رسانه ملی یا تریبون ایران ستیزی؟

سرویس سیاسی خرداد- رضا رئیسی: حادثه تلخ و ناگوار سقوط هواپیمای اوکراینی و جان باختن 176 انسان از چند ملیت مختلف در آسمان ایران، به خودی خود تلخ و ناگوار بود اما به هنگامی که مشخص شد با اشتباه غیر عمد پدافند خودی این اتفاق رخ داده بر غم و اندوه مردم افزوده شد و صد البته که پنهان کاری به عمل آمده در 72 ساعت اولیه حادثه بیش و پیش از هر چیزی اذهان عمومی را جریحه دار و خشم عمومی را به همراه داشت.

به گزارش خرداد، عموم مردم به خوبی درک می کنند که در شرایط بحرانی جنگی وقوع اشتباه غیر عمدی با همه تلخی و ناگواری حادثه رخ داده ممکن و میسر است، حتی این نکته که با تاخیر چند روزه هدف گیری این هواپیما توسط پدافند خودی اعلام شده نیز از آن حیث که نیازمند تحقیق و بررسی ابعاد مختلف حادثه و احتمالات متعدد موثر در آن بوده ایم نیز پذیرفتنی است و سخن آنجاست که چرا پنهان کاری انجام پذیرفته و علت سقوط مخفی گشته و در همان ابتدا اتفاق رخ داده اعلام عمومی نشده و تاکید نگشته که علت این اتفاق در دست بررسی است.

طبیعی است که چنین فعل و انفعالی اذهان عمومی را جریحه دار کرده  و واکنش های فراگیری نسبت به آن انجام پذیرد، حال مشخص نیست چرا عده ای به شدت در این میانه به دنبال ایجاد دو قطبی و سیاه و سفید کردن موضوع هستند؟

منتقدان جمهوری اسلامی و اپوزیسیون خارج نشین و رسانه های آنور آبی که تکلیف شان روشن است و نزده می رقصند و مشخص است که به دنبال ماهی گیری از این اتفاق ناخوشایند هستند اما سخن اینجاست که چرا عده ای در داخل و به خصوص صدا و سیمایی که عنوان ملی را یدک می کشد اینچنین تلخ و گزنده و بی محابا سخن می گویند و به جای آنکه مرهم درد مردم باشند بر زخم آنان نمک می زنند و دقیقا در مسیر دو قطبی سازی و اهداف کلان دشمنان جمهوری اسلامی حرکت می کنند، هر چند که 180 درجه مخالف آن شعار می دهند و ادعا دارند.

پر بیراه نیست اگر بگوییم بیش ترین انتقادات این چند روزه در فضای مجازی و کاربران شبکه های اجتماعی به حادثه سقوط هواپیما، از سوی کاربرانی است که اتفاقا در ماجرای ترور شهید سپهبد سلیمانی یا بهتر بگوییم سرباز بی ادعای وطن (آنگونه که خودش می خواست و نوشت) سنگ تمام گذاشتند و تا پیش از اطلاعیه ستاد کل نیروهای مسلح نیز تمام قامت در برابر پروپاگاندای مخالفان جمهوری اسلامی و رسانه های آنور آبی ایستادند، آنان خشمگین و ناراحت ترند چون حس می کنند که از اعتماد آنان سوء استفاده شده، چون حس می کنند از پشت جبهه خودی تیر خورده اند و چون در دفاع از میهن و کیان کشور و ملت با هیچ کس تعارف ندارند.

انتقاد این بخش بزرگ از مردم هم متوجه یک نهاد و مجموعه خاص و آنهم از سر غرض و تخریب نیست، به دنبال تضعیف سپاه و دستاوردهای آن هم نیستند که اگر بودند اینگونه در رثای سردار سرافراز وطن سنگ تمام نمی گذاشتند و صحنه های خیر کننده رقم نمی زدند، آنان اعتراض دارند که چرا حقیقت گفته نشده و دروغ تحویل شان داده اند آنان دغدار هموطنان خود هستند و مطالبه شان اصلاح این روندهای اشتباه و عدم تکرار آن و دلجویی از خانواده جانباختگان و مواخذه متخلفان است، جنس اعتراض آنان با خارج نشینان تفاوت اساسی دارد و هر عاقل و منصفی این تفاوت صدای اکثریت با هوچی گران اقلیت را شنیده و بدان اعتنا می کند و به جای تهییج افکار عمومی و ایجاد فضای دو قطبی و تقابلی بستر تخلیه روانی جامعه را فراهم می کند.

