تکرار وضعیت برای اصولگرایان عاشق خدمت!
سرویس سیاسی خرداد:پاییز و زمستان سال 90 فضای سیاسی کشور آماده انتخابات مجلس نهم می شد. عطف به اتفاقات سال 88 و اتفاقات پیامدی اصلاح طلبان از گردونه رقابت خارج شده بودند و اصولگرایان سرمست از پیروزی قریب الوقوع و تمام عیار وضعیت تازه ای را در فضای پیشا انتخاباتی تجربه کردند.
به گزارش خرداد، همه چیز برای پیروزی انتخاباتی اصولگرایان در سال آغازین دهه نود فراهم بود و هیچ تحلیل گری شک و شبهه ای در خصوص تشکیل مجلسی یکدست و تمام اصولگرا نداشت اما همین چشم انداز آسان و مسیر سهل آغازی شد برای سقوط های پی در پی اصولگرایان در تمامی انتخابات های بعدی، جایی که رقابت حداقلی وجود داشت و آنان در تمامی این رقابت های نصف و نیمه هم بازی را به حریف واگذار کردند.
ماجرا برای اصولگرایان چگونه پیش رفت و اکنون با گذشت هشت سال شرایط آیا بر همان مدار و منوال سابق است؟
در زمستان 90 پس از اطمینان خاطر اصولگرایان از عدم حضور رقیب همیشگی، آنان برای تصاحب صندلی های سبز بهارستان به یک رقابت درونی سفت و سخت نیل یافته و جدالی تمام عیار برای کسب کرسی های بیش تر میان اصولگرایان شکل گرفت شاید برای آنکه تنور انتخابات گرم بماند و رقابت نیز موضوعیت یابد.
اما شوخی، شوخی همه چیز جدی شد. اصولگرایان در قالب دو جناح اصلی و چندین و چند زیر شاخه فرعی به رقابتی تند و نفس گیر با یکدیگر پرداخته و یاران لاریجانی در برابر تندروهای جبهه پایداری آرایش گرفتند. جدال انتخاباتی آنچنان بالا گرفت که پس از پایان انتخابات نیز این دو اردوگاه از رقابت با یکدیگر پا پس نکشیدند و هیچ گاه از در مصالحه و همداستانی پیش نرفتند و حتی اثرات و تبعات آن رقابت تا همین روزها باقی و جاری است و در صورت بندی جریان اصولگرا موثر است حتی اگر لاریجانی دیگر قصد کاندیداتوری نداشته باشد یا اصولگرایان سنتی نیز چندان از سوی رقبای جوان جدی گرفته نشوند.
عطف به همین وضعیت شب گذشته محمدرضا باهنر از چهره های شناخته شده جریان اصولگرا در اظهاراتی جالب توجه گفته است:« فضا برای پیروزی جریان انقلابی مهیا است اما نباید از برنامه‌محوری فاصله بگیریم چون ممکن است خودمان به خودمان ببازیم.» وی در ادامه نیز تصریح می کند:« پاشنه آشیل ما وحدت است که اگر مواظب نباشیم به خودمان می‌بازیم....مردم نسبت به دو جریان اصلی کشور رغبت کمتری دارند، ولی در نهایت
همین دو جریان رقیب اصلی هستند. ما راهی نداریم جز این‌که به یک لیست
برسیم، حتی با جبهه پایداری. در استان‌ها شرایط شورای ائتلاف خوب است ما
نباید خیال‌مان از بابت رای‌آوری راحت باشد.»
باهنر به عنوان یک چهره قدیمی جریان اصولگرا و استخوان خرد کرده سیاسی نقطه حساس اصولگرایان را به خوبی شناخته و حتی در این شرایطی که رقیب همیشگی چندان عرصه ای برای عرض اندام ندارد به همقطاران اصولگرا تاکید می کند که موضوع را جدی گرفته و دوباره با اطمینان از پیروزی به رقابت های تفرقه انگیز و تند و تیز روی نیاورند
اما از شواهد و قرائن پیداست که عموم اصولگرایان خطر رقیب بیرونی را جدی نمی گیرند و دوباره به سمت و سوی رقابت درون گروهی نیل خواهند یافت به خصوص که طیفی همچون پایداری خاطره خوشی از همسویی یاران لاریجانی با دولت روحانی نداشته و چون خاری در گلو صبوری کرده تا موسم انتخابات فرا رسیده و حساب دیرین را تسویه کند.
با این اوصاف با توجه به آمار بالای اصولگرایان عاشق خدمت به نظر می رسد که همان شرایط سال 90 دوباره تکرار شود با این تفاوت البته که این بار کفه ترازو به سمت جریان تندروی اصولگرا سنگینی می کند و طیف آرام تر این جریان عرصه و زمینه چندانی برای میدان داری نخواهند داشت.
