خرداد: علی مطر در العهد نوشت: در روزهای آخر ریاست جمهوری ترامپ، جهان نفسهای خود را حبس کرده است. نگرانیهای زیادی در مورد پروندههای حساس وجود دارد، اما بیشترین حساسیت، به پرونده ایران و احتمال اقدام ترامپ در مورد حمله نظامی به جمهوری اسلامی مربوط میشود، چرا که این امر به معنای شعله ور شدن آتش بزرگی در منطقه است. در مقابل، تهدیدات آمریکا علیه ایران همزمان با نزدیک شدن سالروز شهادت سردار قاسم سلیمانی افزایش یافته است، به این دلیل که آمریکاییها نگرانند در این تاریخ ایران قصد پاسخ دادن به این جنایت را داشته باشد. تهدید به استفاده از قدرت نظامی از سوی دو طرف در یک شرایط بین المللی سخت و پیچیده مطرح میشود، آن هم زمانی که جهان درگیر بحران کرونا و عملیات عادی سازی با رژیم صهیونیستی است. در این میان مساله مهم برای ایران، تلاش ایالات متحده برای برطرف نشدن تحریمهاست. تنش زایی اخیر همچنین به دنبال کاهش تعداد نیروهای آمریکایی در عراق و افغانستان بالا گرفت.
در ادامه این مطلب آمده است: آنچه گذشت، جهان را در یک شرایط انتظار قرار داده است، بویژه آنکه ترامپ دیگر چیزی برای از دست دادن ندارد و به نظر میرسد ضربه نظامی به ایران نمایشی است که ترامپ فرصت دوبارهای برای تکرار آن ندارد. وی نمیخواهد نمایشنامه اش یک پایان عادی داشته باشد، ترامپ حتی در لحظات آخر در فکر یک خاتمه پر سر و صدا و متفاوت برای دوره ریاست جمهوری اش است. این در حالی است که دولتی نظیر اسرائیل هم برای ضربه آمریکا به ایران زمینه سازی میکند و عربستان سعودی که به دنبال دست یابی به رهبری جهان اسلام و حفظ تخت پادشاهی برای سلمان و پسرش است، نیز از حمله به ایران حمایت میکند. از این رو، هدف گرفته شدن سفارت آمریکا در عراق توسط موشکها و متهم کردن ایران در این باره، تبدیل به بهانهای در دست ترامپ شده است تا شاید خواسته نتانیاهو و بن سلمان در مورد ضربه نظامی به ایران را محقق کرده و جو بایدن را در تنگنا قرار دهد.
با این حال، تحلیلهای بسیاری وجود دارد که درگرفتن جنگ بین دو دولت را بعید میدانند، از این حیث که آمریکا میداند هر جنگی با ایران موجب شعله ور شدن خاورمیانه میشود و در یک زمان کوتاه امکان خاموش کردن شعله این درگیری وجود ندارد. در این میان، تحلیلهای دیگری هستند که براساس آن، اولویت آمریکا در حال حاضر ایران است و احتمال درگرفتن جنگ میان این دو وجود دارد، اما باید در نظر داشت که یک نبرد تاکتیکی هم میتواند منطقه را به جنگ فراگیری وارد کند.
قدرت بازدارندگی ایران
در مقابل استکبار آمریکا، که ترامپ نمایندگی آن را بر عهده دارد، ایران از اراده و عزم لازم برای هر مقابلهای برخوردار است، همانطور که گزینههای زیادی برای وارد کردن سیلی به ارتش آمریکا دارد. ایران از نقاط قوتی برخوردار است که باعث میشود قادر به مقاومت در برابر هر تجاوزی باشد و مهمترین آنها، سلاحهای پیشرفته است. گذشته از این، ایران از خودکفایی در زمینه صنایع غذایی بهرهمند است که میتواند از این ظرفیت خود برای استقامت در هر جنگ تحمیلی استفاده کند.
پایگاههای آمریکایی در منطقه
پایگاههای آمریکا در خاورمیانه یکی از کارت های بازدارندگی در دست ایران است، طبق اعلام فرماندهی مرکزی آمریکا، بیش ۶۰ تا ۷۰ هزار نیروی نظامی آمریکایی در خاورمیانه حاضرند که نحوه پراکندگی آنها به این قرار است: کویت، یکی از مقرهای اصلی ارتش آمریکاست و در آن بیش از ۱۳ هزار سرباز ایالات متحده هستند. قطر ۱۳ هزار و افغانستان ۱۴ هزار سرباز آمریکایی را در خود جای میدهند. در بحرین ۷ هزار و در عراق هم ۵۰۰ سرباز آمریکایی حضور دارند.
در مقابل این پایگاهها، ایران هم از سامانههای موشکی پیشرفتهای برخوردار است که یکی از عوامل بازدارنده آن در برابر اقدامات نظامی آمریکاست. همانطور که موشکهای ایران توان رسیدن به هر دولتی که امکان پرواز جنگندههای آمریکایی از آن وجود دارد را دارا هستند.
تنگه هرمز؛ قدرت بازدارنده
تنگه هرمز یکی از گذرگاههای آبی مهم و استراتژیک در جهان برای تجارت نفت است که ایران و پادشاهی عمان وظیفه حفاظت از آن را بر عهده دارند و حدود ۴۰ درصد از نفتی که از راه دریایی منتقل میشود، از این تنگه عبور میکند. تهران بارها تهدید کرده است که در صورت هر گونه اقدام نظامی آمریکا در منطقه، تنگه هرمز را میبندد، همانطور که پس از خروج آمریکا از توافق هستهای شاهد افزایش تنشها در این مسیر آبی بودیم.
مسئولان ایران بر قدرت این کشور برای بستن تنگه هرمز و تاثیرگذاری بر سطح امنیت راههای آبی منطقه تاکید کرده اند و براساس واقعیت جغرافیایی، اشراف امنیتی کاملی بر هرمز دارند. علاوه بر اینکه تهران یک ناوگان نظامی دریایی پیشرفته هم در اختیار دارد.
بنابراین، ایران میتواند در برابر «حماقت ترامپ»، امور را پیچیده کرده و نقشه خود را در خلیج فارس ترسیم کند. این کشور از قدرت و جرأت لازم برخوردار است و غرب به خوبی میداند که تهران برگههای برنده زیادی برای بازی با دشمنان خود دارد. ضمن اینکه همکاری استراتژیک سطح بالایی با روسیه و چین داشته و رهبری یک ائتلاف بزرگ تحت عنوان محور مقاومت، با ایران است که میتواند به راحتی متحدان واشنگتن در منطقه از قبیل عربستان و اسرائیل را هدف بگیرد.