چه کسی به دنبال فروپاشی نظام است؟!
خرداد: کار از توهین، بددهنی و هتک حرمت و انتقاد پرخاشگرانه گذشته؛ حتی دیگر موضوع شخص رئیس جمهوری یا دولتمرد خاصی نیست؛ این بار ماجرا از بی‌اخلاقی به فرد یا مقام خاصی گذشته و به دولت اتهام «فروپاشی نظام» زده می‌شود!
به گزارش خرداد به نقل از ایرناپلاس، اگر تا کنون صدای بی‌اخلاقی و اهانت به دولت از سوی عده‌ای انگشت شمار در تریبون‌ها و یا صحن علنی مجلس بلند بود و باعث ورود حکیمانه و مدبرانه رهبری نظام و نهی شدید و صریح اهانت و هتک حرمت مسئولان شد، این بار زدن اتهام «فروپاشی نظام»، مساله را فراتر از بحث هجمه به دولت کرده و حتی تصورش نیز خطرناک و دور از ذهن است.
نخستین بار دوم دی‌ماه امسال الیاس نادران در نطق پیش از دستور، لایحه بودجه ۱۴۰۰ را نه برای کشوری «در حال جنگ اقتصادی و برای دفاع از منافع ملی» که «برای فروپاشی» خواند؛ شاید در نگاه نخست، ناظران آن را خطای زبانی یا لغزش کلامی تصور کردند و واکنش درخوری به آن نشان ندادند، اما ۱۶ روز بعد در یک نشست خبری به عنوان رئیس کمیسیون تلفیق بودجه، این تعبیر موهن، بار دیگر عینا تکرار و به زعم وی، به کل مجلس نسبت داده و بار دیگر تاکید شد: «این لایحه برای فروپاشی تنظیم شده است نه برای اداره کشور»!
اظهارنظرهای خارج از عرف و نافی مصالح ملی نادران به همین چند جمله محدود نشد و رسانه‌ها از قول وی نوشتند «اگر لایحه بودجه را رد می‌کردیم... موضوع به تصمیم‌گیری سران قوا محول می‌شد و ممکن بود آنجا ارقام را با دقت پایین، بالا و پایین کرده و برای مملکت یک فاجعه درست کنند»!
به موازات آن، جریان رسانه‌ای همسو، به طور گسترده به تیترسازی و برجسته‌سازی این «اتهام» پرداختند و خوراک مطلوبی برای رسانه‌های معاند تدارک دیدند.
اگرچه سخنگوی دولت یک هفته بعد به این اتهام، پاسخی مستدل داد و ضمن بی‌اساس دانستن آن گفت «این حرف‌های بی‌محاسبه و سیاسی، هیچ دردی از دردهای مردم تحریم‌زده و نگران از کرونا دوا نمی‌کند»، اما به نظر می‌رسد ماجرای چنین اتهام حیرت‌آور و بی‌سابقه‌ای به دولت مستقر و قانونی کشور، نیاز به واکاوی و هشداری جدی‌تر دارد.
۱. از بودجه سال ۹۳ تا کنون این هشتمین لایحه بودجه سالانه‌ای است که از سوی دولت حسن روحانی به مجلس ارائه می‌شود؛ همان دولتی که در نخستین گام بعد از استقرار، سازمان برنامه‌وبودجه را احیا کرد تا امر مهم بودجه‌ریزی و بودجه‌نویسی سامان یافته و علاوه بر دخالت نظرات کارشناسی، بر شفافیت آن تاکید شود؛ از قضا در هر دو دولت یازدهم و دوازدهم رئیس سازمان برنامه‌وبودجه (و سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی قبلی) یک نفر بوده؛ حال چگونه ممکن است تنها در سال آخر و در بودجه هشتم، رئیس و بدنه کارشناسی مسئول بودجه ناگهان برانداز و به دنبال فروپاشی شده باشند؟
اساسا اگر بنا بر صحت ادعای آقای نادران، چرا و با چه منطقی مجلس شورای اسلامی کلیات لایحه بودجه‌ای را تصویب کرده اند که قرار است فروپاشی کرده و «برای مملکت فاجعه درست کند»؟!
۲. براساس قانون و عرف سنوات گذشته، مسئولیت اصلی تدوین و تنظیم بودجه‌های سالانه با دولت و قوه مجریه است؛ در همه ادوار گذشته نیز کم و بیش مباحث و اختلاف‌نظرهایی میان قوای مجریه و مقننه برای بررسی و تصویب لایحه بودجه وجود داشته که با همدلی و تعامل به سرانجام رسیده است.
برای بودجه ۱۴۰۰ نیز دولت براساس تشخیص و کار کارشناسی خود و اشرافی که به مسائل کلان و مصالح کشور دارد، اقدام به تنظیم لایحه و ارائه به مجلس کرده‌است. نمایندگان براساس اختیارت خود می‌توانند لایحه پیشنهادی دولت را نقد، چکش‌کاری یا حتی رد کنند، اما در هیچ دوره‌ای سراغ نداریم که نماینده‌ای به دولت اتهام فروپاشی و براندازی زده باشد!
۳. براساس دیگر ادعای رئیس کمیسیون تلفیق، اگر سران قوا به بحث بودجه ورود می‌کردند «ممکن بود برای جامعه فاجعه ایجاد شود»!
