تصاویری از نحوه دفن پر رمز و راز دختر جوان در ۳۲۰۰ سال قبل از میلاد مسیح
باستان شناسان در قزاقستان باقیمانده جسد دختری از عصر برنز را کشف کردند که در کنارش دیسکی برنزی با حکاکی قورباغه دفن شده بود.
باقیمانده پیکر یک دختر عصر برنز در قزاقستان کشف شد که حاوی انبوهی از وسایل، از جمله ده ها استخوان حیوانی که احتمالاً برای مقاصد تشریفاتی استفاده شده است و یک دیسک با حکاکی قورباغه، است.
از سال ۲۰۱۷، محققان در این مکان، واقع در شرق کشور قزاقستان کار می کنند. طبق گزارش یک خبرگزاری انگلیسی زبان در قزاقستان، از آن زمان، آنها بیش از ۱۰۰ گوردخمه متعلق به عصر برنز، از جمله گوردخمه این دختر را کشف کردند.
اگرچه محققان اطلاعات کمی درباره هویت این دختر دارند، اما آثار باستانی فراوانی که در گور او وجود دارد، سرنخ‌هایی را درباره نقش او در جامعه‌اش در دوران عصر برنز، که به گفته آکسفورد آکادمیک در آسیای مرکزی بین سال‌های ۱۰۰۰ تا ۳۲۰۰ قبل از میلاد، ادامه داشت، نشان می‌دهد.
رینات ژوماتایف، باستان‌شناسی که این کاوش‌ها را رهبری می‌کند و ریاست دپارتمان باستان‌شناسی، قوم‌شناسی و موزه‌شناسی دانشگاه ملی قزاقستان الفارابی قزاقستان را بر عهده دارد، گفت:«این دختر به سمت چپش، خمیده دفن شده است و گوشواره‌های سیمی کوچکی در هر دو گوش و مهره‌هایی در اطراف گردن او وجود دارد.»
بررسی رادیوکربن اسکلت نشان داد که این دختر بین ۱۲ تا ۱۵ سال سن داشته است. باستان شناسان همچنین کشف کردند که او با ۱۸۰ استخوان مچ پای احتمالاً از گوسفند یا گاو و همچنین سه کتف گاو، چندین گلوله فلزی (انتهای لب به لب شمشیرها)، یک آینه و یک کاسه برنزی دفن شده است.
اما در گور، شی دیگری برای باستان شناسان قابل توجه بود، یک صفحه برنزی که چیزی شبیه قورباغه در مرکز آن حک شده بود. اولین بار است که چنین چیزی در قزاقستان کشف می شود. ژوماتایف گفت:«تصویر قورباغه در میان بسیاری از مردمان از دوران باستان معانی مختلفی داشته است. این با تصویر یک زن در حال زایمان و آیین آب نیز مرتبط است، اما نیاز به مطالعه بیشتر برای تعیین معنای واقعی آن دارد.»
تعداد زیادی از قطعات استخوان حیواناتی که در تپه دفن دفن شده بودند، محققان را نیز مجذوب خود کرد. در حالی که آنها گورهای دیگری حاوی بقایای حیوانات را در استپ اوراسیا دیده بودند که اغلب در تدفین کودکان و نوجوانان، تعداد زیادی استخوان دفن شده بود.
برخی از دانشمندان فکر می کنند که دفن استخوان های گون بخشی از یک «عمل مذهبی» است و این استخوان ها در هنگام مراقبه استفاده می شود. ژوماتایف گفت:« با این حال، محققان دیگر استخوان ها را به عنوان نمادهای «رفاه» و «خوشبختی» می بینند که به عنوان «آرزوی انتقال موفقیت آمیز از یک جهان به جهان دیگر» عمل می کند.
