کیمیا شدن چه آسون! انسان بودن چه سخت!

خرداد- رضا رئیسی: خبر مهاجرت او  از ایران در بحبوحه افزایش تنش نظامی میان ایران و آمریکا و شهادت سردار سلیمانی و سقوط هواپیمای اوکراینی شاید آنگونه که باید و شاید به چشم نیامد. تلخی و تندی این خروج تعجب برانگیز این خروش اعتراضی! و این مهاجرت مایوس کننده و تلخ در کشاکش آن روزها زخم مان نکرد، غم نفزود و آتش نزد به جانمان آنگونه که حق اش بود.

به گزارش خرداد، کیمیا علیزاده جوان ترین مدال آور تاریخ ادوار ورزشی ایران در المپیک و از آن پر طنین تر اولین زن ایرانی بود که توانست مدال آور المپیکی ایران نام بگیرد، اویی که قرار بود پرچم دار کاروان ورزشی ایران نیز باشد، حالا پرچم را گذاشته و رفته است.

انتخاب سبک زندگی حق هر انسانی است، مهاجرت و گزینش محل سکونت و انتخاب سبک و شیوه زندگی حق طبیعی هر فردی است. کیمیا علیزاده هم وفق همین اصل خواسته که از ایران مهاجرت کند و در جایی دیگر و زیر آسمان خدا در کشوری دیگر باشد، قهرمان شود، مدال بیاورد، زندگی کند و آرامش داشته باشد، همه این حرف ها درست و منطقی اما چند نکته دارد این مهاجرت چند حرف دارد این رفتار و گفتار کیمیا خانم دوست داشتنی که همه ما و به جرات می توانم بگویم همه ما برای مدل آوری غرور آفرینش در المپیک چشم هایمان بارانی شد و حالمان خوش!

اول- کیمیا علیزاده در عکس های تازه کشف حجاب کرده و در متن اعتراضی که در تایید خبر مهاجرت خود نوشت، گفته است:«می‌گویند کیمیا پس از این چیزی نخواهد شد. خودم از این هم فراتر می‌روم و می‌گویم قبل از این هم چیزی نبوده‌ام: من کیمیا علیزاده، نه تاریخ سازم، نه قهرمانم، نه پرچمدار کاروان ایران من یکی از میلیون‌ها زن سرکوب شده در ایرانم که سال‌هاست هر طور خواستند بازی‌ام دادند.»

ناگفته پیداست که او با این رفتار و گفتار معترض حجاب اجباری بوده و خود را زن سرکوب شده ای خوانده که مجبور به تبعیت از قوانین داخلی ایران در این زمینه بوده است.

باشد قبول خانم علیزاده ی قهرمان دیروز ما اما شما با این گفتار خود نقض غرض نکرده اید؟ شما که جوان هستید و متولد 77 مگر در چارچوب همین قوانین و الزامات رشد نیافته و قهرمان ملی و بین المللی نشدید؟ اگر سرکوبی هم بوده برای شما رخ نداده و نتوانسته بال و پر پرواز شما را ببندد! اگر هم این قوانین را قبول نداشتید و مایه سرکوب خود می دانستید چرا از همان ابتدا راه دیگر را نرفتید و مهاجرت نکردید و امیال و آرزوهای بزرگ خودتان را در دنیای آزاد پی نگرفتید؟! یک سئوال ساده تر بپرسم اگر  امکانات و ظرفیت های داخلی که برای شما صرف شده و به اینجا شما را رسانده و در قامت یک قهرمان جهانی قرار گرفتید، نبود آیا شما امکان مهاجرت آنهم با این حد از توجه و عنایت را داشتید؟

دوم-خانم علیزاده شما بازی خوردید یا بازی دادید و بازیگر خوبی هستید؟ مهاجرت حق طبیعی هر فردی است حتی یک ورزشکار قهرمان و ملی که هر چه داشته و دارد، مدیون برکشیده شدن از این آب و خاک است اما در مورد شخص شما جالب اینجاست که حداقل با بالاترین توجهات و استانداردها روبرو بوده اید، جوایز نفیس و پرشماری گرفته اید، مدال خودتان را به مدافعان حرم تقدیم کرده اید و ... شما اینجا که بودید خوب بازی می کردید یا آنجا که رفته اید دارید بازی می کنید؟ یا اساس بسته به موقعیت بازیگر قهاری هستید و برای جذب اسپانسر و منابع مالی رگ خواب دو طرف را خوب بلد هستید؟

سوم- تیتر البته مناقشه برانگیز است، چرا که براستی «کیمیا» علیزاده شدن کار سختی است، حداقل هنوز هیچ زن ایرانی نتوانسته مثل کیمیا مدال آور المپیک باشد، همه ما هم می دانیم که کسب مدال قهرمانی برای یک زن محجبه سخت تر از  رقیبان است همه ما هم می دانیم که ورزش قهرمانی چقدر سخت و طاقت فرساست اما خانم علیزاده عزیز براستی انسان شدن و بودن و ماندن خیلی سخت تر است. اینکه از هر سویی باد وزید به آن سو بادبان بکشی آسان است اما خودت را در مسیر تندبادها حفظ کنی بی گمان سخت است. خانم علیزاده دیر یا زود یک ورزشکار زن ایرانی پیدا خواهد شد که مدال آور المپیک شود، خانم علیزاده شما هم شاید با پرچم آلمان در این المپیک یا آن المپیک مدال بیاوری اما مطمئن باش طلای المپیک را هم بگیری میلیون ها انسان به افتخارت به هوا برنخواهند خواست، میلیون ها انسان برایت زیر لب دعا نمی خوانند، اشک نمی ریزند، اینها چیزی نیست که با یک مدال و یک مشت دلار بتوانی بخری.

خانم علیزاده دنیای قهرمانی دیر یا زود تمام می شود و دوران گمنامی آغاز می شود آنگاه است که عیار محبوبیت و مقبولیت به کار می آید و یکی می شود جهان پهلوان تختی و دیگری با ده ها مدال المپیک و جهانی منفور و طرد افکار عمومی!

حرف این نیست چرا رفتی و چرا اینگونه شد که این پرسش از مسئولان ورزشی هم به جای خود باقی است، حرف این است که رفتی و خواستی نوش جانت گورای وجود اما هیچ انسان منصف و شرافتمندی به خانه و کاشانه اش چنگ نمی اندازد، به مام میهن بد نمی گوید و به یکباره و اینگونه رنگ عوض نمی کند، این یعنی در بهترین حالت شما ریاکاری پیشه کرده بودی و....

البته شما جوانی و جویای نام اما شاید یک مثال برای شما خوب باشد، خانم مهناز افشار را نگاه کن، او هم مهاجرت کرده و خارج از خطوط قرمز جمهوری اسلامی مشغول فعالیت فرهنگی در آنسوی دنیاست اما جالب است که اندک حجاب خود را در برنامه های رسانه ای آنورآبی حفظ می کند، همه هم می دانیم که نه حجاب استاندارد است نه همخوان با قوانین ایران و نه همسو با فعالیت رسانه ای این روزهای او.... اما شاید مهناز افشار تجربه دار تر از شماست و می داند که کشف حجاب ناگهانی در افکار عمومی اثرات منفی دارد، نه افکار عمومی باورمندان به حجاب و اعتقادات مذهبی نه، از این حیث که چنین تغییر شدید و ناگهانی جلوه گر ریا و دروغگویی است بیش از هر چیز.