گروههای موسیقی این روزها به مهمانان همیشگی مراسم ختم بدل شدهاند، اما گویا تازهواردانی نیز به این جمع پیوستهاند: رقصندگان. گویا عزا نیز، مانند هر مناسبت دیگر، به مدی تازه نیاز دارد.
سوگواری در ایران همواره با آیینهایی همراه بوده است که سینه را میفشارد و دل را به آسمان میسپارد: سینهزنی، نوحهخوانی، تلاوت قرآن، دعا و فاتحه. اما حالا گاه میبینیم که پاها نیز به حرکت درمیآیند.
گویی مرگ نیز بدرقه ای تازه نیاز داشته است که حالا بهانهای است برای رقص. در فرهنگ ما، مجلس ختم جایگاه طلب مغفرت است، و کارشناسان مذهبی معتقدند این مراسم جایی که بازماندگان با ذکر و خیرات، بار گناهان مرده را سبک میکنند، نه آنکه بار دیگری بر دوشش نهند.
در گوشهای از اینستاگرام، دختری جوان تعریف میکند که چگونه در مراسم ختم مادر دوستش رقصیده است. او این کار را "هدیهای به روح مرحومه" خوانده و ویدئوی آن را نیز منتشر کرده است: نرمنرمک میرقصد، آهنگ ملایم است، و جسد در همان اتاق آرام گرفته است.