آن مسئول دزد و چپاولگر هر چقدر هم که کیسه دوخته باشد و به دنبال حیف و میل اموال عمومی باشد، کیسه او حجمی دارد و اندازه ای، انتهای آن آنست که چند ده میلیاردی را حیف و میل کند و ... اما همزمان اگر مسئول انسان و ساده زیستی کاربلد نباشد، می تواند با یک امضای نا به جا با یک تصمیم نادرست میلیاردها دلار به کشور و ملت ضربه زده و چه بسا که تا چند دهه تبعات تصمیمات نادرست او چند نسل را دچار صدمه و آسیب کند.
سرویس سیاسی خرداد-رضا رئیسی: این روزها طیفی از اصولگرایان که از حسن اتفاق از لایه های تندرو این جریان محسوب می شوند و روزگاری از سینه چاکان پر و پا قرص احمدی نژاد نیز به حساب می آمدند اما این روزها برچسب اصولگرایی را هم برای خود نمی پسندند و از عنوان جوانان جبهه انقلاب برای خودشان بهره می گیرند، دوباره در ایام انتخابات به سراغ تاکتیک قدیمی و نخ نما شده و پوپولیستی ساده زیستی نمایی رفته اند.
به گزارش خرداد، حال البته سئوال مهم و کلیدی آنست که ساده زیستی برای یک مسئول و یک مقام حسن است و امتیاز ویژه محسوب می شود؟ یا سئوال بهتر بپرسیم آیا اساسا ساده زیستی نیاز به این پروپاگاندا و بازنمایی تبلیغاتی دارد و این اقدام با روح این مزیت اخلاقی همخوانی دارد؟
در پاسخ به این سئوالات باید گفت؛ ساده زیستی از سجایای اخلاقی و از سنت های بزرگان دینی و معنوی در تاریخ ما بوده و نشانه ای از عدم دنیا پرستی و توجه به اصول و ارزش های راستین معنوی در راستای تعالی روحی انسانی که در این دنیا به مثابه مسافر است.
با این تعریف و نگاه قطعا و حتما ساده زیستی یک مزیت اخلاقی در مدل و سبک زندگی به شمار می آید اما همین ارزش وقتی تبدیل به ابزاری تبلیغاتی و در راستای نیل به قدرت مادی شود، در واقع نقض غرض رخ داده و از اصالت خود خارج شده و نتیجه معکوس دارد، آنچنان که ریا به شدت مورد مذمت و نکوهش در متون و آموزه های دینی ماست.
اگر فردی واقعا ساده زیست است، این ساده زیستی در اضلاع و اجزای مختلف زندگی و زیست اجتماعی فرد متبلور و نمایان بوده و نیازی نیست که آن را در بوق و کرنا کند و فریادش بزند که آی مردم ببینید من خانه ام فلان شکل و در فلان جا هست و فلان ماشین را دارم، آی مردم ببینید من چقدر بی توجه به دنیا هستم و در فکر جیفه بی ارزش دنیوی نیستم! اگر نیستی که مردم تو را دیده و با زندگی خود و خانواده ات آشنا هستند و نیازی به این تبلیغات و توضیحات نیست، پس اگر آن را آنهم در ایام انتخابات و به قصد جلب توجه افکار عمومی به خود مطرح می کنی حتما یک جای کار ایراد دارد و قصد و غرضی پشت آن نهفته است.
حال البته به سراغ یک نکته مهم تر برویم، آیا مسئول و مقامی که ساده زیست است، یک مزیت ویژه و فوق العاده دارد و باید بدون هیچ تردیدی او را پذیرفته و روی چشم بگذاریم؟
ساده زیستی البته از نوع واقعی و اصالت دار آن یک مولفه و مزیت خوب برای یک مقام و صاحب قدرت است اما قطعا و حتما نه همه چیز است و نه حتی یک مزیت ویژه و خاص، چرا؟!
مهم ترین وظیفه یک مسئول و مقام عالیرتبه و صاحب قدرت چیست؟ رتق و فتق امور به بهترین وجه و کارآمدی بی شک مهم ترین وظیفه یک مسئول است.
مسئولی که متخصص نباشد و توانمندی نداشته باشد، هر چقدر که انسان خوب، ساده زیست، اخلاق مدار و ... باشد، ضررهایش بر منفعت هایش چربش داشته و می تواند جامعه و کشور را به قهقرا رهنمون نموده و ضربات جبران ناپذیری را بر زندگی لایه های مختلف و متکثر مردم وارد کند.
پا فراتر بگذارم، اصلا می خواهم بگویم که مسئول اشرافی و حتی دزد اما کاربلد و توانمند بهتر از یک مسئول ساده زیست و اخلاق مدار اما فاقد کارایی و تخصص و تبحر است! چرا؟
آن مسئول دزد و چپاولگر هر چقدر هم که کیسه دوخته باشد و به دنبال حیف و میل اموال عمومی باشد، کیسه او حجمی دارد و اندازه ای، انتهای آن آنست که چند ده میلیاردی را حیف و میل کند و ... اما همزمان اگر مسئول انسان و ساده زیستی کاربلد نباشد، می تواند با یک امضای نا به جا با یک تصمیم نادرست میلیاردها دلار به کشور و ملت ضربه زده و چه بسا که تا چند دهه تبعات تصمیمات نادرست او چند نسل را دچار صدمه و آسیب کند.
البته که ایده آل مسئولی پاکدست و کاربلد است و این مثال برای تنویر افکار عمومی زده شد تا این نکته یادآوری شود که شو تبلیغاتی تهوع آور این روزهای کاندیداهای انتخابات از به اصطلاح جبهه انقلاب در خصوص ساده زیستی دستمایه فریب خلق و ملت نشود، آنگونه که کاندیدای محبوب این جریان که این روزها به شدت از او تبری می جویند، مردی بود که خم می شد و بند کفش کتونی را خودش می بست و یک آپارتمان محقر داشت و یک کاپشن نخ نما شده اما در دوران زمامداری خود 800 میلیارد دلار درآمدهای نفتی را بر باد داد و البته بماند که پاک ترین دولت تاریخ رکوردهای جاویدان و عجیب و غریبی در اختلاس های نجومی و چپاول های درآمد ملی از بابک زنجانی تا خاوری و مردان بهاری رقم زد!