خاتمی: آنچه در اوکراین می‌گذرد، تجاوز یک قدرت بیگانه به سرزمینی آزاد است
حجت الاسلام و المسلمین سید محمد خاتمی در پیامی به سومین کنگره حزب مجمع ایثارگران تصریح کرد: آنچه در اوکراین می‌گذرد فارغ از علل و اسباب پدیدآمدن این وضع ناگوار، تجاوز یک قدرت بیگانه به یک سرزمین آزاد و سرکوب کردن ملتی است که به خصوص در این روز‌ها نشان داد که می‌خواهد آزاد و غیروابسته زندگی کند.
متن کامل پیام حجت الاسلام و المسلمین سید محمد خاتمی به سومین کنگره مجمع ایثارگران به شرح زیر است:
با سلام و درود به اعضاء محترم حزب مجمع ایثارگران و آرزوی موفقیت برای آنان در برگزاری پربار گردهم آیی سراسری این حزب.
ایثار و ایثارگری از برجسته‌ترین جلوه‌های اخلاق دیگرگرا است که در آن آدمی، خودخواهی را وا می‌نهد و آنچه خود به آن نیازمند است نثار دیگران می‌کند تا از رنجهایشان بکاهد و خوشوقتی و شادکامی آنان را افزون کند.
ایثارگران در تاریخ معاصر ایران به برکت انقلاب بزرگشان، والاترین مرتبت ایثار را در دفاع از آرمان و عظمت و سربلندی ملت نشان دادند. آنان که شهد شهادت چشیدند و رفتند، جان خود را برای سربلندی مردمی که از دامن پاک آنان برآمده بودند و نیز برای تمامیت ارضی کشور که ملک همگان است و استقلالی که پایه عزت است فدا کردند و آنان که ماندند، درد جانبازی و اسارت را که بسی سخت‌تر از جان دادن است تحمل کردند و یا جان آبدیده خود در جریان دفاع مقدس را در خدمت انقلاب و مردم و میهن قرار دادند؛ و اینک جای بسی خوشوقتی است که در دوران پسادفاع مقدس و در مرحله ساختن ایران سربلند و تلاش برای دستیابی مردم ایثارگر به آرمان‌ها و هدف‌های بلندی که داشته اند و در راه آن مجاهدت کرده اند، یعنی استقلال، آزادی، پیشرفت، عدالت و اخلاق، ایثارگرانی در کالبد «حزب» مرحله جدیدی از ایثارگری، یعنی تلاش برای تحقق جنبه ایجابی انقلاب و استقرار مردم سالاری سازگار با دین را تجربه می‌کنند.
اگر هدف اصلی انقلاب که ایثارگران برای پیروزی و حفظ دستاوردهایش مجاهدت کردند. مردم‌سالاری سازگار با ارزش‌های دینی و اسلام سازگار با مردم سالاری بوده است، آیا جز در سایه‌ی وجود و حضور فعال و موثر حزب‌های مستقل که از آرمان‌ها و مطالبات ملت نمایندگی می‌کنند قابل دسترسی است؟
آیا حاکمیت مردم بر سرنوشتشان جز در سایه ایجاد فضایی برای اینکه خواست‌ها و مطالبات مردم و در راس آن‌ها استقلال میهن و آزادی و برخورداری شهروندان و تقویت بنیه‌ی کشور در برابر تهدید‌ها و تجاوز‌های بیرونی و نیز در برابر پایمال شدن حقوق و آزادی‌های مردم و برانداختن هیولای فساد و افساد و بی عدالتی و تبعیض به دست خواهد آمد؟ و هرچه در برابر پدیدآمدن چنین وضع و فضایی باشد، چه ناشی از توطئه و تهدید خارجی و چه اشکالات ساختاری و رفتاری حاکمیت و نادیده انگاشته شدن مصالح ملت در رویکرد‌ها و چه در رفتار و منش و روش نادرست نهاد‌هایی که باید مردمی و قانونی باشند، امری است ضدانقلابی.
اگر سیر مردم‌سالاری و حاکمیت اراده‌ی مردم بر سرنوشت از راه رفع قیومیت‌های واهی و صد البته زیانبار می‌گذرد، آیا چاره‌ای جز حضور آزاد و امن حزب‌ها و تشکل‌های مستقل و نهاد‌های مدنی که به حق از آرمان و خواست ملی نمایندگی می‌کنند وجود دارد؟ و اگر چنین است کدام طایفه و طبقه و دسته‌ای شایسته‌تر از ایثارگران که در این راه مبارک قدم نهند و در برابر آنچه حاکمیت مردم را بر سرنوشت تهدید می‌کند و خطر‌هایی که از بیرون و درون متوجه کشور و ملت است بایستد؟ هم مردم را آگاه‌تر و بیدارتر کنند و هم اگر قدرتی چشم طمع به این مرز و بوم دارد و یکپارچگی و استقلال آن را برنمی تابد با او مقابله کنند و هم حاکمیت را از انحراف و پیمودن راهی که برخلاف مصلحت جامعه است بازدارند و هم برای عرضه‌ی الگویی از زندگی مدنی و کشوری عزیز که در آن از هر جهت زمینه‌های پیشرفت اقتصادی، سیاسی و فرهنگی فراهم است و در‌های فقر و فساد و تبعیض و بداخلاقی به روی همه بسته است تلاش کنند و بخصوص نشان دهند که حاکمان نه قیم مردم، بلکه کسانی هستند که مشروعیت و حتی موجودیتشان به نمایندگی از مردم و پاسخگویی در برابر آنان وابسته است؛ و ایثارگران همچون همه‌ی دلسوزان آیین و اندیشه و میهن و مردم باید؛ اولا نگذارند از سرمایه ایثارگری به عنوان ابزاری برای توجیه استقرار وضعیتی غیردموکراتیک و لطمه دیدن اصل ممتاز حاکمیت مردم بر سرنوشت سوءاستفاده شود.
ثانیا بکوشند تا نماینده‌ی مطالبات به حق مردم و نیز نقد کننده‌ی وضعیت‌های ناگواری که احیانا وجود دارد و البته پیشنهاد دهنده‌ی راه برون رفتن از آن‌ها و بحران‌ها و نیز تامین موازین مردم‌سالاری باشند.
ثالثا بیش و پیش از همه فریاد خود را علیه تجاوز و بیداد و تبعیض، نه تنها در ایران عزیز که در هر جای جهان برآورند و از جمله در موقعیت کنونی، خود را در کنار مردم مقاومی که در برابر تجاوز و توسعه طلبی ایستاده اند ببینند.
آنچه در اوکراین می‌گذرد فارغ از علل و اسباب پدیدآمدن این وضع ناگوار، تجاوز یک قدرت بیگانه به یک سرزمین آزاد و سرکوب کردن ملتی است که به خصوص در این روز‌ها نشان داد که می‌خواهد آزاد و غیروابسته زندگی کند.
توسل به زور و نابود ساختن زیرساخت‌های اجتماعی و اقتصادی و فنی یک جامعه و سرکوب مردم و تحمیل خواست‌ها با مشت آهنین بر آن‌ها در هر صورت محکوم است و بخصوص ایثارگران واقعی که خود طعم تلخ تجاوز را چشیده اند و جانانه در برابر آن مقاومت کرده اند در همدلی و هم سخنی با ملت اوکراین و همه ملت‌های تحت ستم از دیگران شایسته ترند. با آرزوی کامروایی برای همگان
منبع: صبح ما
