کرونا را لطفا سیاسی نکنید!

سرویس اجتماعی خرداد: 24 ساعت پیش یعنی حوالی ساعت 3 بعدازظهر روز چهارشنبه 30 بهمن ماه 98 پس از مدت ها شایعه پراکنی و اخبار ضد و نقیض و انتظار هولناک و احتمال دلهره آور درباره ورود کرونا به ایران، این ویروس خطرناک و بیماری خوفناک بالاخره سر و کله اش در ایران هم پیدا شد و خبر رسمی مرگ دو بیمار مبتلا به کرونا ویروس در قم تایید شد.

به گزارش خرداد، تا لحظه انتشار این گزارش ابتلای 5 نفر در قم و اراک به ویروس کرونا تایید شده است، 2 نفر از این میان جان سپرده اند و دو نفر در قم بستری هستند و یک پزشک هم در اراک مبتلا به این ویروس شده و بستری است. دو مورد مشکوک در بابل بستری هستند و 5 نفر هم به تهران انتقال یافته اند. در مجموع می توان گفت که بیماری کرونا حضور جدی در ایران داشته و از آنجا که سبک زندگی ما مردم ایران معاشرتی و همراه با مراودات لمسی و رو در رو است، شاید تا اصلاح این رفتارذورزی های اجتماعی ما جدی ترین مردمان در خطر بعد از چینی ها در جهان باشیم!

در باب مقابله با ویروس کرونا و روش های بهداشتی مبارزه با این بیماری هم سازمان بهداشت جهانی و هم وزارت بهداشت در ایران به اطلاع رسانی گسترده پرداخته و گفتنی ها را گفته اند و در این مقال نیازی به شرح و بسط و تفصیل آن نیست اما نکته ای که کوتاه سخن در اینجا قصد ارائه آن را داریم، در باب واکنش های ما مردم و شهروندان به این میهمان ناخوانده و البته بدقلقل باز می گردد.

امر سیاسی بر سطوح مختلف و متکثر زیست جمعی ما مستولی بوده و از آن هم گریزی نیست اما اینکه همه چیز را به سیاست وصل کنیم و سپس در تفاسیر دایی جان ناپلئونی پشت هر چیز و هر اتفاقی یک توطئه و دست های پنهان تصور نماییم از آن حرف هاست که نه کمکی به ما می کند و نه در این مقوله خاص گره گشایی که حتما و قطعا می تواند اوضاع را نابسمان تر و اذهان ما را مخدوش تر کند.

این روزها هر کدام از شما قطعا با افرادی برخورد داشته اید که به یکباره کارشناس فوق سری امنیتی شده و یا دکترای تخصصی پزشکی گرفته و بادی بغبغب انداخته و می گویند: آقا اینها خبرش را اعلام نمی کنند؛ تا حالا سیصد نفر از کرونا مرده اند و صدایش را در نمی آورند، من خودم در بیمارستان دیدم که کلی آدم به کرونا مبتلا شده و دارن می میرن، اینا برا انتخابات حرف نمی زنند و چیزی نمی گویند.....

هر چند که این عزیزان گوششان به تحلیل و منطق بدهکار نیست و کار خود را می کنند اما

اولا. ویروس کرونا نه اصولگراس نه اصلاح طلب، نه طرفدار نظام است نه مخالف آن یک ویروس است که اولین بار در چین بروز و ظهور یافت و ده ها کشور را هم با تبعات خود روبراه ساخته است. برای نظام و دولت و مسئولان چه فرقی می کند که این بیماری را اعلام یا آن را کتمان کنند؟ چه نقشی در آن داشته اند که اکنون در پی لاپوشانی بروز و ظهور این بیماری باشند؟ چرا ما مردم قبل از اینکه حرفی بزنیم و اظهار فضل کنیم کمی فکر نکرده و کلاه خودمان را قاضی نمی کنیم؟

دوم- پنهان کاری درباره ویروس کرونا بزرگترین آسیب و ضربه را به کشور و نظام و ملت می زند چون با پنهان کاری، پیشگیری در برابر ابتلا به این ویروس به شدت مسری این بیماری خطرناک با سختی روبرو شده و با انتشار آن و گسترش این بیماری خطرات مهلکی اقتصاد و سلامت و آینده کشور و بالطبع آن ساختار سیاسی و حاکمیتی را روبرو خواهد ساخت و هیچ عقل سلیمی چنین نسخه ای برای دولت و حاکمیت نمی پیچد و دوستان بسیار علاقه مند به توهم توطئه حداقل این یکجا را کوتاه آمده و موضوع را سیاسی نکنند.

سوم- اینکه مردم به دنبال این شایعات می روند و آن را می پذیرند بخش بزرگی از آن به ضعف در اطلاع رسانی درست طی ده های متمادی پیرامون مقولات مختلف باز می گردد یا اشتباهات اعتماد سوزانه ای همچون ماجذای سقوط هواپیما یا تکذیب های غیر حساب شده ای که بعدا با اعلام درستی خبر، اذهان عمومی را نسبت به صداقت راویان مخدوش کرده است و لزوم بازنگری جدی در این حوزه و متولیان و سیاسگذاران آن احساس می شود.

من حیث المجموع ویروس کرونا مع الاسف و علیرغم همه تمهیدات و اقدامات پیشگرانه به کشور ما وارد شده و همانگونه که اشاره رفت با توجه به نوع تعاملات و مراودات فرهنگی ما خطر شیوع آن جدی است و بر همه ماست که با دقت و اهتمام ویژه در رعایت بهداشت فردی از موج انتقال و سرایت آن بکاهیم به جای آنکه دل به حرف های خاله زنگی و تفسیر و تعبیر های آنچنانی مرسوم پشت فرمانی دهیم و ذهن و روح و روان خود و دیگران را در این شرایط مخدوش کنیم. بی شک در شرایط غیر معمولی نگاه و حرف و عمل عقلانی از هر زمانی ضروری تر به حساب می آید.