سردار عزیز انتخابات تمام شد؛ لطفا بیانیه صادر نفرمایید!

سرویس سیاسی خرداد- رضا رئیسی: محمد باقر قالیباف چهار روز پیش در قالب توئیتی به انتقاد از دولت در مواجهه با کرونا پرداخته و در توئیتی نوشت: «متاسفم که بخاطر آنکه به توصیه قبلی دلسوزان توجه نشد، مجبورم این موضوع را علنی بگویم: با خوش بینی و تعلل به هیچ عنوان کرونا کنترل نمی شود. با آنکه زمان از دست رفته ، برای جلوگیری از تهدید بیشتر سلامت مردم، فقط یک راه داریم: قرنطینه شدید و اعمال محدودیت های سراسری و موقت» نکته ای که البته به نوعی با واکنش روحانی روبرو شده و او در جلسه هیئت دولت گفت:« از همه آنهایی که بیرون صحنه تصمیم‌گیری هستند که البته ممکن است مقامی داشته باشند یا دو سه ماه آینده مقامی پیدا کنند خواهش می‌کنم که کمک کنند. شرایط ما شرایط مرید جمع‌ کردن نیست. شرایط ما شرایط جنگ سیاسی نیست.»

به گزارش خرداد، قالیباف این اظهارات روحانی را به مثابه کنایه به خود گرفته و در رشته توئیتی تند و تیز شب گذشته به انتقادات صریح تر و نقدهای گزنده تر علیه دولت پرداخت که در ادامه به بخش هایی از آن اشاره می کنیم، هر چند اظهارات روحانی می توانست به افراد دیگری نیز باشد و اساسا لحن و گفتار او نه پرخاشگرانه و انتقادی که دوستانه و خیرخواهانه بوده و توصیه به رویکرد غیر سیاسی در مواجهه با یکبحران ملی داشت.

اول- روحانی دست کمک به سوی همه دراز کرده و با شفافیت و صراحت تاکید می کند که نباید نگاه سیاسی و جناحی به مقوله ای داشت که منافع ملی را تهدید می کند. حال عطف به این مضمون صریح و شفاف سئوال اینجاست که چرا آقای قالیباف انقدر عصبانی شده و دقیقا گام در همان مسیری گذاشته که روحانی نسبت بدان بیم و انذار داده است، یعنی سیاسی کاری و جناحی نگری. آیا روحانی حرف بدی زده است؟ اگر آقای قالیباف و دیگر دوستان در سخنان و اظهارات خود به دنبال رویکردهای سیاسی در مواجهه با کروئنا نیستند چرا به ایشان اینگونه برخورده است؟

دوم- انتخابات و رقابت سیاسی تمام شد و حال موسم عمل و تلاش است، نکته ای که گویا برخی دوستان بر خلاف شعارهای مطروحه بدان اعتنا و التفاتی ندارند و هنوز در فضای انتخاباتی و بیانیه های سیاسی آن سیر می کنند. همین آقای قالیباف عزیز در توئیتی که آن را پین صفحه خود نیز کرده به این موضوع اشاره و تاکید می کند که انتخابات تمام شد و اکنون منتخبان نمایندگان کل ملت هستند و باید برای خادمی کل ملت عهد ببندند. حال سئوال اینجاست که این قبض و بسط های سیاسی و جار و جنجال های اخیر در راستای خادمی کدام بخش از ملت است؟ آیا بیانیه سیاسی دادن دردی از کسی دوا می کند؟. نخست وزیر سابق ایتالیا و رهبر جناح مخالف وقتی مورد پرسش از عملکرد دولت در مواجهه با کرونا قرار گرفت( با عنایت به آمار وحشتناک و تلفات فراوان آن در ایتالیا) در پاسخی جالب توجه گفت اکنون وقت انتقاد نیست همه باید به دولت کمک کنیم، وقت برای انتقاد هست(نقل به مضمون) حال سئوال اینجاست که چرا سیاستمداران ما هیچ گاه به چنین مقولاتی عنایت نداشته و در بحران های جهانی و فرا ملی هم به دنبال تسویه حساب های سیاسی داخلی هستند؟

