روایتی از ظلم طالبان علیه زنان
زنان می‌ترسند حقوقی که در دو دهه گذشته از جمله حق کار، تحصیل، جابجایی و زندگی در آرامش را به دست آورده بودند دوباره از دست دهند. برخی از زنان می‌گویند اکنون باید پس از سال‌ها دوباره برقع خریداری کنند و توسط یکی از خویشاوندان مردشان از خانه خارج شوند.
سایت شبکه خبری "سی ان ان" در گزارشی درباره نگرانی زنان افغان پس از به قدرت رسیدن طالبان می‌نویسد: "ناجیه به همراه سه پسر و دخترش در یک روستای کوچک در شمال افغانستان در خانه‌ای بود که جنگجویان در خانه را کوبیدند. منیژه دختر ناجیه ۲۵ ساله بود و می‌دانست که طالبان خواهند آمد. مادرش به او گفته بود که آنان پیش‌تر سه بار در خانه را کوبیده بودند و از او خواستند تا برای ۱۵ جنگجوی طالب غذا درست کند.
منیژه می‌گوید: "مادرم به آنان گفت من فقیر هستم چگونه می‌توانم برای شما غذا درست کنم؟ طالبان شروع به کتک زدن او کردند. آنان با سلاح‌های خود به او ضربه زدند. منیژه می‌گوید مادرش بر اثر ضربه فوت کرد و سپس طالبان نارنجکی به سوی اتاق خانه پرتاب کردند و خانه منفجر شد.
طالبان قتل ناجیه در ولایت فاریاب را تکذیب کرد اما شاهدان و مقام‌های محلی مرگ یک زن ۴۵ ساله که خانه‌اش به آتش کشیده شده را تایید کرده‌اند.
این حمله مرگبار که در تاریخ ۱۲ جولای رخ داد، پیش پرده‌ای وحشتناک از تهدیدی است که اکنون متوجه زنان افغانستان پس از تصرف کابل توسط طالبان است.
برخی از زنان می‌گویند اکنون باید پس از سال‌ها دوباره برقع خریداری کنند و توسط یکی از خویشاوندان مردشان از خانه خارج شوند.
زنان می‌ترسند حقوقی که در دو دهه گذشته از جمله حق کار، تحصیل، جابجایی و زندگی در آرامش را به دست آورده بودند دوباره از دست دهند.
زمانی که طالبان در فاصله سال‌های ۱۹۹۶ تا ۲۰۰۱ میلادی بر افغانستان حکمرانی می‌کردند مدارس دخترانه را تعطیل و زنان را از کار منع کردند. پس از حمله امریکا و سقوط حکومت طالبان اما وضعیت زنان بهبود یافت. در سال ۲۰۰۹ میلادی، قانون منع خشونت علیه زنان که درباره تجاوز جنسی و ازدواج اجباری بود به تصویب رسید و دولت افغانستان جلوگیری از تحصیل دختران و زنان را غیرقانونی اعلام کرد.
"فرزانه کوچی" عضو پارلمان افغانستان می‌گوید نمی‌داند چه رخ خواهد داد. آیا دولت آینده پارلمان خواهد داشت یا خیر؟ او می‌گوید: "هر زن افغان اکنون به این موضوع فکر می‌کند که آیا حق اشتغال و تحصیل خواهد داشت یا خیر"؟
"سهیل شاهین" سخنگوی طالبان اخیرا گفته بود مدارس باز خواهند شد و دختران و زنان به عنوان معلم و دانش‌آموز به مدرسه خواهند رفت. روایت افراد محلی، اما تصویر متفاوتی را ارائه می‌دهد و بی‌اعتمادی عمیقی به طالبان که در سال‌ها باعث بدبخت‌شدن افغانستان شدند، بین مردم وجود دارد.
در ماه جولای گذشته، کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان گزارش داده بود که در مناطق تحت کنترل طالبان به زنان دستور داده شده که بدون سرپرست مرد در بیرون از خانه حضور پیدا نکنند، تلویزیون و تماشای آن ممنوع شده بود و به معلمان و دانش‌آموزان دستور داده شد که عمامه بر سر گذاشته و ریش داشته باشند.
"سی ان ان" در ادامه می‌افزاید: تصرف کابل توسط طالبان به قدری سریع بود که برخی از زنان حتی لباس مورد نیاز برای حضور در جامعه طبق قوانین طالبان را ندارند. یک زن افغان می‌گوید باید از روتختی یا یک روسری بزرگتر برقع درست کند. یک زن دیگر در کابل می‌گوید قیمت برقع در آن شهر تا ۱۰ برابر افزایش یافته است.
او می‌گوید مردم عادی می‌گفتند:"کابل تا یک سال می‌تواند از خود دفاع کند و در برابر طالبان تسلیم نشود". اکنون، اما روحیه‌ها از دست رفته و ارتش قدرت را به طالبان واگذار کرد. این زن می‌گوید: "به عنوان یک زن افغان طالبان تنها ما را در داخل خانه نگه خواهند داشت در حالی که زنان افغان سال‌ها برای بیرون آمدن جنگیدند، برای کسب حق کار و اجازه پیدا کردن برای رفتن به بیمارستان به تنهایی".