اما صدا و سیمای ملی ما در این چند روز چه کار کرده است؟ صدا و سیمایی که خود از مقصران رخداد این وضعیت است و با رویکردهای یکطرفه و تنگ نظرانه سال هاست که در جامعه بر تنوره فضای دو قطبی می کوبد.

قبل از ورود به این بحث،باید به یک نکته مهم مورد اشاره در سخنان رهبر انقلاب در فردای روز انتقام سخت سپاه از آمریکا توجه ویژه نشان داد.

درست در زمان و هنگامی که جمهوری اسلامی اقتدار و قدرت نظامی خود را به رخ جهانیان کشیده بود، رهبر جمهوری اسلامی به نقش و جایگاه مردم و قدرت آنان تاکید و تصریح ورزیده و خاطر نشان کردند:« این را باید مردم بدانند، اتکای ما به مردم است. جمهوری اسلامی بدون خواست و کمک مردم و بدون آرای موافق و مثبت و اراده‌های مردم که چیزی نیست. معنایی ندارد.» اینکه در اوج ثبت اقتدار نظامی، منشاء و منبع قدرت و اتکای نظام به مردم عنوان می شود، پیامی آشکار برای همگان دارد و البته که ایشان در همین سخنان بر حفظ وحدت پدیدآمده در واکنش به شهادت سردار سلیمانی نیز تاکید مضاعف داشتند.

حال صدا و سیمای جمهوری اسلامی در شبکه افق چه کرد؟ دو کارشناس به برنامه آمدند و با سخنان تند و تقحیرآمیز خود سوژه و خوراک خبری برای معاندان خارجی فراهم آوردند و به گونه ای سخن گفتند که گویی در موضع طلبکاری از مردم هستند و بر ایجاد فضای دو قطبی تاکید کرده و به نوعی ارکان انقلاب را در برابر مردم دغدار قرار دادند! کدام عاقلی در چنین فضایی اینچنین می کند؟ این مصداق بارز آب به آسیاب دشمن ریختن نیست؟ اگر من و تو و اینترنشنال و بی بی سی می خواستند به تخریب جمهوری اسلامی پرداخته و مردم و نظام را در برابر هم قرار دهند، چه کاری بیش تر از این می توانستند انجام دهند؟

از این اظهارات مشعشع چیزی نگذشته بود که خانم به ظاهر انقلابی و مجری ارزشی شبکه افق تیر نهایی را شلیک کرده و حرف شاه ملعون و معدوم را تکرار و گفت که "اگر کسی اعتقاد ندارد جمع کند از ایران برود، اگر هم اعتقاد دارد باید جدی وارد میدان شود. امروز همه ایرانیان به نوعی زندگی سلحشورانه احتیاج دارند. "

ایشان چه کسی است که اینگونه سخن می گوید و طلبکارانه برای مردم ایران نسخه می پیچد؟ تاثیر پخش ویدئوی اظهارات وی در شبکه های اجتماعی که فراوان نیز دست به دست شده بر مخاطب چیست؟

اگر اینها غرض ندارند قطعا بی خردان نادانی هستند که احساسی به میدان آمده و با دفاع نابخردانه خود مصداق بارز آن مثل قدیمی در ادبیات ایرانی هستند که چنین رفتارهایی را به دوستی خاله خرسه تعبیر می کند. اینها می آیند به زعم خود ابرو را درست کنند، چشم را هم از حدقه در می آورند.

بی گمان مهم ترین دستاورد و هدف و اولویت دشمنان ایران ایجاد فضای دو قطبی در جامعه و دفع حداکثری است که در صدا و سیما و به خصوص شبکه افق گویی اهتمام ویژه ای برای آن مبذول داشته می شود، نظام و سپاه پاسداران با به ظاهر دوستانی چنین بی خرد قطعا نیاز به دشمن ندارد و کاش یکبار هم شده بساط این رفتارهای دشمن شاد کن از صدا و سیما جمع و جور شود و تغییری در رویکردهای نخ نما شده و زیان بار جامه عمل بپوشد.