این رسم کار فرهنگی نیست هموطن!
سرویس اجتماعی خرداد-صلاح الدین توماج پور:این روزها که کرونا سایه سیاه خود را بر سر کشور ما انداخته و تاکنون جان نزدیک به 2000 هزار نفر از هموطنانمان را گرفته و به حال و هوای سال تازه رنگی متفاوت و البته تلخ زده است، بحث سفرهای نوروزی و عدم تکمین برخی از شهروندان نسبت به بدیهیات زیست مسئولانه اجتماعی و سلامت عمومی داغ و جنجالی شده است.
به گزارش خرداد، مقامات و مسئولان دولتی و حاکمیتی و بهداشتی طی یکماه گذشته بارها اخطار و انذار داده اند که یگانه راه مقابله با کرونا و مهار اپیدمی آن در کشور گسست حلقه و زنجیره انتقال بیماری است و بهترین راهبرد برای این مهم قرنطینه خانگی و اجتناب از حضور غیر ضروری شهروندان در معابر و اماکن عمومی است.
با نزدیک شدن به ایام نوروز و با توجه به رسم دیرین سفر ایرانیان در این ایام بخش عمده ای از تذکرها و درخواست ها به این نکته اختصاص داشت که شهروندان با پرهیز از سفر سلامت خود و دیگران را به خطر نیانداخته و بار مضاعف بر دوش کادر درمان در این بحبوحه خطیر نیاندازند.
البته به رغم آنکه بخش عمده و ملموسی از شهروندان با وظیفه شناسی و رعایت الزامات زیست اجتماعی مسئولانه از سفر پرهیز کرده و حتی دید و بازدید های نوروزی را به تاخیر انداختند اما عده ای از هموطنان نیز به هر دلیلی به این توصیه ها وقعی ننهاده و به سفر رفتند، البته که با تعطیلی تمامی مراکز عمومی و تفریحی و خدمات مسافرتی و پذیرشی این سفرها نمی تواند چندان وجه توریستی داشته و شاید بخش عمده آن رجعت به مناطق ابا و اجدادی و یا دیدار با خویشاوندان باشد که البته بازهم خطر را منتفی نکرده و مضرات خودش را در انتقال بیماری و ایجاد زحمت برای کادر درمانی دارد.
به هر تقدیر این سفرها انجام پذیرفته و نقل این مقال به واکنش شهروندان در شبکه های اجتماعی و اخطار و انذار آنان به دیگر شهروندان مبنی بر پرهیز از سفر باز می گردد.
بی شک هر کدام از شما در صفحات شبکه های اجتماعی خود پیام هایی بدین مضمون دیده اید که شهروندان را از سفر نوروزی منع می کند و شاه بیت این منع جمله ای با عنوان «تمرگیدن» در خانه است. از بازگردانی ابیاتی از حافظ و سعدی (با صرف تمرگش با انواع مختلف) گرفته تا نسخه قرص تمرگوفن! با ادبیاتی تند و تیز و بی محابا جمعی از شهروندان عزیز ما که احساس شعور مضاعف دارند و خود را مصلح اجتماعی می پندارند با افتخار این جملات توهین آمیز را برای منع هموطنان خود از سفر انتشار داده و به اشتراک می گذراند.
این عزیزان البته از سر دغدغه مندی اینچنین می کنند و البته که خودشان نیز با شعور اجتماعی در خانه بیتوته کرده و سختی را بر خود هموار کرده اند و هم از این حیث هم از آنجا که با مسافرت آن افراد زنجیره انتقال قطع نشده و کار آنان نیز بی اجر می شود، خشم این عزیزان هم توجیه پذیر است اما این گرامیان هموطن نباید فراموش کنند که کار فرهنگی با فحش و ناسزا همخوان نیست و نه تنها هیچ عایدی نخواهد داشت که می تواند نتیجه معکوس گذاشته و با ایجاد دوقطبی عده ای را بر سر لج و لج بازی هم بیاندازد!
مضاف بر آنکه خشونت کلامی و فحاشی و توهین مقوله ای اخلاق مدارانه نیست و اثرات مخربی بر روح و روان جامعه دارد.
کاش ما شهروندان یاد بگیریم که در هر مقوله ای از افراط و تفریط پرهیز کرده و در بیان نظرات خود پیرامون هر مقوله ای به این مهم توجه مبذول کنیم.
البته شهروندان محترمی هم که هنوز به سفر نرفته و قصد آن را خدای ناکرده دارند! این نکته را لحاظ کنند که با این کار جان عزیزان و نزدیکان خود را به خطر می اندازند و متفاوت بودن و اقدامات ضد هنجاری همیشه جذاب و دلچسب نیست و گاه می تواند هزینه های گزافی بر خود و عزیزان هموار کند.