سوال این است یک نماینده با چه برداشت و نگاهی به سران قوا و جلسه‌ها و تصمیم‌های آن می‌نگرد که ایجاد فاجعه و فروپاشی را از نگاه آنها محتمل می‌داند؟ آیا این توهین به رئیسان قوای مقننه، مجریه و قضائیه نیست؟ چرا هیچ واکنش مناسبی به آن نشد و به قول روابط عمومی سازمان برنامه‌وبودجه «از هیچ تریبونی محکوم نشد»؟
۴. ادبیات عجیب آقای نادران در توصیف اقدام قانونی دولت برای تدوین یک لایحه سالانه، نه تنها به آرامش کشور لطمه می‌زند بلکه آسیبی جبران‌ناپذیر به نظام وارد می‌کند؛ کدام عقل سلیمی باور می‌کند دولتی که با رای مردمی و تایید نهادهای قانونی و تنفیذ رهبری بر سر کار آمده، در مقام اپوزیسیون نظام ظاهر شده، قادر به فروپاشی یا حتی به فکر آن باشد؟! آنهم پس از ۷ سال و نیم تلاش و مجاهدت مقابل تروریسم اقتصادی امریکا!
۵. رئیس محترم کمیسیون تلفیق اگر بنادارد به هر انگیزه‌ای و با هر نیت سیاسی یا غیر سیاسی، تلاش‌های دولت در سخت‌ترین سال‌های تحریم و کرونا را نادیده بگیرد، مختار است، اما این «اتهام نادر» نه زیبنده رئیس جمهوری است که چهار دهه در بالاترین رده‌ها دل‌نگران امنیت و موجودیت نظام، انقلاب و کشور بوده و نه شایسته همراهان ایشان و تدوین‌کنندگان بودجه پیشنهادی است. افرادی که در بی‌سابقه‌ترین فشارهای دشمن و زیر فشار مضاعف همه‌گیری کرونا، تا کنون کشور را با کم‌ترین مصائب اداره کرده‌اند؛
جناب نادران! تندروی و اتهام زدن راه حل مشکلات کشور نیست؛ اگر با دولت مخالفید، حداقل شرط انصاف را مراعات کنید.
۶. از منظری دیگر، ایراد اتهام موهن «فروپاشی» به دولت دوازدهم، نه تنها به شدت ناجوانمردانه و بهت‌آور است، بلکه متضمن ورود نهادهای قضایی و حتی امنیتی است تا اگر چنانچه واقعا قوه مجریه به دنبال فروپاشی نظام برخاستهِ از خون صدها هزار شهید و ایثارگر است، با آن برخوردی قانونی و زودهنگام کند؛ اما اگر فقط اتهامی صرف بوده، لازم است مطابق قانون رسیدگی و از تکرار چنین عبارت‌های خطرناک و دشمن شادکنی جلوگیری شود.
ایراد چنین اتهامی به رئیس جمهوری و بدنه کارشناسی اقتصادی آن، به هیچ بهانه‌ای نباید عادی انگاشته و از تریبون عمومی مطرح شود. به نظر می‌رسد اگر بار اولی که آقای نادران چنین حرفی را مطرح کرده بود، با سکوت تاییدآمیز رئیس و دیگر همکاران‌شان در مجلس و تسامح قانونی و قضایی همراه نمی‌شد، هرگز دوباره در نشست خبری با رسانه‌ها و از جمله رسانه ملی، تکرار نمی‌شد.
۷. براساس گزارش رسانه‌ها، دو مقام ارشد قوه قضائیه در جلسه‌ای که سران قوا حضور داشتند به ادبیات برخی نمایندگان به ویژه درباره واژه «فروپاشی» برای بودجه اعتراض کرده‌اند؛ حال که مسئولان ارشد دستگاه قضا نیز به درستی به خطرناک بودن و مغایر بودن چنین ادعاهایی واقف هستند و به آن اعتراض کرده‌اند، انتظار می‌رود با دستور ریاست قوه، این نهاد به موضوع ورود کرده و با اتهاماتی از این دست، صریح و قانونی برخورد کند تا آرامش جامعه بیش از این مخدوش نشده است.
۸. در جریان اظهارنظر رئیس کمیسیون تلفیق که به طور مستقیم از تلویزیون پخش می‌شد، صداوسیما طی حرکتی درست و اصولی، اقدام به قطع پخش زنده کرد و به این ترتیب گامی مهم برای آرامش و مصالح جامعه برداشت؛ اما در کمال تعجب، نماینده دیگری به این اقدام صداوسیما واکنش نشان داد و سخنان آقای نادران را «بیان مستدل» نامید!
قضاوت درباره این واکنش را به افکارعمومی و صاحب‌نظران می‌سپاریم فقط برای یادآوری، ایشان و هم‌فکران‌شان را ارجاع می‌دهیم به خاطره تلخ ۱۱ سال پیش و آن مناظرات انتخاباتی فتنه‌برانگیز و هزینه‌ای که برای مردم و نظام آفرید.
۹. آنچه که در پایان باید به آن اشاره کرد، اینکه خط سیر سخنان رئیس کمیسیون تلفیق در جهت‌گیری علیه دولت، به سمتی پیش رفته که به خوبی برای همه‌گان آشکار شده چه کسانی به دنبال فروپاشی نظام هستند و برای مطامع حزبی و گروهی، پا را بر خط قرمزی گذاشته‌اند که دامنه آن به قوای سه‌گانه رسیده و این همان مسیری است که معاندان سال‌هاست برای طرح چنین مسایلی تلاش می‌کنند.
