. . . هرچند به دلایلی عمدتا اقتصادی، این کشورها هنوز هم به خواستههای آمریکا تن میدهند اما باید گفت حنای آمریکا دیگر برایشان رنگی ندارد و نگاه آنها به پیوستن به شرکای جدید است.
سرویس بین الملل خرداد _ رامتین لطیفی: روند اتفاقاتی که جهان در دهه گذشته با آن مواجه شد سبب شد تا هژمونی ابرقدرتها با چالشهای بسیاری دست و پنجه نرم کنند و آنها تغییرات مهمی را در برابر دیدگان خود ببینند. اینکه بخش عمدهای از کشورهای جهان دیگر آمریکا را به عنوان رهبر جهان به رسمیت نمیشناسند یکی از تغییرات مهمی است که میتوان آن را نتیجه مستقیم اتفاقات دهه گذشته دانست. هرچند به دلایلی عمدتا اقتصادی، این کشورها هنوز هم به خواستههای آمریکا تن میدهند اما باید گفت حنای آمریکا دیگر برایشان رنگی ندارد و نگاه آنها به پیوستن به شرکای جدید است.
به گزارش خرداد ،در فاصله سالهای پس از جنگ جهانی دوم تا سالهای گذشته، آمریکا علاوه بر نقش رهبری جهان، اعتماد تام بخش عمدهای از کشورهای دنیا را هم به دنبال خود داشت. سایر کشورهای جهان، آمریکا را در طول این مدت مدید مهد تمدن، انساندوستی، آزادی و تمام صفتهای خوب بشری میدانستند و آرزو و رویای هر کشوری این بود که تمامی این صفتهای نیک را یکجا با خود به همراه داشته باشد.
اتفاقات دهه گذشته، بالاخص به قدرت رسیدن دونالد ترامپ در آمریکا این چهره جعلی را کنار زد و دنیا را با چهره واقعی آمریکا روبرو کرد. زیرپا گذاشتن معاهدات و قوانین بینالمللی مانند برجام و توافق پاریس، شراکت آشکار با جانیان و رژیمهای ضد بشری مانند رژیم اسرائیل و سلطنت سعودی و مشارکت در بسط و گسترش جنگ و جنایت و اقدام به عملیاتهای تروریستی در جهان از جمله اموری است که آمریکا را به عنوان الگو و رهبر جهانی ازتک و تا انداخته است و دیگر به نظرنمیرسد با رفتار و منش جدید، خود آمریکاییها هم میلی به یدک کشیدن این عنوان داشته باشند.
در روزهای منتهی به بازنشستگی آمریکا که جهان باید به دنبال یک رهبر جدید بگردد، صدر اعظم آلمان یعنی انگلا مرکل اشتهای این کشور برای نقشآفرینی جدید در سطح جهان را نمایان کرده است. مرکل در مصاحبهای که اخیرا انجام داده است گفت: "ما با این فرضیه بزرگ شدیم که آمریکا ابرقدرت و رهبر دنیاست اما اتفاقی که ما امروز باید بسیار در آن تعمیق کنیم این است که آمریکا میلی به تصاحب دوباره این نقش دارد یا نه؟”
مشاجرات مرکل با دولت باراک اوباما و دونالد ترامپ بر سر عدم تقویت نیروی نظامی این کشور در طول دهه گذشته در نهایت سبب شد که با فرمان ترامپ ۹۵۰۰ نفر از نظامیان آمریکایی مستقر در آلمان خاک این کشور را ترک کنند. مرکل درباره این اقدام گفت: "نیروهای آمریکایی مستقر در آلمان نه به منظور دفاع از کشور ما اینجا هستند و نه طبق پیمان نظامی ناتو به منظور دفاع از اروپای مرکزی اینجا هستند؛ آنها اینجا حضور دارند تا از منافع آمریکا حفاظت کنند. ما باید بودجه بیشتری برای نیروهای نظامی خرج کنیم و ارتش قدرتمندی مستقل از دیگر کشورها داشته باشیم، همانطور که هند و چین توانستند”.
با عقد قراردادهای انتقال انرژی از روسیه به آلمان، به نظر میرسد مرکل برای بیرون آمدن از زیر چتر نفوذ آمریکا و عقد همکاریهای بیشتر به منظور تقویت نیروی نظامی و دفاعی این کشور، روسیه را به عنوان شریک جدید آلمان انتخاب کند. با بروز این اتفاق میتوان انتظار داشت دیگر کشورهای اروپایی که از دخالتهای آمریکا خسته شدهاند نیز به اقدامات مشابهی دست بزنند و هژمونی آمریکا در اروپا، به ویژه اروپای مرکزی با چالشهای جدیتری مواجه شود.