون منع به‌کارگیری بازنشستگان 14 استاندار دولت تغییر کنند. سال‌هاست یکی از گرفتاری‌های نظام مدیریتی کشور دخالت نمایندگان حوزه‌های انتخابیه مختلف در خصوص عزل و نصب مسئولان، مدیران و استانداران است و اکثر این دخالت‌ها درست و براساس تحصیلات و توانایی نیست. نمایندگان نیز معمولا وقتی رئیس‌جمهور یا وزیری را برای انتصاب استاندار، مدیرکل، فرماندار یا معاون سیاسی تحت فشار قرار می‌دهند، اکثرا درصددند تا بستگان و آشنایان خود را روی کار بیاورند. علی‌القاعده شخص مورد نظر نیز زمانی که در پست تعیین شده قرار می‌گیرد عملا طیف نماینده حامی خود را روی کار می‌آورد. در جریان استیضاح وزیر سابق تعاون، کار و رفاه اجتماعی دیدیم که بخشی از مسائل مطرح شده در استیضاح آقای ربیعی ارتباطی با مدیریت وی نداشت بلکه گلایه نمایندگان این بود که چرا وزیر کار فردی را که آنها می‌خواستند جزو هیأت مدیره فلان شرکت زیرمجموعه شستا یا تامین اجتماعی قرار نداده است. یکی از ویژگی‌های بارز احمدی نژاد ایستادگی در برابر خواسته‌های نمایندگان بود. اگر احمدی‌نژاد می‌شنید که هر یک از وزرایش به‌واسطه اصرار نمایندگان عزل و نصبی کرده‌اند واقعا وزیر مربوطه را بازخواست می‌کرد. این در حالی است که در دولت آقای روحانی این شیوه عملا فراموش شده و گاه این نمایندگان هستند که بسیاری از پست‌ها و سمت‌ها در استان‌ها را روی دست دولت آقای روحانی می‌گذارند. البته اگر نمایندگان خیر و صلاح استان را در نظر می‌گرفتند، مشکلی نبود، اما در بسیاری از موارد نمایندگان منافع خود را در نظر می‌گیرند و اصرار می‌کنند که فرد مورد نظرشان استاندار یا فرماندار شود. مشکل دیگر دولت آقای روحانی در مورد استاندارها این است که پس از انتخابات 96 به رئیس‌جمهور گفتیم که جمع 5 نفره‌ای که گرایش‌های خطی و سیاسی ندارند تعیین کند تا آنها به ارزیابی عملکرد استانداران دولت قبل بپردازند تا مشخص شود هر استاندار چه میزان موفقیت حاصل کرده و حسب آن گزارش استانداران جدید تعیین شوند، اما نه تنها به این سخن وقعی داده نشد بلکه استانداران جدید گویی در پشت درهای بسته انتخاب شدند. زیرا هیچ‌کس درباره معیار‌های انتخاب اطلاع رسانی نکرد. آقای جهانگیری که دخالتی نداشتند، معلوم نیست این افراد در انتخاب‌های خود چه میزان ملاحظات کارایی، توان اجرایی و مدیریتی را در نظر گرفتند. مثلا در استان گیلان انتخاب استاندار انطباق لازم با شایستگی‌های مدیریتی ندارد. اکنون نیز که به‌واسطه قانون منع به‌کارگیری بازنشستگان عده‌ای از استانداران تغییر می‌کنند، نباید همان ملاک و معیارهای قبلی برقرار باشد و پارامتری که باید ملاک و معیار قرار گیرد کارآیی استانداران است. به‌نظر می‌رسد برای امید آفرینی باید در انتخاب استانداران جدید دقت لازم از سوی آقای روحانی به عمل آید.