صدام مسبب بزرگترین فاجعه زیست محیطی جهان

سرویس بین الملل خرداد: این روزنامه بریتانیایی می نویسد:"موتورهای قایقی الومینیومی در آب متلاطم هستند. ما در حال حرکت هستیم این جا تقریبا در نزدیکی عراق با ایران است و من به عنوان خبرنگار دیلی تلگراف هیچ تمایلی ندارم که با عنوان جاسوس بریتانیا بازداشت شوم ! انتظار مردم این ناحیه بر این بود که وضعیت تالاب ها در این نواحی پس از سقوط صدام حسین توسط سیاستمداران جدید عراق مورد رسیدگی قرار گیرند اما چنین امری روی نداد. یک دهه پس از پیروزی بعثی ها و قدرت گیری صدام تالاب ها تبدیل به جایی برای مخفی شدن مخالفان صدام شدند و پس از آن برای نظامیان فراری در جریان جنگ هشت ساله ایران و عراق و هم چنین توسط هزاران شیعه ای که پس از جنگ سال 1991 خلیج فارس که در جریان آن صدام به کویت حمله کرده بود و  مخالفت داخلی شیعیان نیز افزایش یافته بود مورد استفاده قرار می گرفت.  صدام با خشونت به این وضعیت واکنش نشان داد. او با مجموعه طرح هایی این تالاب ها را از بین برد. او این کار را با استفاده از برنامه هایی انجام داد که توسط انگلیسی ها در دهه 50 میلادی با هدف تبدیل این تالاب ها به زمین های قابل کشت کشاورزی استفاده شده بود. او سدهایی را احداث کرد تا از رسیدن آب به آن مناطق جلوگیری شود. او دستور حفر کانال های بزرگی را داد.  او با استفاده از نیروهایش تالاب ها را با استفاده از بالگردها و توپخانه مورد حمله قرار داد و نیزارهای اطراف و روستاها را به اتش کشید. هم چنین مسموم کردن اب آن منطقه نیز در دستور کار قرار گرفت. پس از آن بود که حضور 500 هزار عرب ساکن مناطق  به ایران فرار کردند و در اردوگاه های پناهندگان مستقر شدند. کمتر از یک دهم از آن تالاب ها جان سالم به در بردند آن گونه که سازمان ملل اشاره کرده این بزرگترین فاجعه زیست محیطی تاریخ بوده است. پس از آن که صدام با حمله نیروهای امریکایی در سال 2003 میلادی ساقط شد اعراب آن منطقه با استفاده از دینامیت سدها را شکستند. اب بار دیگر به خشکی و زمین های نمک زده بازگشت. در سال 2008 میلادی که من برای اولین بار به این ناحیه دیدم که کمی بیش از نیمی از آن منطقه دارای اب شده بودند. امید واقعی پس از سرنگونی صدام درباره بهبود وضعیت محیط زیست اما معکوس شد". 

به گزارش خرداد، دیلی تلگراف در ادامه اشاره می کند که تالاب هویزه بزرگترین و سالم ترین تالاب آن منطقه است اما به دلیل باران های غیر منتنظره پر شد و در فاصله تابستان در حال خشک شدن است. او اشاره می کند که در سایر نقاط عراق هم می شود کانال های راکد و تالاب های گل آلود را دید. 

او اشاره می کند علیرغم آن که دولت فعلی عراق در ارزیابی خود اعلام کرده که 40 درصد از تالاب ها احیا شده اند اما این رقم واقعی نیست.  او می نویسد:"در مطالعه ای که توسط پژوهشگران کانادایی در سال 2010 میلادی منتشر شد مشخص شد که اکثر تالاب ها فاقد آب مناسب هستند و در طول شش سال از آن ارزیابی تاکنون وضعیت بدتر شده است. دکتر علی مثنی می گوید که تالاب ها در حال مرگ هستند".

این روزنامه در ادامه اشاره می کند که بیش از 60 درصد از ماهی های عراق در آن تالاب ها بودند   اما امروز هیچ اثری از آن ها نیست. یک عراقی می گوید:"اکنون مجبور شده ایم که اب را بین 3 تا 5 دلار بازای هر لیتر خریداری کنیم صدام همه چیز ما را نابود کرد". 

دیلی تلگراف  با اشاره به مشکلاتی که سدهای ساخته شده صدام برای عراقی های بومی مناطق تالابی ایجاد کرده می نویسد :"صدام قطعا مقصر اصلی بود اما نه تنها مقصر. سدهای گسترده از رودخانه دجله و فرات که از ترکیه عراق و سوریه هستند از احیای تالاب ها خودداری کردند. در بررسی ای که توسط پژوهشگران کانادایی انجام شده نشان داده شده که عراق بیش از 36 سد داشته است و 21 سد دیگر نیز در حال ساخت برای مصارف کشاورزی و صنعت و مصارف شهری بوده اند. از سوی دیگر ایران نیز بدلایل امنیتی از سال 2009 میلادی دایو بزرگی را درامتداد مرز خود با عراق ایجاد کرد که مانع از رسیدن اب به مرداب هویزه شده است. این موضوع با اشغال موصل و رمادی توسط داعش نیز تشدید شده است چرا که آنان مانع از جریان یافتن اب پشت سد شده اند. در نتیحه، آب بسیار اندکی به تالاب می رسد". 

این روزنامه بریتانیایی در ادامه اشاره می کند با کاهش قیمت نفت و بحران مالی در عراق و تداوم منازعه دولت و داعش این وضعیت سبب شده تا دولت کاملا تالاب ها را رها کند و کسی فرصت رسیدگی به آن را نداشته باشد. 

جاسم قایقران آن منطقه می گوید که امیدوار بود تا پس از سقوط صدام آن نواحی و روستاها وضع شان بهتر شود اما سیاستمداران تازه نیز هیچ کاری برای آنان انجام ندادند. او سایر روستانشینان عراقی مجبور به مهاجرت به شهر برای برخورداری از مزایا شوند اما در شهر نیز آنان به دلیل بیسواد بودن مجبور به بزهکاری می شوند. 

دیلی تلگراف در پایان اشاره می کند که آن چه صدام حسین با تالاب ها انجام داد را شاید بتوان معادل  نسل زدایی دانست. 

گفتنی است باغ عَدْن یا بهشت زمینی طبق شرحی که در بخش پیدایش در کتاب مقدس آمده جایی است که نخستین انسان یعنی آدم و همسرش حوا پس از آفریده شدن توسط خدا، آنجا زندگی می‌کردند. این باغ بخشی از داستان خلقت در ادیان ابراهیمی است. طبق داستان خلقت از کتاب عهد عتیق موقعیت جغرافیایی آن به رودی چهار شعبه شده (فیشون، جیحون، حدَّقل، فرات) و مناطق حویله، آشور و نود (اغلب یمن ترجمه شده) مربوط می‌شود. محل دقیق بهشت عدن، هنوز موضوع جدل و اندیشه در میان مسیحیان است. نظریه‌های گوناگونی، موقعیت آن را سرچشمه‌های دجله و فرات، عراق (میانرودان)، آفریقا و یا خلیج فارس حدس می‌زند و یا میان دیگر مسیحیان یک استعاره شناخته می‌شود.