تاوان سخت شوخی با کرونا از لندن تا تهران
سرویس سیاسی خرداد: با گذشت نزدیک به یکماه از عالم گیری کرونا و شیوع آن در اقصی نقاط جهان از خاورمیانه تا قلب اروپا و حالا ترکتازی آن در ایالات متحده آمریکا دیگر می توان به جرات گفت که از دوران حیرت و تعجب به دوران تلنگر جدی و واقعی کرونا در جهان وارد شده ایم و دیگر نه چیزی برای پنهان کاری باقی مانده و نه جایی برای مسامحه و شوخی.
به گزارش خرداد، چند هفته پیش که نخست وزیر بریتانیای کبیر با آن ظاهر خاص و رفتارهای عجیب گمان کرد که می تواند با کرونا هم مثل خیلی چیزهای دیگر پوپولیستی و شعاری برخورد کند و به بیمارستان رفته و با مریض ها دست داد، شاید فکرش را هم نمی کرد که خود نیز بی تعارف مبتلا به کرونا شده و خانه نشین شود اما خوب خبر کوتاه بود و صاف و ساده، بوریس جانسون نخست وزیر بریتانیا به کرونا مبتلا شد.
کرونا البته تا دم خانه دونالد ترامپ هم رفت و نزدیک بود که او را نیز مبتلا کند، همانگونه که تنی چند از مقامات ما را نیز طی این مدت مبتلا کرده و شماری از مقامات اروپایی را نیز همچنین.
واقعیت آنست که کرونا از جنس معضلات و مشکلاتی نیست که سیاستمداران در اقصی نقاط جهان با برخوردهای شعاری و یا رویکردهای پوپولیستی و وعده های تو خالی به مصاف آن می رفتند و یک مشت وعده و وعید تحویل مخاطبان می دادند، کرونا حقیقتی است که آمده و به عینه همه ما را به چالش فراخوانده و با کسی هم شوخی ندارد.
شاید البته اینجای کار جای شکر داشته باشد که یک مورد پیدا شده که با کسی تعارف ندارد و نمی توان سر و ته قضیه آن را هم ماستمالی کرد، کرونا بحرانی خوب برای سنجش کارایی و عملکردهاست و همه دولت مردان در سراسر جهان را به چالش می کشد و هر کسی هم که آن را دست کم بگیرد با عقوبتی سخت و دردناک روبرو خواهد شد.
و البته برای ما مردمان نیز تلنگری جدی دارد، اینکه به جای توهم و خودشیفتگی، به جای قانون گریزی و هنجارشکنی به جای حرف های خاله زنکی و البته تقلیل پنداری جمعی و مدینه فاضله پنداشتن تمدن غربی، حواسمان را جمع کنیم، یادمان باشد که هیچ دستی قرار نیست از غیب برای ما موهبت سلامتی و امنیت ارزانی کند، یادمان باشد که آسمان خدا در همه جای دنیا یکرنگ است و مردمان دنیا کم یا زیاد از یک جنس هستند و دغدغه های مشترک دارند، یادمان باشد که مسئولیت اجتماعی چیست و زندگی همه ما به مثابه حلقه های زنجیر در هم پیوسته است، یادمان باشد که نمی توان قانون را شوخی گرفت و خود را تافته جدا بافته پنداشت.
حالا که موج کرونا بالا گرفته و همه ما را در معرض تهدید قرار داده و از لندن تا تهران هیچ کس از آن در امان نیست، شاید وقت خوبی باشد برای درس اموزی برای اینکه خودمان را مروری کنیم از مسئول تا مردم عامی، ببینیم کجای این جامعه و جهان قرار داریم، بپذیریم که پیرامون هر عملکردی مسئولیت داریم و دنیای پیرامونی خود را می توانیم هم تغییر دهیم و به سمت اصلاح ببریم و هم به قهقرای نیستی رهنمون کنیم همه ما این روزها مسئولیم همه از رئیس جمهوری تا یک شهروند عادی در اقصی نقاط گیتی.