سوم- آقای قالیباف در توئیت ابتدایی و چهار روز پیش خود از توصیه دلسوزان و عدم توجه به آن گفته و سخن از لزوم قرنطینه شدید و اعمال محدودیت گفته اند. به این عزیز البته باید متذکر شد که یکماه و اندی هست که بسیاری از لزوم اعمال محدودیت های بیش تر و مضاعف تر از سوی دولت می گویند و این نکته خاصی نیست که فقط به ذهن این عزیز دلسوز رسیده باشد، دولت هم پدر کشتگی با ملت ندارد، اگر هم محدودیت بیش تر اعمال نشده شاید امکانات و مقدورات دولت اقتضا نمی کرده و حتی اگر تعلل مدیریتی را علت بدانیم این نکته ای نیست که فقط به ذهن آقای قالیباف رسیده باشد که عنوان می کنند اکنون مجبور به علنی گویی آن شده اند!آنهم درست در مقطعی که دولت تمهیدات بیش تری در راستای محدودیت ایجاد کرد و از طرف دیگر این کلی گویی چه دردی دوا می کند؟ ایشان خوب است برنامه مشخص در این راستا ارائه داده و نسخه عملیاتی برای دولت نوشته و پیشنهاد می دادند تا آنکه در قالب کلی گویی کنایه بزنند.

چهارم- ما با سخت ترین تحریم های ممکن در طول تاریخ روبرو بوده و بدترین فشارهای اقتصادی را تحمل می کنیم در عین حال دولت توانسته تاکنون مایحتاج عمومی را بدون هیچ کم و کاستی تامین کند و به اذعان سازمان بهداشت جهانی یک الگوی مناسب درمانی برای همه کشورهای جهان در مواجهه با کرونا باشد، آنچنان که طبق آمار ایران پس از چین بیش ترین میزان درمان یافتگان کرونا را در جهان دارد. قطعا نمی شود گفت که نقد به دولت وارد نیست کما اینکه به همه دولت ها نقد وارد بوده و حتی پیشرفته ترین ممالک جهان هم در مواجهه با کرونا ضعف های فراوانی از خود نشان داده اند اما خوب نیست که منتخب مردم همصدا با رسانه های آنورآبی که همواره به تشویش اذهان عمومی می پردازند و به دنبال بهانه پردازی و پروپاگاندای سیاه علیه جمهوری اسلامی هستند در نقد دولت به اتهام زنی بپردازد. به این بخش از توئیت تازه آقای قالیباف توجه کنید: «  کتمان واقعیت، خوش‌بینی غیرکارشناسی، جلسات هفته‌ای یکبار و استفاده نکردن از ظرفیت‌های مردمی و عملیاتی در سراسر کشور» کدام کتمان واقعیت ؟ اگر دولت پنهان کاری کرده که رسانه های آنور آبی و مخالفان جمهوری اسلامی مدعی آن هستند و آقای قالیباف آن را تکرار می کند، خوب است با سند و مدرک اعلام بفرمایند. مضاف بر آنکه یک سرچ ساده نشان می دهد که روحانی در طول این چند هفته به شکل مداوم و همه روز با بیمارستان ها، دانشگاه های علوم پزشکی ، استانداران و .. در تماس بوده و گویا آقای قالیباف در قرنطینه نسبت بدان اشراف و اطلاع نداشته اند.

پنجم- قالیباف به درخواست کمک دولت از صندوق بین المللی پول و وام پنج میلیاردی کنایه زده است، حال آنکه اولا این حق ایران است که به عنوان یک عضو جامعه جهانی درخواست و مطالبه کمک کند، ثانیا این یک تاکتیک هوشمندانه برای فشار به مقوله تحریم ها و نشان دادن خباثت و عناد دشمنان در فشار به مردم ایران در شرایط کرونا بود و عجیب است که آقای قالیباف چنین نکته بدیهی را ملحوظ نمی کنند به خصوص که ایشان به امید خدا قرار است بر صندلی ریاست مجلس تکیه بزنند و یکی از الزامات چنین جایگاهی هوشمندی سیاسی است. البته ایشان گفته اند که به شکل میدانی مشغول کمک به آحاد مردم بوده اند، که خوب است مدارکی از آن ارائه بفرمایند، چون کمک نهادهای نظامی و انتظامی ربطی به ایشان و کسوت سرداری آن مقام محترم ندارد و ایشان فقط نماینده منتخب هستند که هنوز بر اریکه قدرت هم تکیه نزده اند و کمک نهادهای نظامی و انتظامی و غیره را به حساب خود ریختن هم از آن عجایب جالب اظهارات ایشان است.

البته همانگونه که ایشان در پایان اظهارات خود خاطر نشان کرده اند، اکنون وقت همیاری و همدلی و همنوایی همه ارکان و اضلاع و اجزای قدرت، عموم احاد مردم و یکان یکان شهروندان برای عبور از این جایگاه خطیر با کم ترین هزینه و سرعت بیش تر هستیم و کاش رویکردهای طیفی و جناحی در مقابله با بحران ها یکبار برای همیشه به فراموشی سپرده شده و منافع ملی مقدم بر هر گزاره و گزینه ای باشد.