روایتی از ضیافت سفیر ایتالیا و دوری کیارستمی از سیاست

سرویس بین الملل خرداد: این نشریه به نقل از فردی حاضردر زمان حیات کیارستمی می نویسد:"اولین بار کیارستمی را در تهران در فرمانیه در مهمانی ای دیدم که توسط سفیر ایتالیا ترتیب داده شده بود. سفیر ایتالیا عاشق سینما بود و از فیلمسازان ایرانی دعوت می کرد تا در باغ سرسبز محل اقامتش فیلم ها به نمایش درآیند. در آن شب کسی خوشحال نبود. ماه ژوئن سال 2005 میلادی بود و محمود احمدی نژاد شهردار محافظه کار تهران رییس جمهوری ایران شده بود هنرمندان نگران بودند که ایران به فضای بسته فرهنگی دهه 80 بازگردد و ازادی ها محدود شوند. پس از مدتی معلوم شد که نگرانی آنان درست بوده است. مسائل سیاسی در هنگام شام از بحث غالب بودند. بسیاری از خروج هنرمندان نقاشان و نویسندگان و رفتن آنان به پاریس و مونترال و برگزاری نمایشگاه های نقاشی در دبی می گفتند. 

به گزارش خرداد، راوی این ماجرا می نویسد:"کیارستمی اما به این پچ پچ های سیاسی بی توجه بود. او لیوانی که مقابلش بود را برداشت و آن را کمی عقب و جلو می برد و گفت:"به سایه این لیوان توجه کرده اید؟ آیا تا به حال چنین سایه ای دیده اید؟" سال ها بعد یک هنرمند امپرسیونیست فرانسوی به من عصر آن روز را یاداوری کرد و گفت کیارستمی فهمیده بود که هنر آن چیزی نیست که شما می بینید بلکه آن چیزی است که شما می سازید و دیگران آن را می بینند". 

اکونومیست در ادامه می نویسد:"این نگاه کیارستمی را می شود در فیلم طعم گیلاس ساخته سال 1997 میلادی دید. مردی میانسالی که می خواهد خودکشی کند و بدنبال کسی است که قبول کند در قبر بر روی او خاک بریزید و در نهایت فردی را می یابد که نیاز به پول دارد و با این کار موافقت می کند اما او می گوید ایا تا بحال زمانی که صبح از خواب بیدار شده ای به اسمان نگاه کرده ای ایا نمی خواهی ماه و ستاره ها و خورشید را ببینی ؟ ودر نهایت برای متقاعد کردن او می گوید می خواهی طعم گیلاس را از دست بدهی؟ کیارستمی در یک جو شدیدا سیاسی زده که سبب شد بسیاری از فیلم هایش در ایران سانسور شوند همواره می گفت هیچ وقت به کسی توصیه نمی کند که چگونه زندگی کند". 

این نشریه در پایان می نویسد:"کیارستمی فیلم هایش درباره مردم بود نه سیاست درباره به حاشیه رانده شدگان درباره روستاییان، کارگران، مادران، افراد مجرد، سالمندان و یتیمان. سایه بزرگ او بر سر سینمای ایران و جهان سال ها پس از رفتنش آشکار خواهد شد".