حاشیه ای بر استیکر جنجالی یک آقازاده کرونایی!

سرویس اجتماعی خرداد: از روز گذشته که فریدالدین حداد عادل در پست توئیتری خود خبر از ابتلا به ویروس کرونا داد، موجی از واکنش های منفی و تند نسبت به این نحو از خبررسانی او و دیگر مقامات درباره ابتلایشان به کرونا در فضای مجازی براه افتاده است.

به گزارش خرداد، فرید الدین که پیش تر بواسطه اظهارات پرحاشیه مادرش در ماجرای تاسیس مدرسه فرهنگ در سیبل توجه کاربران فضای مجازی قرار گرفته بود، این بار با خبر ابتلای خود به کرونا خبر ساز شده و در کانون توجهات دوباره رخ نمایاند.

ماجرا از آنجایی آغاز شد که جناب حداد عادل در خبر ابتلای خود به کرونا با درج استکیر خنده نوشت: من هم کرونایی شدم! این نکته بر شماری از کاربران فضای مجازی که این روزها با موجی از اخبار استرس زا و تنش افزا پیرامون شیوع کرونا در ایران و جهان روبرو هستند، گران آمد و آنان در توئیت های مختلف و متواتر خود از اینکه مسئولان با شادی و خوشحالی خبر کرونا گیری خود را اعلام می کنند به انتقاد پرداختند!

اشاره این کاربران به فیلم های ایرج حریرچی، ذوالنور و چند نفر دیگری از مقامات نیز بود که بدون نگرانی و با آرامش خبر کرونایی شدن خود را اعلام کرده بودند.

حال سئوال اینجاست که آیا این حجم از واکنش منفی و انتقادی و تند و تیز به مقامات و این آقازاده محترم کرونا گرفته وارد است و نشانه چه چیزی می تواند باشد.

راستش را بخواهید اگر از زاویه یک کاربر نگران و پر استرس که در این روزها با موج منفی اخبار شیوع کرونا روبروست و نگران سلامت خود و بیش از آن خانواده است به این نوع واکنش چهره ها نگاه کنیم، باید تا حدودی حق را به آنان بدهیم و عصبانیت آنان را واکنشی نسبت به این شرایط ببینیم اما خوب این سئوال هم در کنارش مطرح است که اگر آقای فریدالدین و یا حریرچی و دیگرانی که با آرامش و نگرش مثبت به استقبال کرونا رفته اند، با عصبانیت و تندی و ناامیدی به این موضوع واکنش نشان می دادند آیا این کار آنان درست بود؟ آیا همین منتقدان آنگاه به انتقاد نمی پرداختند که چرا به جامعه روحیه ناامیدی تزریق می کنید و مسئولان ما جسارت مواجهه با بحران را ندارند  و چه و چه...؟؟

به اقدام حداد عادل و یا دیگر مسئولان می توان از این زاویه هم نگریست که او که در معرض فشار و بیماری است، به جای آنکه وا داده و با منفی گرایی روحیه دیگران را در معرض آسیب و تنش بیش تر قرار دهد با این واکنش با نمایه مثبت  درصدد تلطیف فضا و شرایط برای عموم مخاطبان است. کاری که شاید اگر مسئولی در خارج از مرزها انجام می داد با تقدیر و تشویق و استقبال همین منتقدان این روزها روبرو می شد اما ....

راستش ما در این شرایط بحرانی به جای آنکه بخواهیم به متن وقایع توجه کنیم، بیش تر به دنبال حواشی هستیم، مایی که عصبانی از برخی رفتارها و گفتارها و عملکردها و رویکردهای چند دهه اخیر درست در این فضای بحرانی یادمان افتاده که از فضای مجازی بهره گرفته و خودمان را خالی کنیم و ...

نشان از آنکه در زیر پوست شهر عصبانیت و ناراحتی و خشمی نهفته که در چنین مواقع بحرانی بیرون می زند و برای آن همگان از مسئولان تا مردمان کشور باید فکری اندیشیده کنند تا ما به قهقرای دو قطبی تنش آفرین و غیر قابل برگشت رهنمون نشده ایم و کار بیش از این از دستمان در نرفته است.