چرا علاج واقعه را قبل از وقوع نمی‌کنید؟
هجوم مشتریان به فروشگاه کیف و کفش و ایجاد تجمعی که نفس کشیدن را مشکل کرده بود، به معنای انتقال ویروس کرونا به حداقل چند هزار نفر است.
به گزارش خرداد ،روزنامه جمهوری اسلامی در سرمقاله امروز خود با عنوان« علاج واقعه بعد از وقوع!» این گونه آورده است:
روز شنبه، یک فروشگاه در شمال غرب تهران پلمب شد که درباره پلمب شدنش گفته شد با اعلام حراج کیف و کفش‌های زنانه، جمع زیادی از مشتریان را به خود جلب کرده و فاصله اجتماعی و سایر دستورالعمل‌های بهداشتی مربوط به کرونا را رعایت نکرده بود. فیلمی که از هجوم مشتریان به این فروشگاه در فضای مجازی دست به دست شد نیز همین واقعیت تأسف‌بار را نشان می‌داد.
می‌توان به مأمورینی که این فروشگاه را پلمب کرده‌اند، آفرین گفت ولی این سؤال اساسی را هم باید مطرح کرد که چرا علاج واقعه را قبل از وقوع نمی‌کنید؟
هجوم مشتریان به فروشگاه کیف و کفش و ایجاد تجمعی که نفس کشیدن را مشکل کرده بود، به معنای انتقال ویروس کرونا به حداقل چند هزار نفر است. این، یعنی بر آمار قربانیان کرونا در هفته‌های آینده حداقل چند صد نفر افزوده شدن. سؤال نیز درست در همین نقطه مطرح می‌شود که چرا قبل از آنکه این فروشگاه مرتکب چنین اقدام خلافی بشود و اینهمه خسارت به بار بیاورد به سراغش نرفتند؟
ممکن است در پاسخ گفته شود مسئولان و مأموران نظارت بر اجرای مقررات مربوط به کرونا علم غیب ندارند که بدانند فلان فروشگاه قصد دارد مرتکب خلاف شود تا مانع آن شوند.
این جواب، کاملاً مخدوش است. زیرا فلسفه تشکیل قرارگاه عملیاتی مربوط به کرونا که ریاست آن با وزیر کشور است، اینست که مانع چنین تخلفاتی شود. اینکه بعد از وقوع تخلف، به سراغ فرد یا افراد متخلف بروند و اقدام به پلمب محل و جریمه فرد متخلف کنند، هرچند لازم است اما فلسفه اصلی ایجاد قرارگاه عملیاتی نیست. در این حد و اندازه که بعد از وقوع تخلف با افراد متخلف برخورد شود، قبل از تشکیل قرارگاه عملیاتی نیز عمل می‌شد. علت تشکیل قرارگاه عملیاتی اینست که جلوی تخلفات گرفته شود تا از این طریق، زنجیره ابتلا به کرونا قطع شود و مرگ و میرها و تلفات کاهش یابد و به صفر برسد. بدین‌ترتیب، اتفاقاتی از قبیل آنچه در فروشگاه شمال غرب تهران افتاده، نشان می‌دهد قرارگاه عملیاتی مربوط به ستاد ملی مقابله با کرونا به وظیفه خود به درستی عمل نمی‌کند و این واقعه بسیار تلخ باید این قرارگاه را به تجدیدنظر در روش خود وادار سازد.
در چند روز گذشته که مقرراتی برای ساعت‌های کار اصناف و ناوگان حمل و نقل به اجرا درآمده، مشاهدات عینی در این بخش نیز نشان می‌دهد قرارگاه عملیاتی نتوانسته به وظیفه‌ای که برعهده دارد به درستی عمل کند. کرونا یک خطر جدی است که نمی‌توان با آن شوخی کرد و با مسامحه با آن رفتار نمود. پای جان انسان‌ها در میان است و می‌بینید که هر روز نزدیک ۵۰۰ نفر جان خود را در این کشور از دست می‌دهند. گزارش‌هائی در دست هستند که نشان می‌دهند بعضی از کشورهای همجوار چین با مراقبت‌های دقیقی که به عمل آورده‌اند اجازه ندادند حتی یکنفر از مردمشان قربانی کرونا شود و در بعضی دیگر از کشورها تلفات روزانه کرونا در حد انگشتان یک دست است. این نمونه‌ها نشان می‌دهند در کشور ما از یکطرف تدابیر درستی برای مقابله با کرونا اندیشیده نمی‌شود و از طرف دیگر، نظارت قابل قبولی بر اجرای همان تدابیر وجود ندارد حتی معلوم نیست محدودیت‌هائی که قرار است از اول آذر اِعمال شوند چقدر کارساز و مفید باشند. چنین وضعیتی شایسته کشور و ملت ما نیست و انتظار همگان اینست که در این تدابیر و نظارت‌ها تجدیدنظر اساسی به عمل آید.
