برنامه «شوک» به تازگی به سراغ مشتاقان بازیگری و مجریگری رفت و در نهایت با ارائه یک نشانی عجیب، آدرس غلط به مخاطبانش داد اما این امکان نه تنها یک سراب نیست، بلکه دقیقاً با سرمایه گذاری و ارتباطات قابل تحقق است و نمودهای عینی به ثمر نشستن سرمایه گذاری برای بازیگر و حتی کارگردان شدن در سینمای ایران کاملاً مشهود است.
به گزارش خرداد و به نقل از تابناک، بازیگر شدن در این دوران از یک قاعده خارج نیست و آن هم برخورداری از قاعده ارتباط است و اساساً بیمعنا است که تصور کرد شخصی با طی کردن مدارج عالی آموزشی یا حتی حضور روی صحنه تئاتر شهر، دعوت به کار در یک پروژه سینمایی میشود اما این ارتباط لزوماً ارتباط ناسالم نیست و نگاهی به شکل ورود بسیاری از چهرههای شاخص سینمای ایران به این عرصه نشان میدهد که شکل گیری ارتباط، حرف آخر را میزند.
در این فضا، ممکن است این ارتباط زمانی شکل بگیرد که بازیگر فاقد سواد سینمایی، سوابق حرفهای و یا هر دو جنبه ماجرا باشد یا از یکی یا هر دو ویژگی بهره برده باشد. در واقع آنچه مهم است، زمان جلب توجه یک بازیگر یا یک مجری برای یک کارگردان یا تهیه کننده است و ممکن است این اتفاق در پشت صحنه یک سریال یا فیلم سینمایی یا یک کافی شاپ و یا حتی یک مهمانی اتفاق بیافتد و یا به سفارش مدرس یک آموزشگاه بازیگری باشد.
در این زمینه برخی چهرهها نظیر زنده یاد سمندریان و هماکنون نیز امین تاریخ که خود شاگرد سمندریان بوده، فعالیت ویژهای دارند و از قضا در مراسم گرامیداشت امین تارخ که در آخرین جشن خانه سینما برگزار شد، گروهی از شاگردان تارخ که در سینما و تلویزیون چهره شدهاند به تقدیر از او پرداختند که مهتاب کرامتی مطرحترین این بازیگران بود و ظاهراً همچنان خروجی این آموزشگاه و آموزشگاه سمندریان که توسط هما روستا اداره میشود، مشغول میشوند.
در خصوص مجریگری، فیلمبرداری، صدابرداری، طراحی صحنه و ... نیز به خصوص در حوزه تلویزیون همین قاعده صادق است و ارتباطات نقش بسیار پررنگی دارد و بسیاری از مجریان تلویزیون، پیش از نخستین اجرایشان، حتی یک ساعت در دانشکده صداوسیما، دوره مجری گری ندیدهاند و البته امیدوارم و کارگردان و تهیه کننده و مجری «شوک» این دورههای آکادمیک را دیده باشند و از مجراهای آکادمیک به تلویزیون آمده باشند.
این اتفاق طبیعتاً با ارتباطات اتفاق میافتد و البته در این زمینه که آیا در جریان ورود این بازیگران از این آموزشگاهها یا دیگر آموزشگاهها اتفاقی میافتد، مسئله دیگری است که نمیتوان به سادگی دربارهاش قضاوت کرد اما در واقع یک اتفاق غیرقابل انکار است و باید پذیرفت که برخی نقشها حتی در پروژههای مهم سینمایی نیز خرید و فروش میشوند و از قضا بسیاری از پروژههای سینمایی از همین ناحیه ضربه خوردهاند.
شواهد حکایت از آن دارد که اکثر چهرههایی که با پرداخت هزینه قصد ورود به عرصه بازیگری را دارند و در این زمینه هزینههای چند ده میلیونی انجام میدهند، در فیلمهای تولید شده برای شبکه خانگی به نقش آفرینی میپردازند و بازار نقش فروشی در این فیلمها، بسیار گرم است، تا آنجا که هزینه تولید برخی پروژهها از همین طریق تامین میشود و فروش شبکه خانگی، سود این پروژهها است. در این پروژهها از محل مبلغ دریافتی از اشخاص، بازیگران و عوامل درجه دو پشت صحنه به خدمت گرفته میشوند و سپس بدین شکل پروژه بدون هزینه تولید میشود.
البته در سینما نیز با سرمایه گذاری وسیع تر میتوان نه تنها بازیگر شد، بلکه هر پست دیگری را در اختیار داشت و حتی روی صندلی کارگردانی تکیه زد که نمونههایش را در سالهای اخیر به عینیه شاهد بودهایم و طبیعتاً اکثر این کارگردانها نتوانستهاند اثر قابل دفاعی بسازند. در عین حال نمونههای موفقی نیز بوده که به واسطه برخورداری از تجهیزات ارزشمند نظیر دوربین فیلمبرداری ARRI یا RED که اجارهاش برای یک پروژه رقمی سنگین را در پی دارد، به کار دعوت شده و در عوض استفاده از دوربین و تجهیزات برای تهیه کننده رایگان تمام شده است.