تحلیل متفاوت عباس عبدی درباره حادثه تلخ: با این شواهد و قرائن سقوط هواپیما کار آمریکاست!

این اختلال به‌طور قطع با این هدف انجام شده که هواپیمای ساقط شده، اولا ایرانی نباشد تا فشار بین‌المللی وارد شود، ثانیا غربی نباشد که آنان را عصبانی نکند. بنابراین بهترین حالت باید هواپیمای یک کشور نزدیک به ایران مثل اوکراین باشد. اوکراینی که اخیرا نیز ترامپ در رابطه با آن دچار مشکل شده است. پرسش اصلی این است که اگر چنین اقدامی از سوی امریکا صورت گرفته یا محتمل است که صورت گرفته باشد، پس چرا مقامات ایرانی سکوت کردند یا هیچ چیزی درباره این احتمال نمی‌گویند؟ پاسخ روشن است. همان‌طور که دوست ندارند درباره ربودن اسناد چیزی بگویند. این را نافی ادعاهای موجود تلقی خواهند کرد و به منزله اینکه اقرار به قدرتی از طرف مقابل است برای آن پاسخی وجود ندارد. بنابراین مسکوت گذاشته می‌شود! متاسفانه تکذیب اولیه اصابت موشک نیز به این مشکل دامن زد که از این پس نتوانند بر چنین احتمالی تاکید کنند، زیرا مساله آن تکذیب مهم‌تر از اصل ماجرا شد. با این حال به نظر می‌رسد که موضوع حداقل در سطح رسیدگی مهم است. یکی از ایرانیان حقوقدان بین‌المللی نیز در این مورد نوشته‌اند که مهم است. «جملات سردار حاجی‌زاده در تشریح ماجرا قابل تامل است: می‌گوید «به سامانه اعلام شده کروز شلیک شده»، «سیستم ارتباطی اپراتور با اختلال مواجه بود»، شاید «جمینگ» باعث شده. آیا منظور این است که حمله سایبری در آن ساعت صورت گرفته؟ تشخیص کروز به‌ جای هواپیما می‌تواند ناشی از این حمله باشد؟ ‌اگر حمله سایبری نقشی در این فاجعه داشته، مصداق «جنایت جنگی» است. پاسخ به آن نیز نباید الزاما «نظامی» باشد. ایران می‌تواند در برابر این جنایت جهان را با خود همراه و همسو سازد و زمینه شکست انتخاباتی ترامپ را فراهم کند. همه دولت‌ها هم استقبال خواهند کرد! تحقیق و شفافیت می‌طلبد.» شاید با یک رسیدگی بین‌المللی بتوان ابعاد واقعی ماجرا را روشن کرد، هرچند سایر ابعاد این حادثه به قوت خود باقی است.