سقوط قیمت نفت،تحرکات آمریکا و سخنان ترامپ آیا نشانه جنگ است؟
سرویس بین الملل خرداد-محمد محمدی: این روزها شاید بتوان گفت که هیچ چیز دنیا عادی و در شرایط قبل از شیوع ویروس کرونا نیست. یک ویروس میکروسکوپی کاری با دنیا و ما فیها کرد که هیچ ابر قدرتی در طول تاریخ نتوانسته بود انجام دهد. دگرگونی های فراوانی رقم خورده و به تبع تغییرات و تحولات پر دامنه ای در راه است و همه چیز پیچیده و تا حدودی غیر قابل پیش بینی شده است.
به گزارش خرداد، یکی از بی سابقه ترین اتفاقات پسا کرونایی که دنیا را در بهت و حیرت برده، سقوط عجیب و غریب قیمت نفت در بازارهای جهانی و منفی شدن قیمت نفت است که نشان دهنده بحران عمیق در اقتصاد دنیا در دوران شیوع کرونا و پسا کروناست و به مثابه یک تب سنج بیش از هر چیز وخامت اوضاع اقتصادی در دنیا را هویدا می کند، فارغ از اینکه تولید کننده نفت باشید یا مصرف کننده آن.
نکته جالب در این میان البته آنست که عده ای از تحلیل گران و به تبع آن مخاطبان و کاربران فضای مجازی از پس این اتفاق به تحلیل آن پرداخته و واکنش ها به آن را مورد ارزیابی قرار داده و به عنوان مثال می گویند که برای جبران این سقوط قیمت نفت سیاستمداران در ایالات متحده به عنوان بزرگترین اقتصاد دنیا و صاحب اکثریت غول های نفتی جهان چه تدبیری اندیشیده و آیا برای تغییر شرایط دست به ایجاد شوک ناگهانی در این زمینه خواهند زد؟
از آنجا که خاورمیانه مهم ترین منبع تولید نفت جهان است، تعارض و تنش میان ایران و ایالات متحده هم طی چند سال اخیر افزایش یافته و هر گونه تنش نظامی میان ایران و آممریکا می تواند بازار نفت را به تلاطم کرده و روی قیمت ها در شرایط عادی تاثیری عمیق بگذارد، بسیاری به سراغ این ایده و پیش بینی رفته اند و در کنار آن تحرکات مشکوک یکماه اخیر نظامی آمریکا در عراق و نیز اظهارات اخیر ترامپ مبنی بر هدف گیری قایق های ایرانی تهدید کننده ناوهای آمریکایی را نشانه هایی برای اثبات این پیش فرض خود قلمداد می کنند.
حال سئوال اینجاست که آیا چنین پیش بینی می تواند مقرون به صحت باشد؟
اینکه ترامپ در آستانه انتخابات ریاست جمهوری آمریکا با توجه به شیوع کرونا و آسیب جدی و سهمگین آن بر اقتصاد این کشور بسیار تحت فشار بوده و مهم ترین دستاورد ادعایی خود مبنی بر رونق بخشی اقتصاد آمریکا را بر باد رفته می بیند، شکی نیست و اینکه یک نزاع فراگیر در چنین شرایطی می تواند حس همبستگی ملی داخلی را تحکیم کرده و ترامپ را به نوعی از این مخمصه براند، حرف معقولی به نظر می رسد اما این فقط یکسوی ماجراست.
در شرایط عادی وقوع یک جنگ میان ایران و آمریکا می توانست درآمدهای سرشاری از دلارهای نفتی را برای ادوات جنگی و بازسازی منطقه به سمت آمریکا سرازیر کند اما در دوران کرونا و رکود اقتصاد دنیا این وضعیت به سامان نیست، افکار عمومی هم در این شرایط بیش از هر زمان دیگری مخالف جنگ افروزی است
اما مهم تر از همه اینها، اگر در دوران گذشته هر گونه در خاورمیانه و شاهراه انتقال انرژی دنیا می توانست تاثیرات عمیقی بر قیمت نفت گذاشته و آن را دچار تکانه شدید کند، اکنون این شرایط چندان موضوعیت ندارد چرا که کاهش شدید و بی سابقه قیمت نفت، برآمده از کاهش تقاضای مفرط برای محصولات و مشتقات نفت و باد کردن فرآوردها روی دست شرکت های نفتی و در نهایت پیش بینی منفی برای رشد اقتصادی است و این نکات با شیوع جنگ محتمل میان ایران و آمریکا در این شرایط باقیمانده و دچار تغییر نمی شوند و در نهایت شاید یک شوک کوتاه و گذرا بر بازار انرژی جهان و قیمت ها در صورت وقوع نزاع آنهم از نوع پردامنه آن بر بازارهای نفتی جامه عمل بپوشد.
اینکه ترامپ رئیس جمهوری نامتعارف با ادبیاتی عجیب و غریب است و اوضاع او در انتخابات پیش رو هم خوب نیست و یک تنش عمده می تواند برای او نجات بخش باشد یک چیز است و اینکه نزاع ایران و آمریکا تاثیر چندانی بر بازار انرژی جهان در این روزها و ماه ها نخواهد داشت چیز دیگر و نباید اینها را با هم خلط کرد.
