حکایت دو دونالد ترامپ
به گزارش سرویس بین الملل خرداد_ رامتین لطیفی: به نقل از الجزیره چه موافق دونالد ترامپ باشیم و چه یکی از مخالفان سرسختش باید سماجت و اعتماد به نفس او را تحسین کنیم.
به گزارش خرداد ،بیش از ۱۰۰ هزار نفر در ۱۰۰روز گذشته جان خود را به علت کرونا از دست دادند و با توجه به این هجمه سنگین انتقادات از سکان‌داری و مدیریت بحران توسط ترامپ، همچنان او در مقابل دوربین‌ها می‌نشیند و از بزرگی و توفیقات بی حد و حصرش حرف می‌زند و رسانه‌ها را شماتت می‌کند که به علت حسادت و دشمنی با او موفقیت‌هایش را پوشش نمی‌دهند.
البته در ظاهر پیداست که زاویه دید ترامپ و دیگر مردم دنیا به ماجرا کاملا متفاوت است. از نظر او این که ۱۰۰هزار نفر بر اثر کرونا کشته شدند اهمیتی ندارد، در عوض این که میلیون‌ها نفر هنوز زنده هستند سبب می‌شود که او خود را محق صفاتی نظیر بزرگ و بی‌همتا بداند! ترامپ پا را از این هم فراتر گذاشته و بی توجه به بیکاری ۴۰ میلیون نفر در آمریکا و شرایط وخیم اقتصادی مردم و شرکت‌ها و کارخانه‌ها، خود را برای "احیای بی‌نظیر اقتصاد آمریکا که در تاریخ منحصر به فرد است” شایسته بیشترین ستایش‌ها می‌داند. به همین دلیل است که او را شخصیتی توصیف می‌کنند که در دنیای سورئالی زندگی می‌کند که ارتباط چندانی با دنیای واقعی ندارد.
شاید این تعبیر نه تنها مبالغه بلکه بسیار نزدیک به واقعیت هم باشد چرا که ترامپ زمانی که لب به ستایش از خود باز می‌کند و خود را تحسین می‌کند از زبان سوم شخص حرف می‌زند و راوی دانای کل را انتخاب می‌کند!
از زمانی که او یک ساختمان‌ساز و ملاک پرنفوذ و یک چهره تلویزیونی بود تشنه توجه بود و بیمارگونه دوست داشت که دیده شود و در صدر اخبار باشد. سخن قصار معروف او هم بر همین نکته دلالت دارد، او می‌گوید: "تبلیغات خوب و تبلیغات بد وجود ندارد، شما می‌تواند مشهور باشید یا اگر مشهور نیستید یعنی در اخبار به شما پرداخته نشده است”. برای او مهم است که در صدر اخبار باشد، خوب و بدش تفاوتی در بر ندارد و به همین دلیل است که او چشم به یک جایگاه بی‌نظیر و شگفت‌انگیز داشت که به او اجازه دهد در نقش قدرتمندترین شخصیت جهان فرو برود و با این جایگاه تفریح کند و همیشه در صدر اخبار باشد. اینگونه شد که او وارد رقابت‌ها شد و از بد روزگار برای جهان و از خوش روزگار برای دونالد ترامپ، نام او از صندوق‌های رای بیرون آمد و او به آرزویش رسید.
او صاحب مقامی شده بود که با مشاغل قبلی خود قابل مقایسه نبود. از همین رو برای اینکه به همه بگوید این دونالد ترامپ دونالد ترامپ واقعی است و دونالد ترامپ‌های قبلی با دونالد ترامپ واقعی تفاوت داشتند و خود را در لباس و شغل جدیدش به دیگران بقبولاند نامی که در توییتر برای خود در نظر گرفته است این است "دونالد ترامپ واقعی”. ترامپ وارد دنیای شد که او را از یک چهره تلویزیونی به یک چهره بین‌المللی و یک چهره بی‌چون و چرای سیاسی بدل کرد. او عاشق ریاست‌جمهوری است البته بخش به یدک کشیدن عنوان رییس‌جمهور ولی چون سواد و درایتش را ندارد از شغل ریاست‌جمهوری و وظایفش بیش از هر چیز دیگری متنفر است.
حالا ویروسی به نام کرونا از راه رسیده است و بازی و عیش سرخوشانه ترامپ را به هم زده است. او مجبور شد بحران پیش آمده را مدیریت کند. او تلاش کرد اما نتوانست. واقعیت رویای او را بلعید. موضوع به قدری جدی شد که حتی همراهان و هم حزبی‌های ترامپ پرت و پلاهای کرونایی او را مانند پرت و پلاهای دیگرش تاب نیاوردند و سخنرانی‌های روزانه او را که به دلیل گزارشات مدیریت بحران کرونا برگزار می‌شد تعطیل کردند.
بعذ از آن تیزر تبلیغاتی ساختند و از ترامپ و میراثش اعلام برائت کردند و او را تنها کذاشتند. ترامپ امروز با دو دونالد ترامپ روبروست یکی رییس‌جمهور بی سواد و شکست‌خورده‌ای که حتی دوستانش پشتش را خالی کردند و حالا بسیار از شغلش متنفر شده است و دونالد ترامپ دیگر احتمالا آن سوم شخصی است که دونالد ترامپ با ستایش و نیکی از او یاد می‌کند و او را که مورد حسادت رسانه‌ها است تحسین می‌کند. باید دید مردم کدام دونالد ترامپ را بیشتر باور کردند و به کدام دونالد ترامپ رای خواهند داد.
