کری‌خوانی‌های فوتبالی «میتسیگو سایتو» برای ایران
خرداد: از مخاطبانش می‌خواهد نگاه‌شان را به رابطه ایران و ژاپن تغییر دهند؛ با این حال فارغ از سیاست دیدن رابطه‌ای که سایه آن بر مناسبات اقتصادی و فرهنگی دو کشور سنگینی می‌کند، چندان آسان نیست. این خواسته «میتسیگو سایتو»، جدیدترین سفیر ژاپن در ایران است که تنها سه ماه از آغاز مسئولیتش در ایران می‌گذرد.
او چندی پیش میهمان روزنامه «ایران» شد و در گفت‌وگویی صمیمانه، رابطه دوجانبه تهران و توکیو را آنچنان ریشه‌دار و تاریخی توصیف کرد که مانع از آن می‌شود حتی با وجود فشارهای امریکا در موقعیت بحرانی قرار گیرد. او در توصیف وجوه تاریخی این رابطه می‌گوید: «این روابط بیشتر از هزار سال قدمت دارد و بر اساس اسناد تاریخی، ایرانی‌ها حدود 600 سال قبل از میلاد مسیح به ژاپن آمده‌اند. این رابطه در طول تاریخ برای ایرانی‌ها و ژاپنی‌ها با نوعی احساس دوستی نزدیک همراه بوده است.» سایتو برای توضیح بیشتر ابعاد عمیق این رابطه مثالی می‌زند و می‌گوید: «در آوریل 1953 یک تانکر نفتکش به نام نیشو مارو متعلق به شرکت ایده میتسو به بندر آبادان رسید. شرکت ایده میتسو در زمان ممنوعیت فعالیت شرکت‌های نفتی مهم اروپایی، با دولت مصدق که سیاست ملی شدن صنعت نفت را در پیش گرفته بود، قرارداد منعقد نموده و مبادرت به واردات نفت ایران توسط تانکرهای ژاپنی نمود.» او حضور پررنگ شرکت‌های ژاپنی در ایران را تنها به صرف منافع اقتصادی نمی‌داند بلکه معتقد است بین ایران و ژاپن یک درک نزدیک وجود دارد که یکی از مهم‌ترین دلایل علاقه شرکت‌های ژاپنی به کار و ماندن در ایران است. او می‌گوید: «مدیران این شرکت‌ها به ایران رفت و آمد دارند چون ایران را دوست دارند.»
سفیر ژاپن در خلال این مصاحبه به علاقه و پیگیری کشورش به «پاپ کالچر» اشاره می‌کند. پاپ کالچر یعنی فرهنگ مردم پسندی که می‌کوشد یک نوع همگونی و هماهنگی میان فرهنگ کشور مبدأ و مقصد به وجود آورد. یک نوع بی مکانی که میان مکان‌ها، زمان‌ها و سبک‌های زندگی میان دو کشور شباهت به وجود می‌آورد. حالا «سایتو» می‌گوید علاقه‌مند است که این «پاپ کالچر» میان ایران و ژاپن گسترده شود. او در این باره به موضوعات مشترک ایران و ژاپن از جمله در زمینه‌های ورزش، کشتی و فوتبال اشاره می‌کند و می‌گوید رقابت دو کشور در این زمینه‌ها بسیار سنگین است. او این چنین کری فوتبالی هم می‌خواند و رقابت ایران و ژاپن را داغ می‌داند: «در زمینه فوتبال توضیح لازم نیست که بگویم ژاپن در این زمینه چه اندازه موفق است. اگرایران و ژاپن در جام ملت‌ها با هم برخورد کنند، ژاپن می‌برد ما در جام جهانی تنها تیمی از آسیا بودیم که صعود کردیم.»
سایتو با نام بردن از کارهای مجید مجیدی و عباس کیارستمی، دو فیلمساز معروف ایرانی نشان می‌دهد که حوزه سینمای ایران هم در چارچوب پیگیری پاپ کالچر برای آنها حائز اهمیت زیادی است. می‌گوید: «فیلم‌های ایرانی در ژاپن طرفداران زیادی دارد بویژه فیلم‌های کیارستمی.» او با بیان اینکه «شنیده‌ام فیلم اوشین در سال‌های گذشته خیلی در ایران طرفدار داشته است»، ارزش‌های انسانی مشترک میان ایرانی‌ها و ژاپنی‌ها را از جمله دلایل علاقه‌مندی مشترک به فیلم و سینمای دو کشور می‌داند. سفیر ژاپنی همچنین خبر داد که به مناسبت فرارسیدن نودمین سالروز روابط دو کشور، ساخت فیلم مشترکی میان ایران و ژاپن در حال فیلمبرداری است. غذاهای ایرانی از دیگر موضوعات مورد علاقه ژاپنی‌ها به شمار می‌آید. می‌گوید: «وقتی هیأتی از ژاپن به ایران می‌آید، غذای ایرانی مثل کباب، میرزا قاسمی، آبگوشت، برایشان خیلی لذیذ هستند.» به گفته او، اخیراً هم در ژاپن یک برنامه تلویزیونی درباره غذاهای ایران تولید وپخش شده است.
او در توصیف وصف و حال واقعی‌اش نسبت به ایرانی‌ها به کتابخوانی آنها اشاره می‌کند. می‌گوید در تجربه طولانی مدت مسئولیت‌های دیپلماتیکش در کشورهای منطقه خاورمیانه، مردمی کتابخوان‌تر از ایرانی‌ها ندیده است. می‌گوید: «ایران تاریخ، فرهنگ وسنت ریشه‌دار و طولانی دارد. ژاپنی‌ها خیلی علاقه‌مند به کتابخوانی هستند. ملت‌هایی که کتاب می‌خوانند، بهتر از ملت‌هایی است که کتاب نمی‌خوانند.» سفیر خوشروی ژاپنی در حالی بازدیدش از روزنامه ایران را به پایان رساند که با حضور در میان اعضای تحریریه و انجام شعبده بازی موجب شگفتی و شادی حاضران شد و موقع خداحافظی باز هم تأکید کرد برای تقویت روابط دو کشور خواهد کوشید.
